صفت وارث خداوند
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: خداوند،
وارث، صفت
پرسش: کلمه وارث را به عنوان صفت
خداوند توضیح دهید؟
صفت «وارث (میراث‌بَر)»،
اسم فاعل از ریشه «ورث» است و کار بُرد این ریشه در باره چیزی است که برای گروهی باشد، و سپس به واسطه ارتباط نَسَبی یا سَبَبی، از آنِ دیگران شود.
ممکن است به‌کار بردن نام «وارث» در مورد خدای متعال، به این جهت باشد که هر موجودی در این
جهان، عمر محدودی دارد و تنها موجودی که ازلی و ابدی است، خداست و در نتیجه، او وارث همه چیز است. خدای سبحان، همیشه مالک حقیقی و مطلق همه چیز است؛ امّا نام «وارث» به اعتبار باقی بودن خدا بعد از نابودی موجودات، به «
مالکیّت خدا» اشاره می‌کند.
احتمال دیگر، این است که: چون کسی که چیزی به او به میراث می‌رسد، آن را بدون زحمت و سختی به دست آورده است و خداوند نیز بدون هیچ‌گونه زحمت و سختی، مالک همه موجودات است، پس می‌توان خداوند را «وارث» نامید.
در
قرآن کریم، برگرفته‌ها از ریشه «ورث» پانزده بار به خدا نسبت داده شده است و صفت «وارث» سه بار به‌کار رفته است.
در
آیات و
احادیث، خدای سبحان، وارث همه موجودات جهان دانسته شده است. دلیل این مطلب، آن است که همه مالکانِ اشیا در این جهان، عمر محدودی دارند و همه چیزها جز خدا، نابود خواهند شد. از این‌رو، خدا وارث همه چیز است. البته همان‌طور که در توضیح صفت «
مالک» گفته شد، مالکیّت حقیقی و مطلق، فقط از آنِ خداست و دارایی‌های دیگران، اعتباری و در طول دارا بودن خدای متعال است.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «صفت وارث خداوند» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱۲/۱۹.
