مخالفت والدین در ازدواج
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ازدواج، مخالفت والدین.
پرسش: دختر و پسری هستیم که
عاشق هم‌دیگریم؛ اما پدر و مادر من با ازدواج با آن پسر مخالف‌اند، شما چه راه‌حلی برای آن‌ها دارید؟
پاسخ:
خانواده کوچک‌ترین و در عین حال بنیادی‌ترین نهاد اجتماعی است که پسر و دختر با پیوند
زناشویی اقدام به تشکیل آن می‌نمایند. اگر مقدمات تشکیل خانواده براساس
عقل و منطق صورت گیرد، استحکام و صفای آن روزافزون و در پویایی جامعه مؤثرتر واقع خواهد شد.
شکی نیست که پدر و مادر دل‌سوزترین افراد به فرزندان می‌باشند و هر آن‌چه را که مایه خوش‌بختی فرزندانشان باشد، از صمیم
قلب خواستارند. وقتی این دل‌سوزی را ضمیمه
تجربه آن‌ها کنیم و در نظر بگیریم که سن و سالی از آن‌ها گذشته، سرد و گرم روزگار را چشیده‌اند، هرگز به خود
اجازه نمی‌دهیم از کنار نظرات آن‌ها به‌راحتی بگذریم؛ البته
حق انتخاب در مسئله ازدواج با خود دختر و پسر است. اما جوانان هم باید بدانند در مسئله‌ای که حتی بزرگترها هم در تصمیم‌گیری درباره آن نیاز به
مشورت،
تحقیق و ... دارند صحیح نیست، نظرات دل‌سوزترین و باتجربه‌ترین نزدیکان خود را نادیده بگیرند. بنابراین در عین این‌که انتخاب، حق مسلم دختر و پسر است،
عقل حکم می‌کند جهت اطمینان از صحت انتخاب روی نظر افراد با
تجربه و دلسوز تأمل جدی‌تری داشته باشیم. شرع
مقدس هم این حکم عقل را مورد تأیید قرار داده و در زمینه ازدواج دختر خانم‌هایی که تجربه زندگی زناشویی را نداشته‌اند، اجازه پدر یا پدربزرگ (از طرف پدر) را لازم دانسته است.
این احتیاط از دو جهت قابل توجه است:
اول این‌که چون دختر خانم‌ها
شناخت کافی از روحیه مردها ندارند و از طرفی هم کانون عواطف و
احساسات می‌باشند، زمینه
اغفال آن‌ها توسط افراد هوس‌رانی که در همه جا یافت می‌شوند، وجود دارد.
دوم این‌که اگر یک زندگی زناشویی به هر دلیلی از هم پاشیده شود، از جهات مختلف اجتماعی، روانی و ... خانم‌ها صدمه بیش‌تری می‌بینند.
موفقیت در ازدواج منوط به فراهم شدن مجموعه شرایطی است که از جمله‌ی آن‌ها
بلوغ است. بعضی افراد فکر می‌کنند
سن ازدواج،
بلوغ جنسی و شرعی است، (البته این دو زمان جواز ازدواج می‌باشد) در حالی که بلوغ در ازدواج به معنای رسیدن به
رشد لازم در ابعاد مختلفی چون بلوغ عاطفی، اجتماعی، جسمی، جنسی، اقتصادی و ... می‌باشد و این بلوغ سن مشخصی ندارد؛ چون نسبت به خود فرد، محیط
خانواده، اجتماع و حتی موقعیت آب‌و‌هوایی محل زندگی متغیر است.
دوست داشتن، شرط لازم برای ازدواج می‌باشد؛ اما کافی نیست. انتخاب همسر باید براساس ملاک‌هایی صورت گیرد که براساس آن ملاک‌ها بتوان
امید به یک زندگی موفق و آینده‌ای روشن داشت. جهت اطلاع تنها عنوان ملاک‌های انتخاب همسر را ذکر می‌کنیم جهت کسب اطلاعات بیش‌تر می‌توانید به کتب معرفی شده در پایان بحث مراجعه کنید.
در یک دسته‌بندی کلی می‌توان ملاک‌های انتخاب همسر را به دو دسته تقسیم کرد:
اول ملاک‌هایی که نیاز یک زندگی محسوب می‌شوند؛ یعنی برای یک زندگی موفق و سعادتمند باید این ملاک‌ها در همسر انتخابی وجود داشته باشد که عبارت‌اند از:
تدین، اخلاق نیک، شرافت خانوادگی و عقل سالم.
و دسته دوم، ملاک‌هایی که
کمال برای زندگی محسوب می‌شوند و عبارت‌اند از: سلامت جسم و روح،
زیبایی،
علم و سواد و همتایی (هم‌کفو بودن)
.
اگر خواهان یک زندگی زیبا و سرشار از
تفاهم هستید، حتماً به ملاک‌های بیان شده توجه کنید و این را هم بدانید که هر قدر در تحقق این ملاک‌ها جدی‌تر باشید، خود را بیش‌تر نیازمند حضور و رأی بزرگترها در تصمیم‌گیری برای ازدواج خواهید دید و همین موارد در تفاهم و سازگاری آینده شما مفید واقع می‌شود.
نکات ذکرشده به صورت کلی مطرح گردید. شاید اگر
شناخت ما از شما بیش‌تر بود، اصلاً نیازی به ذکر این نکات نمی‌دیدیم و شاید هم لازم می‌دیدیم به طور مفصل به هر یک از نکات پرداخته شود؛ اما با این حال
اعتماد و
اطمینان ما به اقدامات عقلانی و صحیح شما که مکاتبه با این مرکز از نشانه‌های آن است، باعث رفع نگرانی ما از اقدامات بعدی و انتخاب شماست. از شما می‌خواهیم به دور از احساسات و با زیرکی کامل نکاتی را که ذکر کردیم و هم‌چنین نظرات
والدین را مورد تأمل و دقت بیش‌تری قرار دهید. چنان‌چه شرایط را برای یک ازدواج صحیح فراهم می‌بینید، با استفاده از روش‌هایی که ذکر می‌کنیم اقدام به راضی نمودن اطرافیان کنید.
احترام به پدر و مادر و
اطاعت از آنان بر فرزندان واجب است و رنجاندن و بی‌احترامی و سرپیچی از اطاعتشان
حرام است.
اما متأسفانه پدران و مادران و بزرگترها و اطرافیانی یافت می‌شوند که یا از روی خودخواهی و
هوای نفس و یا از روی
جهل و نادانی تیشه به ریشه فرزندانشان می‌زنند و در امر ازدواج و انتخاب همسر باعث مشکلات فراوانی برای جوانانشان می‌شوند. برای مقابله با بهانه‌های خلاف عقل و خلاف شرع این بزرگترها، راه اصلی فرهنگ‌سازی است که برنامه‌های کلان فرهنگی و ... می‌خواهد؛ اما راه‌حلی که فعلاً پیش روی ماست، دو راه است:
خود پسر یا دختر بدون خجالت، خیلی محترمانه و مؤدبانه با والدین صحبت کنند و بگویند ما می‌خواهیم
ازدواج کنیم و حاضریم با شما نزد مشاور ازدواج برویم تا از نظرات کارشناسانه آن‌ها استفاده کنیم و به حرف‌های او
عمل کنیم. مطمئن باشید اگر حرف‌های دلتان را در فضایی محترمانه، مؤدبانه و دوستانه مطرح کنید، تأثیر بسیار زیادی خواهد گذاشت و ان‌شاء‌الله در رفع مشکل مؤثر واقع خواهد شد.
چنان‌چه روش اول جواب نداد یا به هر دلیلی نتوانستید رودررو با آن‌ها مسئله را مطرح کنید، می‌توانید با اشخاصی که نزد بزرگترها از احترام برخوردارند و کلامشان در آن‌ها نافذ است، حرف‌هایتان را در میان بگذارید و از آن‌ها خواهش کنید که با آن‌ها صحبت کنند تا دست از لجاجت بردارند و آن‌ها را متوجه اشتباهشان نمایند. (با توجه به نامه‌هایی که به ما رسیده و اعتراف زوج‌های جوان، یکی از عمده‌ترین اختلافات زناشویی، عدم شناخت کافی، خودرأیی و عدم توجه به گفته‌ها و تجربه‌های بزرگان و کارشناسان است).
گفت‌وگوی دختر و پسر باید در قالب شرعی و عرف متدینین، و با
خواستگاری مرد از زن صورت گیرد و این امر از دو جهت مفید است: اول این‌که با
طبیعت خانم‌ها سازگارتر است و دوم این‌که احتمال فریب در آن بسیار کم‌تر است.
رابطه‌هایی که خارج از
شرع و
عرف صورت می‌گیرد، یعنی دختر و پسر بدون اطلاع خانواده‌ها با هم رابطه برقرار می‌کنند، مشکلات متعدد دیگری همراه دارد؛ مثل:
گاهی مواقع مادری به خاطر این‌که عروس خود را ندیده و بدون هماهنگی او عروس وارد خانه‌اش شده، مشکلات زیادی ایجاد می‌کند و با او اختلاف‌های زیادی پیدا می‌کند یا پدر تا آخر از خانواده آن‌ها دل خوشی ندارد؛ چون ممکن است از لحاظ فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، دینی با هم سازگاری خوبی نداشته باشند و همین‌ها موجب سلب
آرامش می‌شود.
در چنین رابطه‌هایی خود دختر و پسر نیز به هم
اعتماد کافی ندارند، پس از ازدواج خواهند گفت: از کجا معلوم او در غیاب من با دیگری رابطه نداشته باشد؛ همان‌گونه که قبلاً بدون توجه به خانواده‌اش و شرع با من رابطه داشت.
۱. مظاهری، علی‌اکبر، جوانان و انتخاب همسر، قم، انتشارات پارسایان، (کتابی بسیار مفید که مرجع اصلی در پاسخ‌گویی به سؤال شما همین کتاب است).
۲. مقیمی حاجی، ابوالقاسم، جوانان و روابط، نشر مرکز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزه علمیه قم.
۳. دکتر سید علی‌اصغر احمدی، تحلیل تربیتی بر روابط دختر و پسر.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «مخالفت والدین در ازدواج»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۷/۱۴.
