صفت مهلک خدا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: مهلک،
صفت،
خداوند.
پرسش: صفت مهلک خداوند را توضیح دهید؟
صفت «مُهلِک (هلاک کننده)»، اسم‌فاعل از «اَهْلَکَ، یُهْلِکُ»، از ریشه «هلک» است، که بر در هم شکستن و سرنگون شدن دلالت می‌کند. «هلاک (سرنگون شدن)» نیز از همین ریشه است و از این‌رو، درباره مرده گفته می‌شود: «هَلَکَ». هم‌چنین گفته می‌شود: «هَلَکَ الناسُ»؛ به این معنا که مردم، به جهت بدی کارهایشان، سزاوار آتش
[جهنم] شدند.
در
قرآن کریم، برگرفته‌ها از ریشه «هلک» در حدود ۴۴ بار به خدای متعال نسبت داده شده و صفت «مُهلِک» پنج بار به‌کار رفته است.
در قرآن و احادیث، «هلاکت»، گاه به معنای
مرگ و از بین رفتن در این
دنیا، گاه به معنای مرگ و نابودی در دنیا همراه با فرو آوردن عذاب، و گاه به معنای ورود به جهنّم در
آخرت، آمده است.
حدیثی که می‌گوید: «
[خدا
] نابود کننده همه چیزها و هلاک کننده آنهاست»، به معنای نخست اشاره دارد؛ زیرا همه موجودات، عمر محدودی در این
جهان دارند. نیز به نظر می‌رسد که آیات و احادیثی که خدای سبحان را هلاک‌کننده گناه‌کاران و نافرمانان و ستم‌کاران و گزاف‌کاران وصف می‌کنند، معنای دوم و سوم را با هم قصد کرده‌اند؛ یعنی وقتی قرآن می‌گوید: «و بی‌گمان، ما مردمِ دوره‌های پیش از شما را، چون ستم کردند، هلاک کردیم»، مقصود، فرو آوردن
عذاب بر آنان در دنیا و وارد کردن آنها به
دوزخ در آخرت است.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «صفت مهلک خدا» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۲/۳
