تفکیک بین ادیان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:
اسلام ،
مسیحیت ،
توحیدپرسش: وقتی خدای اسلام و مسیحیت هر دو یکی است؛ چرا بین این دو مکتب، تفکیک قائل می‌شویم؟
پاسخ: نخست باید تفکیکی بین مسیحیت حقیقی و آن‌چه امروزه با نام مسیحیت مطرح است، قائل شد.
مسیحیت حقیقی، مسیحیتی است که
عیسی علیه‌السلام
رهبر و
پیامبر آن بود و ما مسلمانان نیز پیامبری عیسی علیه‌السلام از جانب
خداوند را قبول داریم. البته، علاوه بر این نیز معتقدیم که آن‌چه عیسی علیه‌السلام آورد، توسط
پیامبر اسلام صلوات‌الله‌علیه، تکمیل و عرضه شده و اسلام، کامل کننده ادیان سابق است.
همان گونه که می‌دانید، تکمیل
دین مسیحیت، از سوی پیامبر اسلام صلوات‌الله‌علیه، به این معنا نیست که آموزه‌های عیسی خلاف واقع بوده‌اند، بلکه ما
معتقدیم او آموزه‌های صحیح و درستی را ترویج کرده است. به عنوان مثال، آن‌چه عیسی علیه‌السلام در مسئله توحید بیان داشته، تماما درست و واقعی بوده‌اند و پیامبر ما آن‌ها را قبول داشته و با آموزه‌هایی؛ چون
وحدت درونی و... آن‌ها را تکمیل کرد. بنابراین، خدایی که ما و مسیحیان حقیقی بدان معتقدیم یکی است.
مسیحیان امروزی به جهت
بدعت‌هایی که در دینشان روی داده، آموزه‌های نادرستی را معتقد شده‌اند که برای ما
مسلمانان قابل قبول نیست. از جمله این دیدگاه، مسئله
تثلیث است که نشان از
اعتقاد به خدای سه گانه دارد. بنابراین خدای مورد اعتقاد ما با اعتقاد آن‌ها یکی نیست و ما در اصلی‌ترین مسئله اعتقادی یعنی توحید، با آن‌ها مخالفیم.
نکته‌ای که در این مقال، توجه به آن قابل دقت است؛ این است که اتحاد میان ادیان از دو زاویه قابل تحلیل و بررسی است:
اعتقاد اول این است که اصل این ادیان را یکی بدانیم و مشترکات و حقایق اصیل دین را گرفته و مابقی را رها کنیم و از این طریق به یک الهیات جهانی برسیم. این نظریه، توسط
فیلسوفان غربی مطرح شده است که مورد قبول ما نیست و در این مختصر نیز مجالی برای بیان آن وجود ندارد.
هر یک از ادیان با حفظ عقاید خود، تلاش کنند اتحادی با دیگر ادیان به وجود آورند و نوعی هم سنخی را در میان خود مستقر کنند. این مطلب تقریباً مورد اتفاق بسیاری عالمان بوده و در جهان امروز تأکید بسیاری بر آن است.
حال اگر منظور شما از اتحاد میان ادیان، نوع دوم از موارد مذکور است، باید گفت که این سیر، امروزه در حال پی گیری بسیاری بوده و حتی همایش‌ها و کنفرانس‌های بسیاری نیز برای آن برگذار می‌شود.
شایان توجه است که اختلاف داشتن ادیان اسلام و مسیحیت، مسئله‌ای است که بر هر کسی آشکار بوده و تنها می‌توان اتحاد میان پیروانشان را خواستار شد و این منافاتی ندارد که علمایی، دین اسلام را حق دانسته و در ترویج آن تلاش کنند، این نه از روی
دنیا طلبی که از روی حقیقت خواهی و خداجویی است. البته ما منکِر این نیستیم که دنیا طلبی و منفعت طلبی عده‌ای، سبب تأیید دینی و
تکذیب دین دیگری است، اما این سیر، عمومیت نداشته و در مورد اکثر علما، موضوعیت ندارد.
پایگاه اسلام کوئست
