رضایت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: تجارت ، معامله، رضایت، عقد،
اسلام .
پرسش: در سورۀ نساء آیۀ ۲۹ می فرماید:«
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْکُلُواْ أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنکُمْ »، چرا فرموده است:تَرَاضٍ مِّنکُمْ و نفرموده:تراض بینکم؟
پاسخ:
آیۀ شریفۀ «ای کسانی که
ایمان آورده‌اید! اموال یکدیگر را به
باطل (و از طرق
نامشروع ) نخورید؛ مگر اینکه تجارتی با
رضایت شما انجام گیرد...»،
از قوانین اسلامی در مسائل مربوط به معاملات و مبادلات مالی است. لذا
فقها ی اسلام در مسائل معاملات به آن استدلال می‌کنند.
جملۀ «
إلَّا أَنْ تَکُونَ تِجارَةً عَنْ تَراضٍ » در آیۀ مزبور، استثنای منقطع از
قانون کلی سابق است؛ به این بیان که هرگونه
تصرف در
اموال دیگران که به‌صورت باطل و ناروا و غیر شرعی باشد، باطل و
حرام است؛ مگر اینکه از راه تجارت (تملّک با
عقد ) و آن هم با رضایت دو طرف
عقد معامله باشد؛
بنابراین تمام مبادلات مالی و انواع تجارت‌ها چنانچه از روی رضایت طرفین صورت گیرد و از
راه شرعی باشد، از نظر اسلام صحیح است.
تفاوت در تعبیر میان «أموالکم بینکم» و «تراض منکم»، به جهت این است که در
تجارت، رضایت که یک امر نفسی و باطنی بوده از طرفین
معامله صادر می‌شود، به همین دلیل "منکم" آمده است
که به نوعی صدور این رضایت را می رساند.
و اینکه جمله «
لاتَأْکُلُوا أَمْوالَکُمْ »، مقید به «بینکم» شده، بر نوعی جمع شدن دور یک مال و در وسط قرار گرفتن آن
مال دلالت دارد،
لذا تعبیر به واژۀ «بین» شده تا به این نکتۀ لطیف اشاره شود.
پایگاه اسلام کوئیست.
