• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رشوه دادن برای ارتکاب گناه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: ا مام سجاد، رشوه، دعای ابوحمزه ثمالی، گناهکار.

پرسش: معنای این سخن امام سجاد (علیه‌السّلام) در دعای ابوحمزه که؛ «من فردی هستم که برای ارتکاب گناه، رشوه داده‌ام»، چیست؟

پاسخ: حضرت سجاد (علیه‌السّلام) در این بخش از دعا، وضع حال گنه‌کاران را بیان می‌کند و از زبان آنها سخن می‌گوید که حاضرند برای رسیدن به معاصی و مراکز گناه، مبالغ سنگینی پرداخت کنند و گویا رشوه می‌دهند تا به مقصود خود برسند.




در بخشی از دعای ابوحمزه ثمالی می‌خوانیم: «اَنَا الَّذِی اَعْطَیْتُ عَلَی مَعَاصِی الْجَلِیل الرُّشَا؛ یعنی من آن کسی هستم که بر معصیت‌های بزرگ رشوه داده است (یا برای انجام معصیت، رشوه‌های سنگینی داده است).»

۱.۱ - بیان وضع حال گنه‌کاران

حضرت سجاد (علیه‌السّلام) در این بخش از دعا، وضع حال گنه‌کاران را بیان می‌کند و از زبان آنها سخن می‌گوید که حاضرند برای رسیدن به معاصی و مراکز گناه، مبالغ سنگینی پرداخت کنند و گویا رشوه می‌دهند تا به مقصود خود برسند.
[۲] خزایلی، محمد علی، متن، شرح و تفسیر دعای ابوحمزه ثمالی، ص۲۲۶ – ۲۲۷، قم، ابتکار دانش، ١٣٨٧ ش

با چنین تفسیری، معنای عبارت یاد شده این نیست که لزوماً خود امام این کار را انجام داده باشد، بلکه ایشان خود را به‌عنوان نماینده‌ای از انسان‌های گناه‌کاری معرفی کرده که یکی از ویژگی‌هایشان آن است که مخارج سنگینی را متحمّل می‌شوند تا مرتکب گناهی شوند؛ زیرا ائمه اطهار(علیه‌السّلام) از گناهان معصوم‌اند و این مطلبی است که با ادله نقلی و عقلی در جای خودش ثابت شده است.


در ضمن حتی اگر معتقد باشیم که این سخن ناظر به خودشان است، گناه بزرگ آنان، شاید چیزی باشد که برای ما مباح بوده و برای آن حضرات کراهت دارد (ترک اولی) و مخارج سنگین هم آن چیزی است که به نسبت این بزرگواران سنگین به شمار می‌آمده و شاید ما آن‌را بسیار سبک بشماریم.


۱. شیخ طوسی، محمد بن حسن‌، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۲، ص۵۸۹، بیروت، مؤسسه فقه الشیعه، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.    
۲. خزایلی، محمد علی، متن، شرح و تفسیر دعای ابوحمزه ثمالی، ص۲۲۶ – ۲۲۷، قم، ابتکار دانش، ١٣٨٧ ش



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «رشوه دادن برای ارتکاب گناه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۱۲.    



جعبه ابزار