پوشش مادر در خانه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: پوشش مادر، فرزندان.
پرسش: طرز پوشش مادر در خانه و در مقابل فرزند چگونه باید باشد؟ راهنمایی فرمایید.
پاسخ:
والدینی که خواستار داشتن نسلی سالم و شریف هستند، به خاطر
سلامت جسم و روان و ادای حق تربیت و اخلاق فرزندان شایسته است مراقبتهایی را در رفتار خود لحاظ کنند. با توجه به الگوگیری فرزندان از والدین، سبک زندگی والدین ـ حتی طرز
پوشش آنها ـ در تربیت فرزندان تأثیرگذار است. موضوع پوشش مادر از جمله این بحث است که از چند جهت قابل توجه میباشد:
پوشش همه اعضای بدن مادر مقابل فرزندان از نظر شرعی،
واجب نیست. بنابراین باز بودن سر و گردن، دستها و پاها و ساق پا اشکالی ندارد. مرد و زنی که با هم محرماند (مانند خواهر و برادر) میتوانند به بدن یکدیگر به آن مقدار که در میان محارم معمول است، نگاه کنند و در غیر آن، احتیاط آن است که نگاه نکنند.
اما از نظر تربیتی، باید بگوییم کودک به راحتی رفتار و صدای مادر را تشخیص میدهد و آن را دنبال میکند، رفتار مادر برایش کاملاً آشنا است و حافظهاش مملو خاطراتی از این رفتارها میباشد،
کودک از رفتار و شکل آنها عکسبرداری کرده و در
حافظه خود انبار میکند.
پایههای اساسی
رشد شخصیت کودکان و نوجوانان از طریق
تقلید نهاده میشود و این شیوه تقلید، هم از راه شنیداری و هم از طریق بصری حاصل میشود. تقلید و الگوپذیری از ویژگیهای دوران کودکی است، کودک هر آنچه را که ببیند، براساس تقلید میپذیرد و مطابق آنها
عمل میکند، بدون اینکه از خوبی و بدی آن اطلاع داشته باشد.
چشم کودک، چون دریچهای باز است که میبیند، ذهن کودک چون دوربین عکاسی است، که هر چه میبیند در آن منعکس شده و ثبت میگردد.
بنابراین رفتار والدین بخصوص مادر تأثیر فراوانی بر روی کودکان دارد. کودک از
مصالح و
مفاسد امور اطلاعی ندارد و نمیتواند در کارهایش هدفگیری درستی داشته باشد، لذا تمام توجهش به
پدر و مادر و اطرافیان است،
اعمال و حرکات آنها را مشاهده مینماید و از آنان تقلید میکند.
کودک شکل
پوشش مادر را تقلید میکند، اگر مادر همیشه با پوشش مناسب در مقابل فرزندان خود ظاهر شده باشد که کودک هم سعی میکند همان پوشش را از مادر تقلید کند. در دوران نوجوانی که نوبت به انتخاب میرسد، سعی میکند با مادر همانندسازی کند و همان شیوه مادر را برای خود انتخاب کند.
یکی از اشتباهات بعضی والدین این است که تصور میکنند بچهها چیزی نمیفهمند؛ لذا با پوشش نامناسب در جلو فرزندان خود ظاهر میشوند. غافل از اینکه کودک آنچه را میبیند، در
حافظه خود
ضبط کرده و روزی نمونه آن را از خود بروز خواهد داد.
اگر از دوران کودکی بگذریم و وارد دورانی شویم که فرزند کمکم بهسوی دوران بلوغ نزدیک میشود، پوشش اطرافیان میتواند در
بلوغ زودرس او نقش مهمی داشته باشد. کودکی که در
سن قبل از نوجوانی هر روز با بدن نیمهعریان مادر و خواهر مواجه است و قسمتهای برجسته بدن آنان را مشاهده میکند، زمینه
تحریک جنسی در او سریعتر و زیادتر است و آنچه را در
خانواده میبیند، ناخودآگاه در کوچه و خیابان بر افراد دیگر منطبق میکند و باعث میشود زودتر از موعد مقرر علائم
بلوغ جنسی در او ظاهر شود. هرچه کودک بزرگتر میشود، ضرورت رعایت این موضوع بیشتر میشود؛ چون کودک به سوی بیدار شدن
غریزه جنسی پیش میرود و برخورد با پوشش نامناسب مادر و خواهر او را تحریک میکند.
اما والدین کودک به عنوان زن و شوهر روابطی در فضای خانواده دارند که پوشش خاصی را میطلبد. اینکه خود را برای یکدیگر بیارایند و.... از سوی دیگر میبایست نکات بالا را رعایت کنند؛ زیرا محرمیت، ما را مجاز نمیسازد که به هر گونهای که بخواهیم در حضور فرزندان خود آمدوشد داشته باشیم. بنابراین جمع میان این دو موضوع چهگونه میتواند باشد؟
پاسخ به این صورت است که مثلاً اگر خانمی
عادت داشته باشد که همه روز و همه وقت در حال آرایش باشد، طوری که کودک از روزی که چشم به
زندگی گشوده مادرش را در چنان وضع و پوششی دیده است، در این صورت مشکلآفرین نخواهد بود. البته توجه دارید که پوشش در این صورت نیز باید در چارچوب روابط مادر و فرزندی باشد، نه مطابق با روابط زناشویی؛ اما دشواری به هنگامی است که مثلاً خانمی در شبی خاص و ساعتی خاص خود را بیاراید، در این صورت است که ذهن کودک بدان مشغول میشود و این خطای بزرگی برای پدر و مادر است که با لباسهای نامناسبی همچون شلوار کوتاه و ..... در حضور
دختران و
پسران خود ظاهر شوند و این
خطا از حدود سنین پس از هشت سالگی کودک فوقالعاده بزرگتر است؛ چراکه برای برخی
کودکان در این سنین، تماشای بدن برهنه و و پای لخت تا حدودی لذتآور میشود.
بنابراین بهتر است از همان دوران خردسالی عادتی در کودکان پدید آوریم که ساعتی زودتر از پدر و مادر بخوابند و این ضروری
رشد و
سلامت آنهاست و در این مدت
زن و شوهر، فرصتی برای بیان مسائل خاص زندگی و انجام رفتارهای جنسی خود خواهند داشت.
۱. ازدواج مکتب انسانسازی، دکتر سیدرضا پاکنژاد، انتشارات مؤسسه خیریه علمی و دینی اشکذر ـ یزد.
۲. نقش مادر در تربیت، دکتر علی قائمی، انتشارات امیری، تهران، ۱۳۶۸ ش.
۳. اسلام و تربیت کودکان، دکتر احمد بهشتی، ج۲، سازمان تبلیغات، ۱۳۷۲ ش.
۴. آیین همسرداری، آیتالله ابراهیم امینی، تهران، سازمان تبلیغات، ۱۳۶۷ ش.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «پوشش مادر در خانه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱۱/۰۴.