جلب رضایت والدین در ازدواج
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ازدواج، رضایت پدر و مادر.
پرسش: اگر دختری، پسری را برای ازدواج پسندیده باشد، ولی پدر و مادرش راضی نباشند، آن دختر باید چهگونه به والدینش بگوید که او را پسندیده است؟
پاسخ:
از آنجا که
ازدواج منشأ ارتباط جمعی دو
خانواده زن و شوهر است، به پسران و دختران، هر دو توصیه میشود که در
انتخاب همسر از پدر و مادر خود نظرخواهی و با آنها
مشورت کنند. این نظرخواهی و مشورت هم نوعی احترام و
محبت نسبت به پدر و مادر و هم باعث کمک به افزایش
تفاهم و پیوند خانوادگی میان بستگان نزدیک دو همسر است؛ و بالاتر از همه، راهی مناسب برای استفاده از تجارب شخصی و اطلاعات اجتماعی آنها در انتخاب همسر و رفتار صحیح زناشویی است.
پدرها و مادرها در راهنمایی فرزندانشان خواستههای صحیح آنها و شرایط نویی را که آنها باید در آن
زندگی کنند، در نظر بگیرند و توجه داشته باشند که ازدواج و همسرگیری در درجه اول مربوط به فرزند آنها و آینده او و فرزندان آینده اوست، نه به خود
پدر و مادر.
نظرخواهی از پدر نوعی احترام و قدرشناسی از اوامری لازم است؛ زیرا دختر عمری را در کنار پدر گذرانده و رشد و پرورش یافته است. اینک که قصد تشکیل خانواده، جدایی از
والدین، و ورود به امر و برنامه جدیدی میشود، و خود میخواهد در نقش آنها انجام وظیفه کند، باید از باب حقشناسی از پدر و احترام به مادر از آنان اجازه بگیرد و زمینه استفاده از تجارب پدر را فراهم نمایند.
از آنجا که در نظام حیات اجتماعی
اسلام، دختر برخلاف پسر کمتر در اجتماع حضور دارد و با
مردان اجتماع کمتر تماس دارد و با مسائل گوناگون اجتماعی، با حیلهگریها، با نیرنگها، فریب، سوء نیتها، کمتر مواجه است.لذا هرچند که او خردمند و نیکاندیش باشد، در این زمینه آنچنان مجرب نیست که بتواند راه زندگی خود را از چاه بشناسد. او نیازمند به راهنمای مجربتر و دلسوزی است که نقش
هدایت او را به سوی زندگی سعادتمند داشته باشد، راهنمایی که سرد و گرم چشیده، پاکنیت و خیرخواه باشد.در چنین صورت چه کسی بهتر از پدر؟
درباره شرطْ دانستن اجازه پدر تا وقتی است که او بهراستی در راه تأمین مصالح فرزندش بکوشد، نه در راه تحمیل نظر و خواسته خود بر او، هر چند برخلاف مصلحت او باشد. هر جا تشخیص داده شود که پدر برخلاف مصلحت فرزند و به زیان او، دنبال تحقق بخشیدن به خواستههای خویشتن است، دختر میتواند با مراجعه به دادگاه، تقاضای رسیدگی به این امر را نماید؛ و
حاکم شرع با توجه به مصلحت
دختر، اجازه ازدواج دختر را صادر مینماید.
به متن توضیح المسائل توجه کنید:
دختری که به حد
بلوغ رسیده و رشیده است، یعنی
مصلحت خود را تشخیص میدهد، اگر بخواهد شوهر کند، چنانچه
باکره باشد، بنا بر
احتیاط باید از پدر یا جد پدری خود
اجازه بگیرد؛ ولی اگر همسر مناسبی برای دختر پیدا شود و پدر مخالفت کند، اجازه او شرط نیست؛ همچنین اگر به پدر یا جد پدری دسترسی نباشد و دختر هم احتیاج به شوهر کردن داشته باشد، اما
اذن مادر و برادر شرط نیست.
درباره این بخش از سؤال که چگونه به والدین خود بگوید که طرف مقابل خود را پسندیده است؟
با توجه به آنچه در قبل گفته شد، اگر دختری براساس تحقیق به این نتیجه رسید که پسر خواستگارش همه شرایط مورد نیاز را دارا میباشد و از هر جهت
کفو او و همسر مورد قبول او میباشد. بهترین راه برای رساندن موافقت خود به والدین، مادر است.
دختر باید سعی کند با ظرافت نظر خود را به مادرش بیان نماید. از آنجا که رابطه دختر با مادر معمولاً نزدیک است، مادر با صبر و حوصله بیشتری به سخنان دختر خود گوش خواهد داد و اگر شما برای خواسته خود دارای منطق قابل قبولی باشید، یقیناً مادر هم خواهد پذیرفت. پذیرش مادر راه را برای اجازه پدر و
رضایت او هموار خواهد کرد.
اگر در بعضی از موارد از گفتوگوی رودررو با مادر خود معذورید و نمیتوانید به طور مستقیم نظر خود را با مادرتان بیان نمایید، میتوانید با نوشتن یک نامه محبتآمیز و
تشکر از آنان که نسبت به سرنوشت شما احساس مسئولیت کردهاند، با بیانی گرم و صمیمی نظر خود را به آنان
ابلاغ نمایید و تقاضا نمایید که به شما کمک نمایند.
در بعضی از خانوادهها پدر بزرگ یا مادربزرگ در بین اعضای خانواده موقعیتی خاص دارند و نوهها با آنها احساس راحتی و صمیمیت بیشتری دارند و راحتتر میتوانند خواستههای خود را با آنان مطرح کنند. شما هم میتوانید در صورت حیات پدربزرگ یا مادربزرگ نظر خود را با آنان مطرح نمایید و با وساطت آنان رضایت
پدر و مادر خود را حاصل نمایید.
و در صورت عدم
حیات پدربزرگ یا مادربزرگ، با یکی دیگر از بستگان که با او راحت و صمیمی هستید (مانند خواهر بزرگتر، دایی، عمو، عمه یا خاله) صحبت کنید و از طریق آنان پدر و مادر را از رضایتمندی خود به فرد مورد نظرتان آگاه کنید.
۱. تشکیل خانواده در اسلام، نوشته دکتر علی قائمی، انتشارات امیری، چاپ هشتم، ۱۳۷۲ ش.
۲. اسلام و تربیت دختران، نوشته دکتر علی قائمی، انتشارات امین و امیری، چاپ هفتم، ۱۳۶۷ ش.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «جلب رضایت والدین در ازدواج»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۷/۱۳.