• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مدفن حضرت زهرا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: بعثت، پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، ازدواج، امام علی (علیه‌السلام)، ستم، غسل، بقیع.

پرسش: حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) در کجا به خاک سپرده شدند؟

پاسخ:



فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) پس از بعثت، پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و هشت سال پیش از هجرت (سال پنجم بعثت) در مکه متولد شده است.
[۲] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج ‌۱، ص ۶۴۴، تحقیق اسعد داغر، ترجمه، قم، دارالهجرة، چاپ دوم، ۱۴۰۹.



در سن نه سالگی به ازدواج، امام علی (علیه‌السلام) درآمد.
[۳] قمی، حسن بن محمد، تاریخ ‌قم، ص ۱۹۴.



مخفی بودن قبر حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) دلایلی داشته و دارد که به دو مورد از آنها اشاره می‌کنیم:

۳.۱ - دلیل اول

به جهت این‌که بعد از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) ستم شده بود
[۴] بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج ۲۰، ص ۴۴۷.
[۵] بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج ۱۳، ص ۱۳۵.

آن حضرت به همسرش علی (علیه‌السلام) سفارش فرمود که هنگام شب او را غسل دهد و کفن کند و به خاک بسپارد تا کسانی که به او ستم کردند، در مراسم ایشان شرکت نکنند و همچنین تصمیم گرفتند که قبرشان مخفی بماند و از همین رهگذر بود که علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) فاطمه را در تاریکی شب به خاک سپرد و قبرش را مخفی نمود. و برای اینکه دشمنان نتوانند موضع حقیقی قبر را تشخیص دهند صورت چهل قبر تازه در مدینه احداث کرد تا کاملاً در اشتباه واقع شوند.

۳.۲ - دلیل دوم

گرچه خود حضرت علی (علیه‌السلام) و فرزندان حضرت زهرا (علیهاالسلام)، جایگاه دفن حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) را می‌دانستند، ولی سفارش‌های فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در مورد اخفاء قبر به‌طوری جدی و مؤکد بود که هیچ‌یک از آنان حاضر نشدند آن را معرفی کنند؛ حتی کاری نکردند که از آثار و قرائن موضع قبر شناخته شود. ائمه اطهار (علیهم‌السلام) هم یقیناً از موضع قبر مطلع بودند، ولی اجازه نداشتند که این سر الهی را آشکار سازند.


قول مشهورترِ حدیثی و تاریخی، آن است که حضرت در خانه خود، در جوار خانه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دفن شده است. در منابع کهن، این قول شهرت فراوانی دارد و عالمان شیعه و سنی آن را گزارش کرده‌اند.

۴.۱ - صراحت قول علمای شیعه

ثقة الاسلام کلینی شیخ صدوق
[۱۲] صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۲۹۲.
و شیخ مفید این روایات را با سند معتبر و حتی صحیح نقل کرده و آن را پذیرفته‌اند. شیخ صدوق و سیّد بن طاووس نیز به صراحت این قول را صحیح شمرده‌اند.


قرینه‌های دیگری نیز مؤید این نظریه هستند: سخن امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) پس از دفن حضرت فاطمه (علیه‌السّلام) با عبارت «ابنتک النازلة فی جوارک» می‌تواند به این قرب و نزدیکی اشاره داشته باشد.


وصیت حضرت فاطمه (علیه‌السّلام) به پنهان بودن مراسم کفن و دفن نیز اقتضا می‌کرد که این مراسم در مکانی خصوصی و به دور از چشم اغیار انجام شود. روشن است که مدفن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یا بقیع، مکانی عمومی بودند که امکان پنهان‌سازی مراسم در آنها نبود.


از قرینه‌های دیگر، وصیت امام حسن (علیه‌السّلام) به امام حسین (علیه‌السّلام) در لحظه‌های قبل از شهادت است که فرمود: «اذا انا متّ فهَّیئنی ثم وجّهنی الی رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لاحدث به عهدا ثمّ اصرفنی الی امّی (علیه‌السّلام) ثمّ ردّنی فادفنّی بالبقیع.؛ وقتی من از دنیا رفتم، مرا تجهیز کن، سپس به سوی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روانه ساز، تا با او عهدی کنم، آن گاه مرا به سمت مادرم (علیهاالسّلام) ببر، سپس مرا بازگردان و در بقیع دفنم کن.»
این سخن نشان می‌دهد که مدفن حضرت فاطمه (علیه‌السّلام) در بقیع نیست و می‌تواند اشاره به خانه حضرت فاطمه (علیه‌السّلام) باشد.


گزارش‌هایی درباره دفن حضرت زهرا (علیه‌السّلام) در روضة النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) (ناحیه‌ای از مسجد النبی میان منبر و خانه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)) یا در بقیع هم وجود دارد که اعتبار لازم را ندارند و نمی‌توانند مدعای خود را در مقابل روایات معتبری که دال بر دفن حضرت در خانه خود هستند به اثبات رسانند.
[۲۰] ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت‌نامه فاطمی، ج۱، ص۳۶۵-۳۷۳.
[۲۱] محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت‌نامه فاطمی، تاریخ انتشار: ۱۳۹۵، ص۶۸۸-۶۹۹.



۱. احمد بن أبی‌یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج ‌۲، ص ۲۰، بیروت، دار صادر.    
۲. مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج ‌۱، ص ۶۴۴، تحقیق اسعد داغر، ترجمه، قم، دارالهجرة، چاپ دوم، ۱۴۰۹.
۳. قمی، حسن بن محمد، تاریخ ‌قم، ص ۱۹۴.
۴. بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج ۲۰، ص ۴۴۷.
۵. بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج ۱۳، ص ۱۳۵.
۶. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۹۱، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ ه ق.    
۷. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۷۸، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ ه ق.    
۸. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۱۴، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ ه ق.    
۹. ابن شهر آشوب محمد بن علی، المناقب، ج ۳، ص ۳۶۲.    
۱۰. طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه ص ۴۲.    
۱۱. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۶۱، ح ۹، به نقل از امام رضا (علیه‌السلام).    
۱۲. صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۲۹۲.
۱۳. صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲ ص۵۷۲.    
۱۴. صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۲۶۸.    
۱۵. مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الامالی، ص۲۸۱.    
۱۶. ر.ک:صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۵۷۲.    
۱۷. ر.ک:ابن طاووس حلی، سیدعلی بن موسی، الاقبال، ج۳، ص۱۶۳.    
۱۸. ر.ک:امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، خطبه ۲۰۲، ص ۲۱۵.    
۱۹. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۰۰، ح ۱.    
۲۰. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت‌نامه فاطمی، ج۱، ص۳۶۵-۳۷۳.
۲۱. محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت‌نامه فاطمی، تاریخ انتشار: ۱۳۹۵، ص۶۸۸-۶۹۹.



حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «محل دفن حضرت فاطمه» تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۰۱/۱۵.    
پایگاه اسلام کوئست.    






جعبه ابزار