شیوع بیماری در خانه خدا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: کرونا، خانه خدا،
خداوند،
مکه،
حرام.
پرسش: آیا امکان‌پذیر است در حرم امنی چون
خانه خدا هم کرونا نفوذ کند؟
پاسخ اجمالی: خداوند شهر مکه و اطرافش را حرم امن الهی معرفی کرده است که منظور از آن، حرام بودن ایجاد ناامنی و جنگ و درگیری در این منطقه است نه امنیت از هرگونه بلای طبیعی و
ویروس و غیره؛ بنابراین، کاملاً ممکن است حرم امن الهی نیز به واسطه حضور بیماران، آلوده به ویروس کرونا باشد و زائران و مردم آن شهر نیز از این طریق، به بیماری مبتلا شوند. به همین جهت، حفظ پاکی این مکان مقدس و تطهیر آن توسط مواد ضدعفونی، امری پسندیده و لازم است.
از مسلمات دینی است که خداوند مکه و اطرافش را محل امن قرار داده؛ ازاین‌رو، از دیرباز این پرسش مطرح بود که منظور از امن بودن خانه خدا، امنیت آن از بیماری و حوادث طبیعی است یا معنای دیگری مورد نظر است. در ادامه، با ارائه نکاتی، به این پرسش پاسخ می‌دهیم:
منظور از حرم امن الهی، امنیت از قتل و غارت و آزار و اذیت است؛ یعنی خداوند چنین
تشریع نموده است که کسی در این محدوده حق کشتن هیچ موجودی را نداشته و عذاب مضاعف در پی دارد و مردم نیز به واسطه فرمان بری از این قاعده، این امنیت را پاس بدارند.
توضیح آنکه: زندگی اعراب قبل از اسلام، همواره با جنگ و خونریزی و غارت همراه بوده است، لیکن با این حال، همین افراد برای شهر مکه و خانه خدا، احترام قائل بودند و به ساکنان حرم حمله نمی‌کردند و اموالشان را به غارت نمی‌بردند؛ چنان‌که در این
آیه به این مطلب اشاره شده است: «اَ وَ لَمْ یرَوْا اَنَّا جَعَلْنا حَرَماً آمِناً وَ یتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ؛
آیا ندیدند که ما حرم امنی (برای آن‌ها) قراردادیم درحالی که مردم را در اطراف آنان (در بیرون این حرم) می‌ربایند؟»
بنابراین، کعبه و حرم الهی قبل از اسلام مورد احترام بوده و ساکنان آن از امنیت بهره‌مند بودند و از قتل و غارت مصون بودند. خاستگاه این امنیت به دعای
حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) باز می‌گردد که از خداوند خواست مکه را شهر امن قرار دهد: «وَ اِذْ قالَ اِبْراهیمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً؛
و (به یادآورید) هنگامی را که ابراهیم عرض کرد: پروردگارا! این سرزمین را شهر امنی قرار ده». خداوند هم دعایش را مستجاب نمود و شهر مکه را «الْبَلَدِ الْاَمینِ» نامید.
این سرزمین نه فقط برای مردم آنجا امن است بلکه هرکسی که از خارج نیز می‌آید، باید در امنیت باشد و کسی حق ندارد کاری کند که باعث ناامنی در حرم شود: «وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً؛
و هر کس داخل آن
[خانه خدا
] شود؛ در امان خواهد بود»
روایت شده کسانی که در خارجِ حرم مرتکب جنایتی شوند و بعد به حرم پناهنده گردند تا وقتی که در حرم هستند
حد بر آن‌ها جاری نمی‌شود لیکن برای چنین افرادی محدودیت‌هایی اعمال می‌شود تا ناگزیر از حرم بیرون آید و بعد در خارج حرم حد بر او جاری شود.
همچنین در روایت آمده که این حرم برای حیوانات نیز امن می‌باشد و هیچ کس حق ندارد حیوانات وحشی و پرندگان را که در حرم ماوی گرفته‌اند شکار کند.
اما آیا حرم الهی از بلایای طبیعی و ویروس محفوظ است؟ نه. آنچه در باب امنیت حرم الهی گفته شد، امنیت به معنای مصون بودن از بلایای طبیعی و ویروس و بیماری نیست بلکه فراتر از این، به معنای مصون بودن از جنگ و خونریزی در هر شرایطی نیست؛ چراکه می‌دانیم عده‌ای حریم این محدوده را حفظ نکردند و در آن جنگ و خونریزی به پا کردند و حتی خانه خدا را تخریب و به آتش کشیدند (ماجرای
محاصره مکه توسط سپاه یزید و استفاده از
منجنیق و توپ‌های آتشین). همچنین می‌دانیم که بارها
سیل، کعبه را فراگرفت و به آن آسیب‌های جدی وارد ساخت و مسلمانان مجدداً آن را بازسازی نمودند؛ بنابراین، خداوند چنین تشریع کرده که در این حرم، هیچ کسی (مردم شهر و زائر و حتی برخی حیوانات) مورد اذیت و آزار و قتل و غارت قرار نگیرد؛ اما این‌که مردم حریم این شهر را حفظ کنند و یا مانع از ورود سیل و بیماری به این شهر بشود، وظیفه‌ای است که
مسلمانان و متولیان این شهر باید نسبت به آن اهتمام بورزند.
با این توضیحات مشخص می‌شود که منظور از امنیت حرم الهی، امنیت از قتل و غارت و آزار و اذیت است که مردم قبل از اسلام و بعد از اسلام آن را مراعات می‌کردند؛ اما بااین حال، این امنیت را نباید به معنای امنیت از هرگونه خطر و بلای طبیعی و شرّ انسانی در نظر گرفت. ازاین‌رو، کاملاً ممکن است حرم امن الهی نیز به واسطه حضور بیماران، آلوده به ویروس کرونا باشد و زائران را آلوده بسازد. به همین جهت، حفظ پاکی این مکان مقدس و تطهیر آن توسط مواد ضدعفونی، کاری پسندیده و لازم است.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «شیوع بیماری در خانه خدا» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۱/۲۵.
