• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

گریه ائمه در نماز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: وضو، اذان، نماز.

پرسش: چرا امامان در هنگام نماز خواندن از خود بی خود شده و بسیار گریه می‌کردند؟

پاسخ: گریه مانند دیگر چیزها یکی از نعمت‌های بزرگ الاهی به انسان است. امام (علیه‌السّلام) می‌فرماید: "بکاء العیون و خشیة القلوب من رحمة الله تعالی... "؛ گریه چشم‌ها و خشیت قلب‌ها ناشی از رحمت الهی است. چنان که از آموزه‌های دینی ما بر می‌آید، گریه دارای آثار و برکات زیادی است که ائمه (علیه‌السّلام) نیز چون دیگران از گریه‌ها در بهترین حالات خود، چه در نماز یا در دل شب‌ها هنگام راز و نیاز و مناجات با خدای خویش از این فرصت‌ها استفاده می‌کردند.
در باره امام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) آمده است: آن حضرت همیشه از خشیت خداوند گریه می‌کرد، تا ریش آن حضرت از اشکش‌تر شود.



گریه فراوان ائمه (علیه‌السّلام) چه در حال نماز و چه در وقت‌های دیگر، می‌تواند دلایل فراوانی داشته باشد که در این جا به جهت اختصار به برخی از آنها اشاره می‌شود:

۱.۱ - قرب به خداوند

یکی از انگیزه‌های گریه ائمه (علیه‌السّلام) می‌تواند برای تقرب به خداوند باشد. از امام رضا (علیه‌السّلام) روایت شده است: «کان فیما ناجی الله به موسی (علیه‌السّلام) انه ما تقرب الی المتقربون بمثل البکاء من خشیتی"؛ در آن چیزهایی که خداوند با موسی (علیه‌السّلام) مناجات کرد آمده است: تقرب جویندگان به سوی من به چیزی مانند گریه از خوف من، به من نزدیکی پیدا نمی‌کنند.

۱.۲ - جلب رحمت برای امت

امام علی (علیه‌السّلام) در این باره می‌فرماید: "و لو ان عبدا بکی فی امة لرحم الله تعالی ذکره تلک الامة لبکاء ذلک العبد"؛ اگر یک بنده در میان امتی گریه کند، خدای متعال همه آنها را برای گریه آن یک نفر مورد رحمت قرار می‌دهد. همچنین امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید: "و لو ان باکیا بکی فی امة لرحموا"؛ اگر در میان مردم یک نفر گریان باشد، همه آنها مورد رحمت قرار می‌گیرند.

۱.۳ - جلب محبت خداوند

امام باقر (علیه‌السّلام) می‌فرماید: "ما من قطرة احب الی الله عزّوجلّ من قطرة دموع فی سواد اللیل مخافة من الله لایراد بها غیره"؛ هیچ قطره‌ای نزد خداوند متعال محبوب‌تر از قطره اشکی که در تاریکی شب از ترس خدا بریزد و جز خداوند چیز دیگری در آن منظور نباشد، نیست".

۱.۴ - نورانیت قلب

امام علی (علیه‌السّلام) فرمود: "البکاء من خشیة الله ینیر القلب... "؛ گریه از ترس خداوند، قلب را روشن می‌گرداند...
[۷] آمدی تمیمی، عبدالواحد، غررالحکم، ج۲، ص۱۹۲، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، ۱۳۶۶ش.



در روایت آمده است خدای تعالی به حضرت عیسی (علیه‌السّلام) فرمود: "یا عیسی! ابک علی نفسک فی الصلاة"؛ ‌ای عیسی! هنگام نماز بر نفست گریه کن. راوی می‌گوید: از امام صادق (علیه‌السّلام) در باره گریه کردن در نماز سؤال کردم، آیا گریه نماز را باطل می‌کند؟ فرمود: اگر گریه برای یاد بهشت یا جهنم باشد، از بهترین اعمال در نماز است. بنابراین، بهترین عمل هنگام نماز و مناجات با خدا گریه کردن است که ائمه و دیگر اولیای خدا، بدان عامل بوده‌اند.


۱. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۹۰، ص۳۳۶، مؤسسه الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    
۲. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۹۰، ص۳۳۶.    
۳. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۱۳، ص۳۴۹.    
۴. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۹۰، ص۳۳۶.    
۵. شیخ حرعاملی، وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۱۷۸.    
۶. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۲، ص۴۸۲، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۵ش.    
۷. آمدی تمیمی، عبدالواحد، غررالحکم، ج۲، ص۱۹۲، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، ۱۳۶۶ش.
۸. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۱۴، ص۲۹۰.    
۹. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج۴، ص۱۲۵۱.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «گریه ائمه در نماز»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۲/۹.    



جعبه ابزار