ضرر استمنا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: استمنا، گناه، ضرر، اسلام، جنابت، خواب، درمان خودارضایی.
پرسش: گفته‌اند استمنا علاوه بر این‌که گناه بزرگی است، همان بیرون آوردن منی، بسیار برای بدن مضرّ است، حال می‌خواستم بدانم آیا این ضرر برای جنابت هم هست؟ برای مردانی که با زنانشان نزدیکی کنند چه‌طور؟ شیوه درمان استمنا چیست؟
پاسخ:
در رابطه با این سؤال به عنوان مقدمه باید گفت که
خداوند متعال مخلوقات را براساس
حکمت آفریده است و براساس حکمت است که نظام
عالم برقرار است و هر چیزی در این
دنیا اگر روی
طبیعت خود باشد، نتیجه درستی می‌دهد و اگر از مدار و طبیعت خود خارج شد، موجب ضرر و خسران است. درباره
انسان و قوای وجودی او هم این‌گونه است. خداوند قوای جنسی را برای هدفی که همان بقای نسل انسان است آفریده است و باید در مسیر طبیعی خود باشد تا به
هدف مطلوب برسد و اگر برخلاف مسیر طبیعی باشد، حرام است؛ چون موجب ضرر است و در
اسلام هر چیزی که ضرر به انسان بزند،
حرام است.
خودارضایی و همجنس‌خواهی چون برخلاف طبیعت است و موجب ضررهای جسمی و روانی می‌شود، از نظر اسلام حرام است.
اما در مورد قسمت اول سؤال باید بگویم جنب شدن در حال
خواب مکانیزمی است که غدد درون‌ریز به طور طبیعی هورمون‌های جنسی را ترشح می‌کنند و به دنبال آن صورت می‌گیرد. در این حال چون بدن در حال طبیعی و عادی به خاطر نیازی که خودش احساس کرده است، به طور اتوماتیک
انزال را صورت می‌دهد، لذا هیچ ضرری ندارد؛ مگر این‌که تحریک‌های مختلف روزانه باعث پرکاری و بی‌نظمی آن شود.
در مورد قسمت دوم سؤال باید بگویم که در هر کاری اگر
افراط و
زیاده‌روی صورت گیرد، موجب ضرر است؛ بنابراین اگر بیش از نیاز و توان جسمی
زناشویی صورت گیرد، یقیناً در درازمدت موجب ضعف جسمی و بیماری می‌شود. برای توضیح بیش‌تر به سه مطلب اشاره می‌کنیم و به طور خلاصه آن‌ها را توضیح می‌دهیم:
آیین
مقدس اسلام که از جانب
خداوند و آفریدگار بشر است،
استمنا را امری
حرام و ناپسند ذکر کرده و در برابر آن موضع مخالف گرفته است. در تعبیرات اسلامی، استمنا به عنوان
ازدواج با خود ذکر شده که مورد
نهی است.
قرآن کریم می‌فرماید: هر کسی با غیر همسرش شهوتش را دفع کند، از تجاوزکاران است.
پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرمود: «
ناکح الکف ملعون؛ کسی که خودارضایی کند، ملعون است».
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمودند: «برای کسی که خودارضایي کند، در
قیامت عذاب دردناکی در نظر گرفته شده است».
ضررهای جسمانی و روانی خودارضایی (
اعتیاد)، عبارت‌اند از:
خودارضایی باعث کاهش انرژی بدن و خستگی و
پیری زودرس می‌شود.
خودارضایی به تدریج در
نور چشم و قدرت بینایی اثر می‌گذارد و آن را کاهش می‌دهد.
خودارضایی سبب آسیب دستگاه تناسلی و ناتوانی‌های جنسی می‌شود.
سبب
ضعف حافظه،
هواس‌پرتی، و ناتوانی در تمرکز فکری می‌شود.
باعث
اضطراب و
افسردگی می‌شود.
سبب
پرخاشگری و
بداخلاقی می‌شود.
سبب احساس گناه و
عذاب وجدان می‌شود.
باعث کمبود
عاطفه، کم‌رویی و
خجالت می‌شود.
سبب افت تحصیلی و مشکلاتی در ازدواج می‌شود.
باعث بی‌میلی به همسر و ناسازگاری خانوادگی می‌شود.
هر نوع
بیماری نیاز به درمان دارد و خودارضایی هم یک نوع بیماری است و راهکارهایی برای درمان آن توسط متخصصان بیان شده است که در این‌جا به مواردی اشاره می‌شود:
سعی کنید در مکان‌های خلوت و تنها نمانید، چون تنهایی خود، عامل مهمی برای تحریک به عمل خودارضایی و زمینه‌ساز ارتکاب این
عمل است.
تلاش برای
تقویت اراده از گام‌های مهم در امر بهبود است، نگویید
اراده از ما سلب شده است، ممکن است
اراده انسان ضعیف شود، ولی هیچ‌گاه از بین نمی‌رود، برای تقویت اراده راه‌های زیادی پیشنهاد شده است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
مرتب به خود بگویید من می‌توانم این عمل را ترک کنم.
به پایان رساندن کارهای نیمه‌تمام هم در تقویت اراده مؤثر است. سعی کنید هیچ کار نیمه‌تمامی را از خود به جای نگذارید.
تلاش کنید از کارهای متعدد و متنوع پرهیز نمایید، چون موجب پراکندگی و به‌هم‌ریختگی انسجام فکر می‌شوند.
نماز،
سحرخیزی، کم‌خوری،
دوری از گناه، از عوامل مهم تقویت اراده است.
افکار جنسی را که به ذهنتان خطور می‌کند بلافاصله با
ذکر خدا و یاد آسیب‌های معنوی، جسمی، روانی، و اجتماعی این عمل زشت را از خود دور نمایید.
راه دیگر خنثی کردن این تحریکات آن است که خود را
تنبیه نمایید؛ مثلاً کش نازکی را به مچ دست خود ببندید و هنگام تحریک، آن را بکشید و سپس رها کنید. این کار برای از بین بردن تحریک و ترک عمل حتماً مؤثر است. راه دیگر خنثی نمودن تحریکات، گرفتن دوش آب سرد است؛ البته اگر از سلامت جسمی برخوردارید، یا شستن اعضا با آب سرد است.
اوقات فراغت خود را با
مطالعه،
ورزش،
زیارت و
دعا پر کنید.
هیچ‌گاه در حمام کاملاً عریان نشوید و به اندام جنسی خود در آیینه نگاه نکنید.
از نگاه کردن به مواضع جنسی و برجستگی‌های بدن دیگران (حتی از روی لباس) پرهیز کنید.
به هنگام خواب سعی کنید شکم شما بیش از معمول پر نباشد، و هرگز به رو نخوابید.
ایمان مذهبی خود را روزبه‌روز تقویت کنید و
توسل به
ائمه (علیهم‌السّلام) را فراموش نکنید و امیدوار
رحمت الهی باشید و هیچ‌گاه مأیوس نشوید.
از پوشیدن لباس‌های تنگ و چسبیده به بدن اجتناب کنید.
از نگاه کردن به تصاویر و فیلم‌های تحریک‌کننده و لباس جنس مخالف، جداً پرهیز کنید.
از فکر کردن و تصور و
تخیل جنس مخالف و مسائل جنسی خودداری کنید.
از معاشرت و سخن گفتن و نگاه به جنس مخالف ـ حتی کودکان جذاب و خوش‌سیما ـ خودداری ورزید و از دوستی با آنان اجتناب کنید.
به بدی
گناه و عواقب آن توجه کنید.
اگر زمینه
ازدواج پیش آمد، تأخیر نیندازید.
از مشاهده
اعمال، رفتار و گفتار زوج‌های جوان جداً خودداری کنید.
۱. بهنام اوحدی، تمایلات و رفتارهای جنسی طبیعی و غیر طبیعی، نشر آتروپات، ۱۳۷۹ش.
۲. محمدرضا شرفی، دنیای نوجوان، انتشارات تربیت، ۱۳۷۰ش.
۳. مسعود انصاری، روان‌شناسی انحرافات جنسی و جرایم، کتاب‌فروشی اشراقی، ۱۳۵۲ش.
۴. مؤسسه پژوهشی فرهنگی اشراق، خودارضایی یا ارضای انحراف جنسی، انتشارات مبعث، ۱۳۷۹ش.
۵. سید عبدالحسین دستغیب شیرازی، گناهان کبیره، ج۲، کانون اندیشه‌های اسلامی، ۱۳۶۱ش.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «ضرر استمنا»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۰۱/۰۶.
