• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تولد از حرام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: تولد از حرام، وراثت، تأثیر محیط، طهارت مولد، شقاوت ذاتی.

پرسش: چرا طبق برخی روایات متولدین از حرام دوست‌دار حضرت علی علیه‌السلام نخواهند شد؟ آیا این جبر نیست؟

پاسخ:



«و عنه عن عبدالله بن میمون القداح عن جعفر عن أبیه قال جاء رجل إلی علی ـ عليه‌السلام ـ فقال جعلنی الله فداک إنی لأحبکم أهل البیت قال و کان فیه لین قال فأثنی علیه عدة فقال له کذبت ما یحبنا مخنث و لا دیوث و لا ولد زنا و لا من حملت به أمه فی حیضها قال فذهب الرجل فلما کان یوم صفین قتل مع معاویة».


حضرت علی فرمودند: « دروغ می‌گویی، ما را چند دسته دوست ندارند. انسان‌های بی‌غیرت و ناموس‌فروش، مردانی که حالات زنانه از خود بروز می‌دهند، متولدین از حرام و کسانی که مادرشان در ایام عادت به آنها باردار شده است».



این روایت را حمیری در قرب الاسناد و قطب الدین راوندی در خرائج و مجلسی در بحار الانوار نقل کرده است.




۴.۱ - تأثیر وراثت

این دو بند از روایت اشاره به تأثیر وراثت دارد که چون رهایی از تأثیر آن مستلزم مجاهده‌ای صد چندان است، لذا اکثر انسان‌ها بدون هیچ اراده‌ای برتر، تابع همان وراثت خود شده و به همان راه می‌روند.

۴.۲ - مطلق نبودن روایت

از طرف دیگر این روایت مطلق نیست؛ بلکه نظر به اکثریت دارد؛ یعنی ممکن است استثنا وجود داشته باشد وگرنه اختیار معنایی نداشت.

۴.۳ - اعمال اختیاری

نکته مهم‌تر این‌که در این روایت منظور این است که چنین فردی که از حرام یا در ناپاکی متولد شده، با اعمال اختیاری خود این خباثت مولد را تأیید می‌کند؛ چرا‌که می‌تواند با اراده‌ای برتر خود را از نژاد و وراثت ناپاک خود رها کند؛ ولی مستلزم جهاد و هجرت از همه آثار موروثی و خاندان اهل حرام است.


نکته نهایی این که در دایره اسباب، عامل وراثت، پدر و مادر هستند نه خدا، پس باز هم این مسئله به سوء اختیار انسان (پدر و مادر) بر‌می‌گردد و نه به جبر خدا که البته این سوء اختیار پدر و مادر توسط خود فرزند هم ادامه می‌یابد و باعث شقاوت نهایی می‌شود، هرچند گفتیم که فرزند ممکن است این راه را انتخاب نکند، ولی این انتخاب نیاز به اراده‌ای برتر و عنایت خاص خدا دارد که باعث تغییر و تبدیل در وجود فرد می‌شود.


۱. حمیری، قرب الاسناد، ج۱، ص ۲۵، انتشارات کتاب‌خانه نینوا، تهران، بی‌تا.    
۲. قطب الدین راوندی، الخرائج، ج۱، ص ۱۷۸، موسسه امام مهدی عج، قم، ۱۴۰۹ ه ق.    
۳. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۱۴۸، موسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    



پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار