• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فلسفه وجوب نماز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: وجوب نماز.

پرسش: چرا نماز واجب است؟ فلسفه وجوب نماز چیست؟

پاسخ:



درباره علت وجوب نماز به دو روایت توجه کنید:

۱.۱ - روایتی از امام صادق

درباره علت وجوب نماز از حضرت امام صادق (علیه‌السّلام) سؤال کردند: با این‌که این عبادت، مردم را از برآوردن نیازمندی‌هایشان مشغول نموده و بدن‌هایشان را به رنج می‌اندازد، چه‌طور حق‌تعالی آن را بر ایشان واجب کرده است؟

دو جواب از امام معصوم (علیه‌السلام) در این‌جا ذکر می‌کنیم:

۱.۲ - پاسخ امام

امام صادق (علیه‌السّلام) سؤال فرمودند: در نماز اسرار و عللی است و توضیح این‌که:

اگر مردم به حال خود واگذارده شده و هیچ تنبیه و تذکری از ناحیه نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) متوجه ایشان نمی‌شد و کتاب خدا صرفا در دستشان باقی می‌ماند، حالشان همچون حال مردمان اول می‌گشت؛ چه آن‌که آن‌ها اگرچه دین را اخذ نموده و کتب را وضع و جعل کرده و مردمانی را هم به کیش و آیین خود فرا خوانده و احیانا با آن‌ها به مقاتله نیز پرداختند، ولی پس از رفتن از این دنیا اسمشان از یادها رفته و امرشان مندرس و کهنه گردید؛ گویا اصلا ایشان در این دنیا نبوده‌اند و خداوند تبارک و تعالی اراده کرد دین و آیین و امر محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فراموش نشود و به این جهت بر امت او نماز را فرض و واجب قرار داد. در این نماز هر روزی مردم پنج بار با صدای بلند اسم نامی پیامبر را برده و با انجام افعال نماز خدا را عبادت کرده و او را یاد می‌نمایند و بدین ترتیب از آن حضرت غافل نشده و فراموشش نمی‌کنند و در نتیجه ذکرش مندرس و کهنه نمی‌گردد.

۱.۳ - روایتی از امام رضا

هم‌چنین در باب فلسفه وجوب نماز از علی بن موسی الرضا (علیه‌السلام) نقل شده که این چنین فرمودند: علت و سر واجب شدن نماز اموری است: اقرار به ربوبیت حق (عزوجل) و خلع‌انداد و اضداد از او، ایستادن در مقابل جبّار جل جلاله با حالتی خوار و نیازمندانه، خضوع و اعتراف به گناه و درخواست عفو از آن‌ها، گذاردن صورت در هر روز پنج بار روی خاک به خاطر تعظیم و بزرگ‌داشت حق (عزوجل)، متذکر خدا بودن و فراموش نکردن او، خاشع و خاضع بودن در مقابل حضرتش و راغب و طالب بودن در زیادی دین و دنیا و انزجار از غیر خدا، مداومت بر ذکر حق (عزوجل) در شب و روز تا بدین ترتیب بنده سید و سرور و مدبر و خالق خود را فراموش نکند تا به طغیان او منتهی گردد و در این به یاد بودن بنده پروردگار خود را فایده‌ای که هست آن است که از معاصی منزجر گردیده و باعث می‌شود از انواع فساد کناره بگیرد.
[۱] ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرائع، ج۲، ص۴۹، ترجمه تهرانی، ذهنی.



۱. ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرائع، ج۲، ص۴۹، ترجمه تهرانی، ذهنی.




سایت حوزه نت، برگرفته از مقاله «فلسفه وجوب نماز»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۵/۲۷.    



جعبه ابزار