• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ذبیحه غیر مسلمان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: ذبیحه، ذبح شرعی، گوشت حرام.
پرسش: آیا می‌شود از ذبیحه غیر مسلمانان استفاده کرد؟
پاسخ:






بنا بر نظر فقهای شیعه و مکتب اهل بیت، گوشت‌هایی که ذبح اسلامی نشده باشند، در حکم گوشت مردارند. گوشت آنها حرام است و خوردن آنها جایز نیست.

۲.۱ - شرط حلال بودن گوشت ذبح شده

از نظر فقه شیعه، شرط حلال بودن گوشت‌هایی که در بازار، قصابی‌ها و مغازه‌ها (سوپر مارکت‌ها) به فروش می‌رسد، این است که:

اولاً، از گوشت حیوانات حلال گوشت باشد.

ثانیاً، این حیوان حلال گوشت ذبح شرعی شده باشد.

۲.۲ - شروط ذبح شرعی

برای این‌که ذبح شرعی باشد، باید شرایط زیر در آن رعایت گردد:
۱. ذبح‌کننده باید مسلمان باشد، یا کسی که به‌ حکم مسلمان است؛ مانند بچه مسلمان که هنوز به سن تکلیف نرسیده باشد.
[۱] طبق نقل شیخ بهایی در کتاب حرمة ذبایح اهل الکتاب، ص ۵۹، در حرمت ذبیحه‌ی کفار اهل کتابی که یهود و مسیحی و مجوسی نباشند، اختلافی بین علمای اسلام از شیعه و سنی نیست، تا چه رسد به کافری که اصلاً از اهل کتاب نباشد و فقط اختلاف در‌باره‌ی ذبیحه‌ی یهودیان و مسیحیان و مجوسیان است،" لا خلاف بین علماء الإسلام من تحریم ذبائح أهل (الکتاب‌) من عدا الیهود و النصاری و المجوس من أصناف الکفار، و إنما الخلاف فی‌ هؤلاء الأصناف الثلاثة لا غیر".
و ذبح غیر مسلمان در حکم میته و مردار است، در این جهت بین کافر کتابی و غیر کتابی، فرقی نیست.
[۲] تحریرالوسیلة، ج ۲، ص ۶۲۱.

۲. سر حیوان را با چیزی ببرند که از جنس آهن باشد.
۳. در موقع سر بریدن (ذبح)، جلوی بدن حیوان رو به قبله باشد.
۴. هنگام ذبح، ذابح (کسی که سر می‌برد) نام خدا را بر زبان جاری کند.
۵. حیوان بعد از ذبح حرکتی هرچند کوچک داشته باشد، تا معلوم شود زنده بوده و ذبح شده است.
۶. از پشت سر، حیوان را ذبح نکنند.
[۳] تحریرالوسیلة، ج ۲، ص ۶۲۱ ـ ۶۲۳.


اگر با این شرایط حیوان حلال گوشت را ذبح کنند، گوشت آن حلال و قابل مصرف است.


اما اهل سنت،
[۴] البته در بین آنها حنبلی‌ها با نظر شیعه موافق هستند، حرمة ذبایح اهل الکتاب، ص ۶۲.
در این باره نظر دیگری دارند. آنان گرچه گوشت‌هایی را که به دست کفار غیر کتابی ذبح می شود، حلال نمی‌دانند و در این جهت با شیعیان فرقی ندارند، ولی خوردن ذبیحه‌ی کفار اهل کتاب (گوشت‌هایی که توسط یهودی و مسیحی ذبح می‌شود)، را حلال می‌دانند.
[۵] شیخ بهائی در کتاب حرمة ذبایح اهل الکتاب، ص ۵۹ ـ ۶۳ می‌گویند: ذهب جمهور علماء الإمامیة کالشیخ المفید محمد بن النعمان، و ... إلی أن ذبائحهم (اهل الکتاب) محرمة لا یجوز الأکل منها علی حال من الأحوال سواء ذکر اسم اللَّه علیها أم لا، و وافقهم علی ذلک الحنابلة. و ذهب الحنفیة و الشافعیة و المالکیة إلی إباحة ذبائح أهل الکتاب و إن لم یذکروا اسم اللَّه علیها، و وافقهم الشاذ من علماء الإمامیة.
اما یک شیعه نمی‌تواند بر طبق مذاهب آنان عمل نماید! وظیفه ی شرعی وی آن است که بر طبق فقه اهل بیت، عمل نماید.


۱. طبق نقل شیخ بهایی در کتاب حرمة ذبایح اهل الکتاب، ص ۵۹، در حرمت ذبیحه‌ی کفار اهل کتابی که یهود و مسیحی و مجوسی نباشند، اختلافی بین علمای اسلام از شیعه و سنی نیست، تا چه رسد به کافری که اصلاً از اهل کتاب نباشد و فقط اختلاف در‌باره‌ی ذبیحه‌ی یهودیان و مسیحیان و مجوسیان است،" لا خلاف بین علماء الإسلام من تحریم ذبائح أهل (الکتاب‌) من عدا الیهود و النصاری و المجوس من أصناف الکفار، و إنما الخلاف فی‌ هؤلاء الأصناف الثلاثة لا غیر".
۲. تحریرالوسیلة، ج ۲، ص ۶۲۱.
۳. تحریرالوسیلة، ج ۲، ص ۶۲۱ ـ ۶۲۳.
۴. البته در بین آنها حنبلی‌ها با نظر شیعه موافق هستند، حرمة ذبایح اهل الکتاب، ص ۶۲.
۵. شیخ بهائی در کتاب حرمة ذبایح اهل الکتاب، ص ۵۹ ـ ۶۳ می‌گویند: ذهب جمهور علماء الإمامیة کالشیخ المفید محمد بن النعمان، و ... إلی أن ذبائحهم (اهل الکتاب) محرمة لا یجوز الأکل منها علی حال من الأحوال سواء ذکر اسم اللَّه علیها أم لا، و وافقهم علی ذلک الحنابلة. و ذهب الحنفیة و الشافعیة و المالکیة إلی إباحة ذبائح أهل الکتاب و إن لم یذکروا اسم اللَّه علیها، و وافقهم الشاذ من علماء الإمامیة.



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : صید و ذباحه | فقه




جعبه ابزار