• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خون امام حسین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خون امام حسین علیه‌السلام، عاشورا، خون علی‌اصغر علیه‌السلام.
پرسش: چرا امام حسین ـ علیه‌السلام ـ در عاشورا خون مبارکشان را به آسمان پرتاب کردند؟
پاسخ: تاریخ گزارش داده است که امام حسین علیه‌السلام هم مشتی از خون خود و هم مشتی از خون حضرت علی‌اصغر را در روز عاشورا به آسمان پرتاب کردند. درباره فلسفه این عمل می‌توان گفت که آن حضرت می‌خواستند پیام نهضت خود را تا ابد به جهانیان برسانند؛ و در این راستا از این شیوه استفاده کردند که صحنه کربلا را بیشتر آغشته به خون کنند. به عبارت دیگر، حضرت پیام خود را با خون خود و یارانش بر صفحه کربلا نقاشی کردند تا این نقاشی برای همیشه ماندگار شود.





۱.۱ - خون امام حسین

طبری می‌گوید: هشام به نقل از عمرو بن شمر، از جابر جعفی روایت کرده است که: امام حسین ـ علیه‌السلام ـ در اثر جنگیدن تشنه شد و تشنگی‌اش شدت یافت. نزدیک شد تا آب بنوشد، حصین بن نمیر تیری افکند که بر دهان امام نشست. امام شروع کرد به گرفتن خون از دهانش و آن را به آسمان می‌پاشید. سپس خدا را حمد و ثنا گفت و دستان خود را جمع کرد و گفت: خداوندا! آنان را نابود کن و بر روی زمین کسی از آنان باقی نگذار.

۱.۲ - خون علی‌اصغر

البته، امام حسین ـ علیه‌السلام ـ بعد از شهادت حضرت علی‌اصغر ـ علیه‌السلام ـ هم خون آن حضرت را بر آسمان پرتاب کردند.


درباره فلسفه این عمل امام حسین ـ علیه‌السلام ـ می‌توان گفت که آن حضرت می‌خواستند با این کار پیام خونین نهضت خود را تا ابد به جهانیان برسانند؛ چرا‌که هر‌چه خون شهید بیشتر ریخته شود، این ندا بیشتر به جهان و جهانیان می‌رسد. مانند این‌که در روز عاشورا، از سویی حر توبه می‌کند و می‌خواهد خون خود را در راه اهداف امام حسین ـ علیه‌السلام ـ بریزد، یقیناً شهادت حر موجب نجات امام از دست لشکریان یزید نمی‌شود؛ و از سوی دیگر امام نیز ممانعت نکردند و بلکه خود بارها از مردم خواسته است که یاری‌اش کنند و در رکابش به شهادت برسند. اینها نشان می‌دهد که اباعبدالله علیه‌السلام، خونین شدن نهضت حسینی را می‌خواستند و تعمد داشت که تاریخ و پیام خودش را با این رنگ ثابت و زایل‌نشدنی بنویسند.
به هرحال اینها صحنه‌های تکان‌دهنده صحرای کربلاست و قضایایی است که پیام امام حسین ـ علیه‌السلام ـ را برای همیشه در دنیا جاوید و ثابت و باقی‌ماندنی می‌کند.


۱. طبری، أبوجعفر محمد بن جریر،‌ تاریخ طبری، تحقیق محمد أبوالفضل ابراهیم، ج ۵، ص ۴۴۹، بیروت، دارالتراث، ط الثانیة، ۱۳۸۷/۱۹۶۷.    
۲. شهید مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، ج ۱، ص ۲۷۳ ۲۷۷، انتشارات صدرا، چاپ چهاردهم، ۱۳۶۸ش.    



پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار