جایگاه سی‌صد و سیزده در آموزه‌های دینی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: عدد ۳۱۳.
پرسش: آیا در عدد ۳۱۳ رمزی نهفته است که تعداد پیامبران مرسل، تعداد یاران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در
جنگ بدر، تعداد یاران خاص امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) و... همگی ۳۱۳ نفر می‌باشند؟!
پاسخ: در گزارش‌ها و دستور العمل‌های مرتبط با دین، از جمله مواردی که ناظر به عدد ۳۱۳ بوده، بدین شرح می باشد: تعداد پیامبران مرسل، تعداد یاران طالوت در جنگ با
جالوت، تعداد یاران پیامبری از
بنی‌اسرائیل، جنگ بدر، یاران امام زمان، فرشتگان بدر در رکاب امام زمان، نوشیدن ۳۱۳ وصی از چشمه‌ای بهشتی. با توجه به تکرار این عدد، در مواردی فراوان که همگی نیز در ارتباط با خیر و خوبی هستند، احتمال وجود رازی در آن‌را نمی‌توان منتفی دانست، اما اگر چیزی به صورت عمومی و به عنوان راز این عدد عنوان شود، نمی‌توان به سادگی آن‌را پذیرفت؛ چون با فرض پذیرش آن، راز از حالت راز بودن خود خارج خواهد شد.
در گزارش‌ها و دستور العمل‌های مرتبط با دین، برخی از اعداد به مناسبت‌هایی تکرار شده است که از جمله آنها عدد ۳۱۳ است. در ذیل به برخی موارد که ناظر به عدد ۳۱۳ می‌باشد، اشاره می‌کنیم.
ابوذر از
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پرسید: تعداد پیامبران الهی چند نفر بودند؟ آن حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: ۱۲۴۰۰۰ نفر، سپس اباذر پرسید: از این عده چند نفرشان پیامبر مرسل بودند؟ فرمود: ۳۱۳ نفر از آنان پیامبر مرسل بودند.
در همین راستا، از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در روایت دیگری نقل است: «هر کسی
ختم قرآن را انجام دهد، خداوند ثواب (عمل) ۳۱۳ پیامبری که
رسالت خود را انجام داده‌اند را به وی می‌دهد.»
امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: «
طالوت در جنگ با جالوت به یارانش گفت: «خداوند شما را به جوی آبی امتحان می‌کند و هر کس از آن بنوشد از من نیست و هر کسی از آن – جز به‌اندازه کف دستی - نخورد از من است. اما تمام همراهانش از آن آب آشامیدند، مگر ۳۱۳ نفر که برخی از آنها به اندازه‌ی کف دستی آشامیده و برخی اصلا نیاشامیدند...»
امام باقر (علیه‌السّلام) به
ابوعبدالله جعفی فرمود: «حکایت ما و شما، حکایت پیامبری از بنی‌اسرائیل است که خداوند به او
وحی فرمود تا قوم خویش را برای نبرد دعوت کند و وعده یاری نیز به آنها داد. آن پیامبر نیز تعدادی را گرد آورده و به سوی دشمن فرستاد، اما قبل از آغاز نبرد همگی گریختند! خداوند برای بار دوم از آن پیامبر خواست که افرادی را به سوی دشمن بفرستد. آن پیامبر دوباره گروهی را فرستاد و این‌بار نیز آنان از برابر دشمن گریختند.
خداوند (برای سومین بار) از آن پیامبر خواست که پیروان خود را برای نبرد آماده کند و وعده یاری به آنان داد. پیامبر به گردآوری مجدد آنان پرداخت و خدا به او وحی کرد که پیروانت یا باید با دشمنان به نبرد برخیزند و یا آتش دوزخ را برای خویش انتخاب کنند! آن پیامبر گفت: جنگ با دشمن برایم بهتر از رفتن به
دوزخ است. ۳۱۳ نفر از پیروانش به تعداد جنگجویان بدر نیز دعوت او را پذیرفتند و همراه آن پیامبر به سمت دشمن حمله‌ور شدند؛ اما هنوز از شمشیر و نیزه‌ای استفاده نکرده بودند که خداوند پیروزی را نصیب آنان کرد.
بر اساس گزارش‌های تاریخی در جنگ بدر که اولین نبرد گسترده‌ی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با دشمنان بود، تعداد مسلمانان ۳۱۳ نفر، اما تعداد کفار بین ۹۰۰، تا ۱۰۰۰ نفر بود، اما با این وجود، سرانجام این نبرد به نفع مسلمانان رقم خورد.
روایات زیادی وجود دارد که یاران ویژه‌ی
امام مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) ۳۱۳ نفر هستند.
امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «گویا به مهدی می‌نگرم که بر منبر کوفه نشسته و ۳۱۳ یاورش که به شمار حاضران جنگ بدر هستند، در گرد او حلقه زده‌اند.»
خداوند متعال ۳۱۳ فرشته از فرشتگانی که در جنگ بدر حضور داشتند را برای یاری امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) خواهد فرستاد. امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود:
هنگامی که
جبرئیل پرچم پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را برای امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) می‌آورد، همراه با او ۹۰۰۰ فرشته و ۳۱۳ فرشته دیگر نیز فرود می‌آیند. آنان همان فرشتگانی هستند که با حضرت نوح (علیه‌السّلام) در کشتی بودند، و همان فرشتگانی هستند که وقتی
حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) به آتش افکنده شد، همراه او بودند، و همان فرشتگانی هستند که وقتی دریا برای
حضرت موسی (علیه‌السّلام) شکافته شد، همراه او بودند، و همان فرشتگانی هستند که وقتی خداوند
حضرت عیسی (علیه‌السّلام) را به سوی خویش به آسمان برد، همراه او بودند و ۴۰۰۰ فرشته‌ای که با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) همراه بودند، و ۳۱۳ فرشته‌ای که در روز بدر با آن حضرت (علیه‌السّلام) بودند، همراه امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) هستند.
پس از آن‌که
امام علی (علیه‌السّلام) چشمه «
راحوما» را به راهبی مسیحی به نام شمعون نشان داد، به وی فرمود: «این چشمه از بهشت است و ۳۱۳ وصی از آن نوشیده‌اند و من آخرین وصی هستم که از آن می‌نوشم.»
گفتنی است؛ تمام گزارش‌هایی گفته شده که عدد ۳۱۳ در آنها نقش دارد، اما در روایات ویژگی خاصی برای این عدد بیان نشده و حتی اعلام نشده است که رمز و رازی در آن نهفته است که بعدها مشخص خواهد شد.
در عین حال و با توجه به تکرار این عدد، در مواردی فراوان که همگی نیز در ارتباط با خیر و خوبی هستند، احتمال وجود رازی در آن‌را نمی‌توان منتفی دانست، اما اگر چیزی به صورت عمومی و به عنوان راز این عدد عنوان شود، نمی‌توان به سادگی آن‌را پذیرفت؛ چون با فرض پذیرش آن، راز از حالت راز بودن خود خارج خواهد شد! البته ممکن است برخی از اولیای خدا از چنین رازی خبر داشته باشند، اما باید دانست:
«هر که را اسرار حق آموختند•••••••••••••قفل کردند و دهانش دوختند».
سایت اسلام کوئست، برگرفته از مقاله "جایگاه سی‌صد و سیزده در آموزه‌های دینی"، تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۱۱/۰۶.
