• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دعا برای زیبایی چهره

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه:زیبایی، زیبایی معنوی، زیبایی چهره، زیبایی ماده.
پرسش :آیا ذکری برای زیبایی چهره وجود دارد؟
پاسخ :



از دیدگاه اسلام زیبایی بر زیبایی مادّی و زیبایی معنوی تقسیم می شود، و تأکید بیشتری در کسب زیبایی معنوی شده است؛ هر چند بر کسب زیبایی مادی هم تشویق شده است، اما نکته ای که باید توجه نمود این است که، زیبایی معنوی چهره، به وسیله امور معنوی - مانند نماز - به دست آمده و زیبایی مادی و ظاهری چهره نیز به صورت طبیعی به وسیله امور مادی به دست می آید.
بر این اساس، پاسخ به سؤال را می توان در چند بخش ارائه کرد:


در قرآن کریم و احادیث، از مفهوم «زیبا و زیبایی»، به «حُسن» و «جمال و جمیل» تعبیر شده است؛ و «حُسن»، یعنی، زیبائی و نیکوئی و یا هر چیزی که شادی آور و خوش آیند باشد.
[۱] داور پناه، ابوالفضل‌، أنوار العرفان فی تفسیر القرآن، ج ‌۶، ص ۴۱۲- ۴۱۳، انتشارات صدر، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
[۲] قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص ۱۳۴، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم،۱۳۷۱ش.
حسن و جمال به یک معنا هستند؛
[۴] التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص ۱۰۹.
اما «جمال و جمیل» به معنای زیبایی کثیر و زیاد است.
[۶] قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص ۵۲، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم،۱۳۷۱ش.
و این کلمه ها در قرآن کریم، به صورت های مختلف (مانند مصدر و اسم) به کار برده شده و زیبایی به این معنا مورد مدح و ستایش قرار گرفته است؛ مانند:
«... قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً...»:به مردم نیک بگویید.
«إِنْ تَمْسَسْکُمْ حَسَنَة...»:اگر نیکی به شما برسد، آن ها را ناراحت می‌کند.
«فیهِنَّ خَیْراتٌ حِسان»:و در آن باغ های بهشتی، زنانی نیکو خلق و زیبایند.
«فَاصْبِرْ صَبْراً جَمیلاً»:پس صبر کن صبر نیکو.( صبر جمیل ، به معنی شکیبایی زیبا و قابل توجه است، و آن صبر و استقامتی است که تداوم داشته باشد، یأس و نومیدی به آن راه نیابد، و توأم با بی تابی و جزع و شکوه و آه و ناله نباشد).
خلاصه این که این کلمات، در معنای مثبت و نیکو به کاربرده شده و دارای پیام سرورآور و خوشایند برای بندگان خدای متعال است.
بعد از این که درباره حسن و زیبایی مادی و معنوی، توضیحی کوتاه و اجمالی داده شد، پاسخ به پرسش مطرح شده را از هر دو جنبه مورد بررسی قرار می دهیم:


قبل از این که به زیبایی ظاهری و مادی (مانند زیبایی در چهره) بپردازیم، لازم است که در مورد زیبایی معنوی و باطنی و چگونگی ایجاد این زیبایی در خود، از منظر سخنان پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و امامان معصوم (علیهم السلام) استفاده کنیم؛ در این جا به برخی از این روایات اشاره می شود:

۳.۱ - روایت اول

امام علی (علیه السلام):«زیبایی انسان، در بردباری او است». زیرا بردباری، آن آرامشی که به روح انسان می دهد، اخلاق و رفتار انسان را در برابر مشکلات و بلاها زیبا و نیکو می کند.

۳.۲ - روایت دوم

امام علی (علیه السلام):«زیبایی مؤمن، به تقوا و ورع او است».

۳.۳ - روایت سوم

امام حسن عسکری (علیه السلام):« زیبایی عقل ، زیبایی باطنی (معنوی) انسان است».

۳.۴ - روایت چهارم

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله):«هر کس نماز شب بخواند، چهره اش در روز نیکو می شود».

۳.۵ - روایت پنجم

امام علی (علیه السلام):«... نماز، نورانیت صورت است...».
[۱۷] شعیری، تاج الدین، جامع الاخبار، ص ۷۲، انتشارات رضی، قم، ۱۳۶۳ش.


۳.۶ - روایت ششم

امام صادق (علیه السلام):«نماز شب، صورت را نورانی می کند».
و روایات دیگری که در مورد اعمال وکارهایی که موجب نورانیت و زیبایی معنوی انسان می شود، وارد شده است.


در احادیث، علاوه بر زیبایی معنوی، به زیبایی ظاهری و مادی هم اهمیت داده شده که از راه های مادی به دست می آید. از منظر روایات، در زیبایی مادی چهره عوامل مختلفی مؤثر است. در زیر به برخی از روایاتی که درباره زیبایی ظاهری و مادی و چیزهایی که چهره انسان را زشت می کند، وارد شده، اشاره می شود:

۳.۱ - روایت اول

امام صادق (علیه السلام):«گرفتن مو از بینی، باعث زیبایی چهره است».
[۱۹] کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، ج ۶، ص ۴۸۸، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ش    :«أَخْذُ الشَّعْرِ مِنَ الْأَنْفِ یُحَسِّنُ الْوَجْهَ».


۳.۲ - روایت دوم

امام علی (علیه السلام) فرمودند:پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) فرمودند:«برادرم عیسی (علیه السلام) به شهری عبور نمود که در آن مرد و زنی‌ فریاد می‌کردند، حضرت به آنها فرمود:شما را چه می‌شود و چرا فریاد می‌کنید؟ آن مرد عرض کرد:ای پیامبر خدا، این همسر من است و هیچ بدی هم ندارد بلکه زنی است صالحه ولی در عین حال دوست دارم از او جدا شوم. حضرت عیسی (علیه السلام) فرمود:به هر حال بگو چه نقصی در او است که می‌خواهی از وی جدا شوی؟ آن مرد عرضه داشت:بدون این که پیر شده باشد صورتش شکسته و فرسوده شده. حضرت به آن زن فرمود:ای زن دوست داری طراوت صورتت به تو برگردد؟ آن زن عرضه داشت:آری. حضرت فرمود:هر گاه غذا تناول می‌کنی، زنهار پیش از سیر شدن از آن دست بکش؛ زیرا طعام وقتی در شکم و معده زیاد شد طراوت و نشاط صورت را می‌برد. زن به این دستور عمل نمود، طراوت صورتش دوباره بازگشت».
[۲۰] شیخ صدوق، علل الشرایع، ترجمه ذهنی تهرانی، سید محمد جواد، ‌ج ۲، ص ۵۹۰- ۵۹۱، انتشارات مؤمنین‌، قم، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.


۳.۳ - روایت سوم

امام صادق (علیه السلام):حناء بوی بد را از بین می‌برد، چهره را شاداب و با طراوت می‌کند، دهان را خوشبو می‌سازد، فرزندان آدمی را زیبا و خوش سیما می‌کند.
[۲۱] کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، ج ۶، ص ۴۸۴، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ش    :«الْحِنَّاءُ یَذْهَبُ بِالسَّهَکِ وَ یَزِیدُ فِی مَاءِ الْوَجْهِ وَ یُطَیِّبُ النَّکْهَةَ وَ یُحَسِّنُ الْوَلَدَ».


۳.۴ - روایت چهارم

در روایتی از امام موسی کاظم (علیه السلام) آمده است که شستن سر با گِل سرشور، چهره را زشت می کند.

۳.۵ - روایت پنجم

امام صادق (علیه السلام):« گلابی چهره را زیبا کند».

۳.۶ - روایت ششم

در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است که، گیاه کاسنی، چهره را زیبا می کند.
و روایات دیگری که درباره زیبایی مادّی چهره وارد شده است.


بنابراین، سؤالی که درباره ذکر مطرح کردید، مربوط به امور معنوی می باشد و این طور نیست که با ذکر بتوان چهره مادی انسان را زیبا و عوض کرد، بلکه برای زیبایی مادی ما انسان ها، اموری مادی پیش رو گذاشته شده است.


۱. داور پناه، ابوالفضل‌، أنوار العرفان فی تفسیر القرآن، ج ‌۶، ص ۴۱۲- ۴۱۳، انتشارات صدر، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
۲. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص ۱۳۴، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم،۱۳۷۱ش.
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۲۳۵، دارالعلم الدار الشامیة، دمشق بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.    
۴. التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص ۱۰۹.
۵. اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۲۰۲، دارالعلم الدار الشامیة، دمشق بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.    
۶. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص ۵۲، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم،۱۳۷۱ش.
۷. اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۲۰۲، دارالعلم الدار الشامیة، دمشق بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.    
۸. سوره بقره/۲، آیه۸۳.    
۹. سوره آل عمران/۳، آیه۱۲۰.    
۱۰. سوره رحمن/۵۵، آیه۷۰.    
۱۱. سوره معارج/۷۰، آیه۵.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۲۵، ص ۱۷، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.    
۱۳. تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم، ص ۲۸۵، ح ۶۳۹۲، انتشارات دفتر تبلیغات، قم، ۱۳۶۶ش:« جمال الرجل حلمه ».    
۱۴. تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم، ص ۳۳۸، انتشارات دفتر تبلیغات، قم، ۱۳۶۶ش:«جمال المؤمن ورعه».    
۱۵. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۱، ص ۹۵، ح ۳۷، مؤسسه الوفاء، بیروت لبنان    :«وَ حُسْنُ الْعَقْلِ جَمَالٌ بَاطِنٌ».
۱۶. طوسی، أبو جعفر محمد بن حسن،‌ تهذیب الاحکام، ج ۲، ص ۱۱۹، ح ۲۱۷، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق    :«مَنْ صَلَّی بِاللَّیْلِ حَسُنَ وَجْهُهُ بِالنَّهَارِ».
۱۷. شعیری، تاج الدین، جامع الاخبار، ص ۷۲، انتشارات رضی، قم، ۱۳۶۳ش.
۱۸. حرّ عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۱۵۱- ۱۵۲، ح ۱۰۲۷۸، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق    :«صَلَاةُ اللَّیْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْه‌».
۱۹. کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، ج ۶، ص ۴۸۸، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ش    :«أَخْذُ الشَّعْرِ مِنَ الْأَنْفِ یُحَسِّنُ الْوَجْهَ».
۲۰. شیخ صدوق، علل الشرایع، ترجمه ذهنی تهرانی، سید محمد جواد، ‌ج ۲، ص ۵۹۰- ۵۹۱، انتشارات مؤمنین‌، قم، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
۲۱. کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، ج ۶، ص ۴۸۴، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ش    :«الْحِنَّاءُ یَذْهَبُ بِالسَّهَکِ وَ یَزِیدُ فِی مَاءِ الْوَجْهِ وَ یُطَیِّبُ النَّکْهَةَ وَ یُحَسِّنُ الْوَلَدَ».
۲۲. شیخ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۹۲، نشر داوری، قم، چاپ اول.    
۲۳. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۱۷۰، مؤسسه الوفاء، بیروت لبنان    :«السَّفَرْجَلُ یُحَسِّنُ الْوَجْه».
۲۴. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۲۰۸، مؤسسه الوفاء، بیروت لبنان.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «دعا برای زیبایی چهره»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۷/۲۴.    



جعبه ابزار