نجمالدین کبری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: نجمالدین کبری.
پرسش: شیخ نجمالدین کبری که بود؟
پاسخ:
احمدبن عمربن محمد خَیوقی (۵۴۸ ـ ۶۱۸ه.ق)،
خوارزمی ملقب و معروف به شیخ
نجمالدین کبری است.
در علت لقب دادن او به کبری گفتهاند: در اوان جوانی که به
تحصیل علوم مشغول بود، با هرکس مناظره و مباحثه میکرد، بر او غالب و پیروز میشد.
او را اینگونه ستودهاند:
فقیه، محدث، مفسر، صوفی،
زاهد و
عابد.
بیشتر مورخان و دانشمندان، او را شافعی
مذهب میدانند.
نجمالدین کبری پیش اشخاصی همچون أبیطاهر سِلفی، أبیعلاء حسنبن أحمد همدانی عطار،
محمَّدبن بُنَیمان
استفاده علمی برده است.
نجمالدین کبری شاگردانی مانند شیخ مجدالدین بغدادی، شیخ سعدالدین حمّویی، بابا کمال جندی، شیخ رضیالدین علی لالا، شیخ سیفالدین باخرزی، شیخ نجمالدین رازی و شیخ جمالالدین گیلی را تربیت نمود.
از جمله آثار نجمالدین کبری، عبارتاند از:
عین الحیاة (تفسیر سوره فاتحه)،
رسالة فی علم السلوک،
أقرب الطرق إلی الله،
فوائح الجمال و فواتح الجلال.
شیخ نجمالدین در همان دوران
جوانی به علوم ظاهری دست یافت. وی بدین منظور به سرزمینهای اسلامی مسافرت کرد. هنگامی که به شهر
مصر رسید، در کمال فضل و
دانش بود و در آنجا به
تدریس علوم معقول و منقول پرداخت.
پایگاه اسلام کوئست.