آداب اذان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: اذان،
مؤذّن.
پرسش: آداب اذان چیست؟
آداب اذان، به چهار دسته تقسیم می‌شود:
دسته اوّل. آداب انتخاب مؤذّن که اذان‌گو باید از نظر
دین‌داری،
اخلاق و نیز فصاحت و زیبایی صدا، شایستگی لازم را داشته باشد.
دسته دوم. آدابی که مؤذّن باید هنگام گفتن اذان رعایت کند، مانند:
طهارت، بلند کردن صدا، رعایت
تجوید و
ترتیل، فرستادن صلوات بر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به هنگام شهادت بر رسالت او، فاصله‌انداختن میان اذان و
اقامه، خواندن
دعای مأثور (دعای رسیده از اهل‌بیت) پس از پایانِ آن، سجود میان اذان و اقامه، اجتناب از آوازه‌خوانی در گفتن اذان، پرهیز از سخن گفتن در میان آن و اجرت گرفتن برای آن.
دسته سوم. آدابی که شنونده اذان باید آنها رعایت کند، مانند: تکرار آنچه مؤذّن می‌گوید، خواندن دعا و گفتن
ذکر و فرستادن صلوات بر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، پاسخ‌گویی به مؤذّن و حاضر شدن در نماز جماعت ـ اگر خارج از مسجد است (و خارج نشدن از مسجد ـ اگر داخل آن است).
دسته چهارم. آدابی که برای ساختن مأذنه در احادیث اسلامی ذکر شده است و آن، این است که محلّ اذان، نباید به گونه‌ای بلند باشد که موجب سلب آسایش از همسایگان مسجد گردد.
از‌این‌رو، در روایتی آمده است که
امیر مؤمنان، هنگامی که مناره بلندی را دید، دستور داد که آن را خراب کنند و فرمود که مناره مسجد نباید از سطح بام مسجد، بلندتر باشد.
نیز در روایت دیگری آمده است که هنگامی که
امام مهدی (علیه‌السّلام) ظهور کند، دستور می‌دهد مناره‌ها را خراب کنند. البتّه همان‌طور که اشاره شد، این دستور، مربوط به آن مواردی است که موجب تضییع حقوق‌دیگران باشد.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «آداب اذان» تاریخ بازیابی۱۳۹۷/۷/۲۸.
