راه ایجاد تفاهم بین همسر و والدین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ازدواج،
پدر،
مادر.
پرسش: چگونه همسرم را قانع کنم که با پدر و مادرمان زندگی کنیم؟
پاسخ: در مرحله اول اگر بتوانید با منطق و دوستانه همسرتان را قانع کنید خیلی بهتر است و اگر خدای ناخواسته حرمت‌ها بین شما شکسته شده باشد، با توجه به این که همسرتان نسبت فامیلی قبلی هم با شما دارد، راه حل اولیه استفاده از میانجی‌گری بزرگان از فامیل برای رفع مشکلات است.
توجه به این نکته لازم است که وظیفه نگهداری و رسیدگی به پدر و مادر با شما است و شما نمی‌توانید از لحاظ شرعی همسرتان را وادار به این کار کنید.
برای حل این مشکل باید به صورت عادلانه کار را بین برادران و خواهران خود تقسیم کنید تا از فشار بیش از حد به همسرتان جلوگیری شود.
چهارسالی است که ازدواج کردم و یک پسر شش ماهه دارم و خودم آخرین فرزند پدر مادر می‌باشم و سه برادر و یک خواهر بزرگ‌تر از خودم دارم که همگی بشکر خدا صاحب خانه و دارای زن و بچه هستند. قبل از ازدواج با همسرم که دختر خاله‌ام نیز هستند گفته بودم که بعد از ازدواج من قصد دارم در کنار پدر و مادرم زندگی کنم و ایشان نیز قبول کردند. پدرم ۶۵ سال سن دارند و مادرم ۵۶ سال که رسیدگی به کار منزل برایش مشکل است. بخاطر کمر درد و بیماری‌هایی که در این سنین به سراغ آدمی می‌آید دو برادرم و خواهر در همسایگی ما هستند. مشکل از این جا است که بعد از یکی دو سال از زندگی همسرم خواستار مستقل شدن را از من دارد با توجه به صحبت‌هایی که با ایشان داشتم، ولی ایشان مسرانه خواستار جدایی هستند.در صورتی که من زندگی در کنار پدر و مادر را خواستارم؛ چون بر این عقیده‌ام که آنان عمرشان را برای ما صرف کردند که فرزندشان در این سنین بدردشان بخورند و کمک حالشان شوند و...احساس می‌کنم زندگی‌ام دارد از هم می‌پاشد بخاطر کدورت‌هایی که در این میان بین همسر و پدر مادر بخاطر این قضیه پدیدار شده فشارها بر من خیلی زیاد است حتی در زمانی فکر
طلاق به ذهنم می‌افتد. از شما خواستارم راه کاری به من نشان دهید. نمی‌دانم چه کنم اگر جدا شوم
ترس از
غضب خدا دارم و اگر نشوم بی مهری‌هایه این زن را نسبت به پدر مادرم را نمی‌توانم تحمل کنم و بارها بارها کدورتها در زندگی‌مان ایجاد شده که این قضایا بین مادر و خاله‌ام هم نیز کشیده شده....لذا از شما تقاضامندم راهنماییم کنید چه کنم.
یکی از مسائل مهم اخلاقی مورد توجه اسلام، رعایت
حقوق پدر و مادر است که انسان می‌تواند در سایه آن به کمالات معنوی برسد، با توجه به این مطلب شما حتی اگر شرطی با همسرتان نگذاشته بودید، نسبت به والدین خود وظایفی دارید که باید به آنها عمل کنید.
در مرحله اول اگر بتوانید با منطق و دوستانه همسرتان را قانع کنید خیلی بهتر است و اگر خدای ناخواسته حرمت‌ها بین شما شکسته شده باشد، با توجه به این که همسرتان نسبت فامیلی قبلی هم با شما دارد، راه حل اولیه استفاده از میانجی‌گری بزرگان از فامیل برای رفع مشکلات است.
توجه به این نکته لازم است که وظیفه نگهداری و رسیدگی به پدر و مادر با شما است و شما نمی‌توانید از لحاظ شرعی همسرتان را وادار به این کار کنید، همان طور که او نمی‌تواند مانع شما از خدمت به آنها شود.
برای حل این مشکل باید به صورت عادلانه کار را بین برادران و خواهران خود تقسیم کنید تا از فشار بیش از حد به همسرتان جلوگیری شود.
در دستورات دینی به مسئله حقوق افراد نسبت به یک دیگر توجه زیادی شده است که رعایت این حقوق سبب می‌شود که زندگی شیرین و اختلافات در آن کم شود.
یکی از مهم‌ترین علل اختلافات خانوادگی در میان مردم، عدم آشنایی آنان به حقوقی است که نسبت به هم دارند و همین مسئله سبب شده است که در مواردی توقعاتی از هم داشته باشند که در صورت انجام نگرفتن، باعث ایجاد کدورت بین آنان شود و مشکلات فراوان برایشان پدید آورد، گرچه برخی از این حقوق از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ مثل رعایت حقوق والدین از ناحیه فرزندان، اما این امر نباید به گونه‌ای باشد که حقوق دیگر افراد را نادیده بگیریم.
در
قرآن کریم وقتی وظیفه شیردهی مادر به فرزند را بیان می‌کند، می‌فرماید: «هیچ کس را
تکلیف جز به‌اندازه طاقت نکنند، نه مادر باید در نگهبانی فرزند به زحمت و زیان افتد و نه پدر بیش از حدّ متعارف برای کودک متضرر شود».
اگرچه این آیات در مورد خاص نازل شده است، اما در تمام مناسبات بین انسان‌ها جاری است.
وظایفی که ما نسبت به اطرافیان خود داریم دو گونه است. بخشی از آنها را نمی‌توان ترک کرد که تعبیر به
واجبات می‌شود. اما بخش دیگر آن، از امور اخلاقی محسوب می‌شود که گرچه انجام آن واجب نیست، اما در گرم شدن کانون خانواده و سعادت فرزندان و اطرافیان بسیار مؤثر است.
در پاسخ به پرسش شما توجه به چند مطلب ضروری است:
در ارتباط با اهمیت حقوق والدین سخن فراوان گفته شده است و افراد کمی هستند که اطلاع کافی از این مسئله نداشته باشند، اما آنچه ممکن است باعث اختلاف شود؛ این است که همسر شما چنین تصوری برایش به وجود آمده که توجه بیش از حد شما به پدر و مادرتان شما را از ایشان و حقوقی که بر شما دارند، غافل کرده و همین امر باعث حساسیت و لجبازی شده است.
نکته‌ای که در این مسئله نباید از آن غفلت کرد؛ این است که احترام زن و شوهر به همدیگر، در سلامت، افزایش محبّت و تحکیم خانواده، تاثیر به سزایی دارد. دایره این احترام، شاملِ ارج نهادن به شخصیت یک دیگر، احترام به نظریات، افکار و سلیقه هم دیگر شده، و تمام جوانب زندگی آنها را تحت تاثیر نیکوی خود قرار خواهد داد.
مرد باید به همسر خود احترام گذاشته، از اهانت، ناسزاگویی، سبک کردن و خُرد کردن شخصیت او بپرهیزد و هرگونه انتقادی را با رعایت احترام و ادب مطرح کرده، از فریاد زدن، ابراز
خشونت و تحقیر او در نهان و آشکار خودداری کند.
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: برادرم
جبرئیل به من خبر می‌داد و همواره سفارش زنان را به من می‌کرد، تا آنجا که گمان کردم جایز نیست شوهر به زنش اف بگوید، ای محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ! در مورد زنان تقوای الاهی پیشه کنید...با آنان مهربان باشید و رضایت خاطر آنها را فراهم کنید، تا در کنار شما باشند، آنان را بر کاری مجبور نکنید، برایشان خشم نگیرید و اموالی که به آنان داده‌اید (جز با رضایت و اجازه آنها) پس نگیرید.
زنی که از همسر خود بی‌احترامی دیده و همواره مورد اهانت او قرار می‌گیرد، شخصیتش لطمه دیده و نشاط و شکوفایی خود را از دست می‌دهد و به تدریج باور می‌کند که نزد همسرش ارزشی ندارد و با چنین روحیه درهم شکسته‌ای نمی‌تواند شریک خوبی در زندگی باشد.
امام صادق (علیه‌السّلام) در مورد احترام به زن توصیه کرده، می‌فرماید: هر کس زن بگیرد باید به او احترام بگذارد. همانا زن هر کدام از شماها دلبر و معشوق شماست، بنابراین هر کس زن می‌گیرد نباید او را ضایع سازد.
این مسئله از طرف زن نیز باید رعایت شود و نسبت به همسرش احترام کند؛ همان حضرت در این باره می‌فرماید: بسیار سعادت‌مند است زنی که به شوهرش احترام گذارد، او را آزار ندهد و همواره از او اطاعت کند.
شما علاقه و محبت خود را به ایشان بیان کنید؛ زیرا این امر تاثیر بسزایی در هم‌یاری ایشان با شما دارد در روایتی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: اگر مردی به همسرش بگوید: ترا دوست دارم این سخن هرگز از یاد زن نمی‌رود.
و معمولا در مسائل خانوادگی ارتباط دوستانه، عاطفی، همراه با گفت و گوی منطقی زودتر شما را به نتیجه می‌رساند؛ به ایشان یاد آور شوید که نتیجه رعایت حقوق والدین به خود ما بر می‌گردد و آیندگان نیز با ما بر اساس رفتار ما عمل خواهند کرد برای نمونه به این روایت توجه نمائید:
امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید: در
تورات نوشته است: ای انسان هر گونه که می‌خواهی باش، چنان که باشی جزا بینی.
مطلب دیگری که توجه به آن لازم است؛ این است که در بعضی از خانواده‌ها دخالت‌های اطرافیان سبب بروز اختلاف بین زن و شوهرها می‌شود، به این معنا که بزرگ‌ترها به خود اجازه می‌دهند که در تمام مسائل کوچک و بزرگ فرزندان دخالت کنند، برای حل این مشکل ضمن رعایت ادب و حرمت آنان، از حقوق دیگر اعضای خانواده نباید غافل بود؛ متاسفانه در بعضی خانواده‌ها فرهنگ
زن سالاری،
مردسالاری،
مادر سالاری و...حاکم است که در فرهنگ اسلام مردود است و باید با حوصله و تحمل، حق مداری را سر لوحه اعمالمان قرار دهیم و با بستگانمان منصفانه بر خورد کنیم.
با توجه به این که شما برادران و خواهر دیگر هم دارید، برای این که این گمان تقویت نشود که در وظیفه نگهداری از پدر و مادرتان، تبعیض بین همسرتان و دیگر اعضای خانواده وجود دارد، بهتر است کارها تقسیم شود که هم از فشار زیاد بر شما و همسرتان کاسته شود و هم اگر سوء تفاهمی از این نظر برای همسرتان ایجاد شده بر طرف گردد.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «راه ایجاد تفاهم بین همسر و والدین»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۷/۴.
