مهربانی کردن با مادر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: مهربانی کردن، مادر، خشم.
پرسش: راه‌هایی برای مهربانی کردن با مادر و فرو بردن خشم خود در برابر مادر بیان کنید؟
پاسخ:
برای پاسخ به این سؤال لازم می‌دانم که مطالبی را در قالب چند نکته ارائه دهم:
نکته اول: لزوم آشنایی با ویژگی‌های خود و والدین:
در سن جوانی فرد از نظر اجتماعی، عاطفی، عقلی، ذهنی، حرکتی و جسمی تغییراتی پیدا می‌کند که این حالات مختص همین دوران است و البته موجب آثاری خواهند بود. اگر فرد این حالات را بشناسد، با کمک
والدین و راهنمایی آن‌ها می‌تواند به بهترین وجه از این دوران استفاده کند، برخی ویژگی‌های این دوران از این قرار است: خواسته‌های زیاد، نگرانی برای آینده، طوفان مزاج و هورمون‌ها،
دوستی توأم با اخلاص، خودنمایی،
غرور، بلندپروازی، استقلال‌طلبی، پرتوقعی، و در عین حال به خود آمدن و
خودشناسی و جست‌وجو برای یافتن خویشتن و رقابت است.
در این سنین جوان از نظر هوش رشد یافته، برای خود هدف‌هایی عالی و ایده‌آل در سردارد.
عشق به تمجید و ستایش و مقبول واقع شدن دارد.
جوان می‌خواهد خودجوش و مستقل باشد، او باید در ضمن این‌که بر خود متکی است، به دغدغه‌ها و احساس نگرانی‌های والدین بی‌تفاوت نباشد.
والدین نیز متکی بر تجارب خویش هستند و سرد و گرم روزگار را چشیده‌اند و اغلب توصیه‌ها و نصیحت‌هایشان به خاطر عشق و
علاقه به فرزندان است. اگر مادر در برخورد با فرزند دچار خطا و اشتباه شده است باید با گفت‌وگوی صمیمانه و در زمانی که احساس آرامش و راحتی دارند، ایشان را نسبت به حقیقت گفتار و
اعمال خطایشان آگاه ساخت. مطمئن باشید که اگر احساس کنند که صادقانه از ایشان طلب کمک می‌شود و واقعاً خواستار زندگی‌ای شیرین، پویا، با نشاط و باتفاهم هستید، حتماً همراه می‌شوند.
نکتخ دوم: توجه به تفاوت میان مهر مادرانه و نصیحت‌های ملال‌آور:
هیچ محبتی مثل محبت مادرانه نیست، در سن جوانی، جوان دوست دارد بیش‌تر با دوستان خود باشد، گاهی مادران به خاطر مصلحت‌هایی، آن‌ها را از برخی دوستی‌ها و خطرات آن نهی می‌کنند؛ اما جوان متوجه دغدغه‌های مادر نمی‌شود؛ به همین منظور از ابراز نگرانی‌ها و نصیحت‌های والدین خویش رنجور و ناراحت می‌گردد؛ پس بهتر است مثلاً در انتخاب دوستان خود دقیق‌تر
عمل کرد تا مادران نیز نگران نباشند. دوستی که
مؤمن، رازدار، با نشاط و اهل
مطالعه باشد. مطمئن باشید اگر مادران با صفات این دوست آشنا شوند، کمک خواهند کرد که وقت زیادتری را با آن‌ها سپری کرد.
نکته سوم: توجه به تفاوت میان جملات آمرانه و دلسوزی:
ما یاد گرفته‌ایم در گفتار روزانه جملات خود را در قالب دستوری بیان کنیم، اگر در کلام مادر باید و نباید است، باید بدانید که این‌ها زورگویی نیست؛ زیرا در لایه‌های زیرین آن خواهش و درخواست خوابیده است؛ یعنی در واقع می‌گوید عزیز دلبندم، چون من عاشق تو هستم، دوست دارم در زندگی حال و آینده خود موفق باشید و راه و رسم زندگی را یاد بگیرید، این کار را انجام دهید.
حال با توجه به مطالب بالا به راه‌هایی برای مهربانی کردن با مادر و فرو بردن خشم در برابر او می‌پردازیم.
آن‌چه مهم است این است که مهربانی کردن باید در کلام و رفتار (مثل کمک در کارهای خانه و...) بروز پیدا کند، برخی از آن‌ها چنین است:
در آیه‌ای از
قرآن چنین می‌خوانیم، پروردگارت فرمان داده که جز او را نپرستی و به پدر و مادرت نیکی کنی، هر گاه یکی از آن‌ها یا هر دوی آن‌ها، به
سن پیری برسند، کم‌ترین اهانتی به آن‌ها روا مدار و بر آن‌ها فریاد مزن و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آن‌ها بگو. بال‌های تواضع خویش را در برابرشان از محبت و لطف فرود آور.
اگر به نکات دقیق این آیه شریف توجه کنیم، می‌بینیم که وظایف ما در قبال پدر و مادرمان سنگین است و با نوع
تواضع و ادب و گفتارمان می‌توانیم با آن‌ها مهربانی کنیم و اگر در سن پیری به سر می‌برند، بیش‌تر به آن‌ها محبت کنیم.
در آیه‌ای دیگر به ما توصیه شده که به والدین خود ـ به خصوص مادر ـ
احسان و توجه کنیم. طبق نظر مفسران، احسان تنها در گفتار نیست ما می‌توانیم با مال، گفتار و کمک در کارها با آن‌ها احسان کنیم.
نزد دیگران صفات مثبت مادرتان را بیان دارید و از آن صفات خوب سخن بگویید.
با مادر ارتباط کلامی داشته باشید و عواطف مثبت خود را به او ابراز دارید. با این عمل مادر متوجه می‌شود که به زحمت‌های ایشان ارج نهاده و قدر زحمات ایشان را می‌دانید. با این کار او به کار خود دلگرم‌تر خواهد شد و
محبت بین شما زیادتر می‌گردد.
روز مادر را فراموش نکنید، از او در گفتار و عمل
تشکر کنید. اگر می‌توانید هدیه‌ای اگرچه ارزان‌قیمت برایشان بگیرید، هدیه‌ای که او هرگاه می‌بیند، یاد شما بیفتد.
هرگاه مادرتان فرصت دارد نزد او بروید، از او بخواهید از خاطرات زندگی‌اش برایتان بگوید و بگوید چه‌گونه
زندگی را اداره می‌کند و دوست دارد چه‌گونه به اوکمک کنید، شما نیز صمیمانه خواسته‌های منطقی خود را برایشان بگویید.
به حرم
ائمه و
امام‌زاده‌ها (علیهم‌السّلام) بروید: گاهی همراه مادرتان به
حرم بروید و همان‌جا برای خود و مادرتان
دعا کنید و از ائمه و امام‌زاده‌ها (علیه‌السّلام) بخواهید که قلب‌ها را به هم مهربان‌تر کند و زندگی‌ای سرشار از
عشق و
نور و محبت ارزانی دارد.
با توجه به نکات قبل و رعایت آن‌ها در عمل، دیگر از مادرتان خشمگین نمی‌شوید؛ اما
انسان گاهی خشمگین می‌شود و خوب است برای رهایی از
خشم از تکنیک‌های زیر کمک بگیرد:
در
احادیث داریم، هر گاه خشمگین شدید، اگر نشسته هستید، دراز بکشید و اگر ایستاده‌اید، کمی قدم بزنید.
وضو بگیرید و یا کمی
آب خنک بنوشید.
زندگی افراد بردبار را
مطالعه کنید و اگر فردی از اطرافیان شما صبور و بردبار است، زندگی آرام او را با دقت بررسی کنید، سعی کنید با افراد باحوصله معاشرت داشته باشید.
و با افراد تندخو کم‌تر نشست و برخاست کنید.
قبل از هر عملی به پی‌آمدهای مثبت و منفی آن توجه داشته باشید.
توجه داشته باشید که فرو بردن خشم در برابر مادر خود یک
کمال است و حتماً
خداوند به خاطر این شدت احترام، اجر بالایی به شما خواهد داد.
توجه داشته باشید که اگر
فکر خود را کنترل کنید، احساس خود را نیز کنترل خواهید کرد و اگر احساس کنترل شود،
عمل نیز کنترل می‌گردد. اگر همیشه فکر کنید که مادرتان گرفتاری‌های زیادی دارد و او هم مثل بقیه انسان‌ها ممکن است دچار اشتباه شود، او چون مادر است حتماً دلسوز شماست (هرچند ممکن است یک لحظه عجولانه چیزی بگوید) خداوند خواستار دوستی با مادر است و... حتماً احساس خوبی نسبت به شما در ایشان ایجاد می‌شود و این احساس مثبت در شما عمل مثبت یعنی همان احترام را ایجاد خواهد کرد.
در نتیجه فکر مثبت، ایجاد احساس مثبت می‌نماید و احساس مثبت، رفتار و گفتار مثبت ایجاد می‌نماید.
۱. آن‌چه یک جوان باید بداند. (ویژه دختران) رضا فرهادیان، بوستان کتاب قم.
۲. خانواده متعادل، دکتر محمدرضا شرفی، نشر انجمن اولیا و مربیان.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «مهربانی کردن با مادر»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۹/۰۶.
