غنیّ
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: صفات خداوند، قرآن کریم.
پرسش: «غنی» را به‌عنوان صفت خداوند توضیح دهید؟
صفت «غَنی (بی‌نیاز)»، فعیل به معنای فاعل از مادّه «غنی» است که بر بسندگی دلالت دارد. پس غنای خدای سبحان، به معنای بی‌نیازی مطلق اوست.
قرآن کریم، صفت «غنی» را در کنار صفت «حمید»، ده بار و با هر یک از صفات «حلیم»، «ذو الرحمه» و «کریم»، یک بار یاد کرده است و تعبیر: «غَنِیٌّ عَنِ الْعَــلَمِینَ؛
بی‌نیاز از جهانیان است»، دوبار و هر یک از تعابیر: «غَنِیٌّ عَنکُمْ؛
از شما بی‌نیاز است» و «سُبْحَـنَهُ هُوَ الْغَنِیُّ؛
او منزّه است، اوست بی‌نیاز» و «أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ؛
شما نیازمندانید و خدا بی‌نیاز است»، یک بار ذکر شده است.
احادیث نیز بر بی نیازی مطلق خدا و بی نیازی او از همه آفریدگان و نیازمندی آفریده‌ها به او و انحصار بی نیازی مطلق در او تاکید کرده‌اند.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «غنی» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۳/۸.
