لعن پیامبر بر معاویه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کليدواژه: معصوم،
زیارت عاشورا، و دیگر زیارات،
تبری،
لعن.
پرسش: زیارت عاشورا را – با توجه به معنایش- می‌خواندم، که این سؤال مرا به خود مشغول کرد. "اللهم ان هذا یوم تبرکت به بنو امیة و ابن آکلة الاکباد اللعین ابن اللعین علی لسانک و لسان نبیک (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فی کل موطن و موقف وقف فیه نبیک صلی الله علیه و آله" آیا پیامبر در هر منزل و مسکن که توقف داشت
معاویة بن ابی سفیان و پسر و پدرش (
یزید و
ابوسفیان) را لسانا
لعن می‌نمود؟ ضمنا
لسان خدا یعنی چه؟
پاسخ: مراد از زبان الاهی، همان کلام الاهی است که توسط خداوند به سوی بندگانش القاء می‌شود.
وقتی
حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام)،
حضرت موسی (علیه‌السّلام) و
حضرت عیسی (علیه‌السّلام) از سرزمین
کربلا می‌گذشتند، حادثه‌ای برای هر یک اتفاق افتاد که پس از سؤال و جواب بین آن‌ها و خداوند رحمان، خداوند می‌فرماید: قاتل حسین (علیه‌السّلام) ملعون اهل آسمان و زمین است، در این جا هر یک از
انبیاء ذکر شده، بر یزید
لعنت می‌فرستند.
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز در موارد متعدد بر
یزد لعنت فرستاد و لعن آن حضرت در هر جایگاه و مکانی، به معنای تاکید و کثرت لعن، بر یزید است. و نیز لعن‌های عام
قرآن کریم شامل معاویة بن ابی سفیان و پسر و پدرش (یزید و ابوسفیان) است.
ظاهرا مراد از عبارت "ابن آکلة الاکباد و اللعین بن اللعین" معاویه است؛ زیرا:
الف: مادرش هند، لقب "جگر خوار" را پس از
شهادت حمزه سید الشهداء، از آن خود کرد.
ب: لقب، اللعین بن اللعین، یکی از القاب چندین گانه معاویه است.
اما با توجه به عبارت "ذا یوم تبرکت به بنو امیة" که اسم اشاره "ذا"، به
روز عاشورا اشاره دارد بعید نیست که منظور از "ابن آکلة الاکباد و اللعین بن اللعین"، یزید باشد.
بدیهی است که مراد از زبان الاهی، همان کلام الاهی است که توسط خداوند به سوی بندگانش القاء می‌شود (گاهی از طریق نزول
فرشته وحی ، و گاهی از طریق
الهام به قلب ، و گاهی از طریق شنیدن صدا، به این ترتیب که خداوند امواج صوتی را در فضا و اجسام می‌آفریده و از این طریق با پیامبرش صحبت می‌کرده از کسانی که این امتیاز را به روشنی داشته‌اند،
موسی بن عمران (علیه‌السّلام) بود که گاهی امواج صوتی را از لابلای "
شجره وادی ایمن " و گاهی در "
کوه طور" می‌شنید، و لذا لقب کلیم الله به موسی داده شده.)
اما با توجه به این که همه انسان‌ها، این شایستگی را ندارند که مخاطب ذات حق تعالی قرار گیرند، نوعا پیام‌های خود را از طریق
انبیاء (علیه‌السّلام) و کتاب‌هایی که بر آن‌ها، نازل کرده است، به بشر ابلاغ می‌کند که در خصوص ابلاغ لعن خدا بر یزید به صور متعددی بیان شده است از جمله توسط انبیا (علیه‌السّلام) و قرآن کریم صورت گرفته است که در لعن از طریق انبیاء (علیه‌السّلام) به صورت مشخص نام یزید ذکر شده است ولی در لعن از طریق قرآن کریم (از آن جایی که قرآن یک کتاب هدایت ابدی است، مطالبی را که بیان می‌دارد به صورت کلی است و الا اگر بخواهد جزئیات را بیان کند تنها ذکر ملعونین در تاریخ بشری چندین جلد خواهد بود و در این جا، چون انبیاء و اوصیاء از مفسران کلام الاهی به حساب می‌آیند، موارد و مصادیق شاخص عناوین کلی قرآنی را بیان می‌دارند.) به صورت کلی ذکر گردیده که شامل یزید هم می‌شود. قابل ذکر است که لعن توسط خداوند به معنای دور کردن آنان از رحمت الاهی است.
یزید بن معاویه توسط پیامبران بزرگ مورد
لعن و
نفرین قرار گرفته است از جمله توسط پیامبران اولی العزم که ما در این جا به یک روایت بسنده می‌کنیم:
روزی
حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) از
سرزمین کربلا عبور می‌کرد که در آن جا، از
اسب بر زمین افتاد و سر مبارک او زخمی شد، حضرت
استغفار کرد و عرضه داشت: بار خدایا! چه گناهی از من سر زده است؟
جبرئیل به سوی او فرود آمد و گفت: هیچ گناهی از تو سر نزده است ولی این جا فرزند آخرین
پیامبر و جانشین او کشته می‌شود و
خون تو برای همدردی با او ریخته شد. حضرت پرسید: قاتل او کیست؟ وی گفت: شخصی است که اهل آسمان‌ها و زمین او را لعنت می‌فرستند. سپس آن حضرت دست هایش را بلند کرد و بر یزید بسیار لعنت فرستاد.
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در یکی از سفرها، در نقطه‌ای از مسیرش ایستاد و فرمود: "انا لله و انا الیه راجعون"، و اشک از دیدگان حضرت سرازیر شد، مردم از علت آن جویا شدند، حضرت فرمود: اکنون
جبرئیل مرا از نقطه‌ای در کنار
شط فرات خبر داد که کربلا نام دارد و فرزندم حسین در آن سرزمین کشته می‌شود. عرض شد! یا رسول الله! چه کسی او را می‌کشد، فرمود: مردی به نام یزید که خدایش لعنت کند... .
صفیه دختر عبد المطلب می‌گوید: وقتی حسین متولد شد، من او را به پیامبر دادم و
پیغمبر زبان خود را در دهان وی گذاشت و حسین زبان را مکید و... پیغمبر میان دو چشم وی را بوسید، آن گاه او را به من داد و گفت: ای فرزندم خداوند لعنت کند قومی را که قاتلان تو هستند. صفیه می‌گوید: عرض کردم، پدر و مادر من فدای تو باد. چه کسی او را می‌کشد؟ فرمود: بازمانده‌ای از گروه یاغیان و سرکشان
بنی امیة (لعنهم الله).
در آیاتی از قرآن، عناوینی مورد لعن قرار گرفتند که بنابر روایاتی از
شیعه و
سنی، یکی از مصادیق بارز آن عناوین، بنی امیه‌اند و یزید نیز از بنی امیه است:
در
سوره اسراء آیه ۶۰ در خصوص این که این خواب چه بوده است و
درخت ملعون در
آیه چه کسانی هستند، اقوالی مطرح شده است.
گروهی از تفاسیر
شیعه و
سنی ، می‌گویند: خوابی را که
رسول خدا دیده، خواب میمون‌هایی بود که بر منبر نبی خاتم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) جست و خیز می‌کردند و درخت ملعون، هم همان
بنی امیه هستند که یکی پس از دیگری بر تخت خلافت پیامبر اسلام می‌نشینند.
شجره خبیثه
(درخت خبیث) همان اعتقاد به
کفر و
شرک است که رشد و معنویتی ندارد و ریشه‌ای در زمین حقیقت ندارد که
امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: این درخت حکایت حال بنی امیه است.
کسانی که خدا و رسولش را مورد اذیت قرار دهند، مورد لعن در
دنیا و آخرت‌اند.
و بنابر روایت شیعه و سنی هر کس
اهل بیت (علیه‌السّلام) را مورد اذیت قرار بدهد، خدا و رسولش را مورد اذیت قرار داده است.
کسانی که نعمت الاهی را ناسپاسی کنند، قوم خویش را به نیستی و نابودی کشاندند، و به همان
جهنم می‌رسانند که بد قرار گاهی است.
بنابر روایت شیعه و سنی اینان دو قوم از
قریش ؛ یعنی
بنی امیه و
بنی مخزوم هستند.
بنابر روایت شیعه و سنی، بنی امیه از فضایل
شب قدر محرومند و در عوض آن به غصب هزار ماه حکومت گذرای دنیوی دل خوش داشتند.
در
قرآن کریم عناوین زیادی مورد
لعن قرار گرفته است؛ مانند: لعن بر ظالمین
، کافرین
، کسی که به عمد مؤمنی را بکشد
و..
که بر یزید قابل تطبیق است.
با نگاهی و لو گذرا و سطحی به جنایات یزید و چگونگی
شهادت سید الشهدا و همراهان او و با در نظر گرفتن جایگاه
امام حسین (علیه‌السّلام) و مقام وراثت او نسبت به همه انبیای الاهی، می‌توان این مطلب را بیان کرد که موردی از موارد
لعن قرآنی نیست که یزید جزء ملعونین مسلم آن نباشد.
زشتی و پلیدی کار یزید به گونه‌ای بود که در تاریخ بشریت، پس از
شیطان، هیچ کس همانند او مورد لعن قرار نگرفت، کسی که بنابر روایات، همه موجودات دریایی، صحرایی، و هوایی و... او را مورد لعن قرار دادند.
اما این که لعن در هر جایگاه و مکانی، به چه معناست باید گفت که:
۱. این احتمال وجود دارد که به معنای تاکید و کثرت لعن، بر یزید باشد.
۲. لعن به زبان حال نه تنها به زبان قال و گفتار نیز می‌تواند مد نظر باشد، از آن رو که پیامبران در همان حالی که به
تبلیغ دین می‌پردازند، با زبان حال دارند مانعین از اجرای آن را لعنت می‌کنند و یزید نیز در واقع مانع اجرای دین بود و از این جهت مورد لعن حالی
نبی خاتم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قرار گرفته است.
پایگاه اسلام کوئست برگرفته از مقاله «لعن پیامبر بر معاویه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۳/۰۵/۰۵.
