رابطه ایمان و اتحاد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ایمان،
دین داری،
ارزش‌های اخلاقی،
اتحاد،
همدلی،
روابط اجتماعی.
پرسش: ایمان چه نقشی در اتحاد و همدلی افراد جامعه دارد؟
پاسخ: آن چیزی که بیش از هر چیز حق را محترم، عدالت را مقدس، دل‌ها را به یکدیگر مهربان و اعتماد متقابل را میان افراد برقرار می‌سازد،
تقوا و
عفاف را تا عمق وجدان آدمی‌نفوذ می‌دهد، به ارزش‌های اخلاقی اعتبار می‌بخشد، و همه افراد را مانند اعضای یک پیکر به هم پیوند می‌دهد و متحد می‌کند، ایمان مذهبی است.
هرگز در جهان کسی را پیدا نمی‌کنیم که بگوید: پراکندگی و دودستگی خوب و سودمند است، یا آن‌که اتحاد و همدلی بد و زیان‌آور است؛ زیرا کوچک‌ترین سودی که از اتحاد و اتفاق و همدلی عاید اجتماع می‌گردد، همان پیوستن نیروهای کوچک و پراکنده به یکدیگر است و در سایه چنین پیوستگی، نیروی عظیمی‌به وجود می‌آید که می‌تواند مبدا تحوّلاتی در شئون مختلف زندگی گردد.
رفع اختلاف از بین مردم و ایجاد اتحاد کلمه به صورت دعوت به دینداری و پراکنده نبودن در
دین بوده است، پس دین ضامن
اجتماع صالح بشری بوده است. «آیینی را برای شما
تشریع کرد که به
نوح توصیه کرده بود و آنچه را بر تو
وحی فرستادیم و به
ابراهیم و
موسی و
عیسی سفارش کردیم این بود که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید! و بر مشرکان گران است آنچه شما آنان را به سویش دعوت می‌کنید! خداوند هر کس را بخواهد برمی‌گزیند، و کسی را که به سوی او بازگردد هدایت می‌کند».
بنابراین، یکی از عناصری که اتحاد و همدلی در اجتماع را ایجاد می‌کند، دینداری و ایمان مذهبی است. و در واقع یکی از آثار و فواید دینداری و ایمان؛ بهبود روابط اجتماعی است.
ایمان، سبب پیدایش صفات اخلاقی و پایداری آن در فرد و اجتماع می‌شود و آثار بسیار مهمّی در
سعادت انسان دارد. رابطه اسلامی‌مؤمنان از منظر دین اسلام رابطه زنده‌ای است که برادران
مسلمان با هم پیوند و بنیانی محکم از همزیستی توام با صفا پدید می‌آورد. از زیباترین چهره‌های روابط، پیوند روح‌ها و اتصال جان‌ها است. در زندگی سالم اجتماعی آن است که افراد قوانین و حدود و حقوق یکدیگر را محترم شمارند، عدالت را امری مقدس به حساب آورند، به یکدیگر مهر بورزند، هر یک برای دیگری آن‌را دوست بدارد که برای خود دوست می‌دارد و آن‌را نپسندد که برای خویش نمی‌پسندد، به یکدیگر اعتماد و اطمینان داشته باشند، ضامن اعتماد متقابل آنها کیفیات روحی آنها باشد، هر فردی خود را متعهد و مسئول اجتماع خویش بشمارد، در مقابل
ظلم و
ستم بپاخیزند و به ستمگر و فسادگر مجال ستمگری ندهند، ارزش‌های اخلاقی را محترم بشمارند، با یکدیگر مانند اعضای یک پیکر متحد و متفق بوده باشند.
بنابراین، آن چیزی که بیش از هر چیز حق را محترم، عدالت را مقدس، دل‌ها را به یکدیگر مهربان و اعتماد متقابل را میان افراد برقرار می‌سازد،
تقوا و
عفاف را تا عمق وجدان آدمی‌نفوذ می‌دهد، به ارزش‌های اخلاقی اعتبار می‌بخشد، و همه افراد را مانند اعضای یک پیکر به هم پیوند می‌دهد و متحد می‌کند، ایمان مذهبی است.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «تاثیر ایمان اتحاد و همدلی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۷.
