• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تطابق اسم و خبر از لحاظ مفرد و جمع

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خبر مبتدا مطابقت حوادث واقعه فانهم حجتی علیکم

پرسش: چرا در مواردی مانند حدیث «فانهم حجتی علیکم» اسم از لحاظ مفرد و جمع با خبرش مطابقت ندارد؟

پاسخ: در حدیث شریفه چون «حجت» که خبر قرار گرفته «اسم مصدر» و دارای ضمیری که به مبتدا برگشت کند نیز نمی‌باشد نیازی به مطابقت اسم از لحاظ مفرد و جمع با خبرش نیست. از این رو؛ با اسم ان که در اصل مبتدا بوده مطابقت نکرده و بصورت جمع استعمال نشده است.



در فرازی از توقیع امام مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) در حدیث حوادث الواقعه، چنین آمده است: «فانهم حجتی علیکم و انا حجة الله علیهم».
از نظر ادبی «ان» از حروف مشبهة بالفعل، ضمیر جمع «هم» اسم آن و «حجتی» مضاف و مضاف الیه خبر برای «ان» است.
با عنایت به این که اسم و خبر حروف مشبهه بالفعل در اصل مبتدا و خبر بوده‌اند و اصل بر این است که مبتدا و خبر از جهت مذکر و مؤنث بودن و همچنین از جهت مفرد، تثنیه و جمع بودن با یکدیگر مطابقت داشته باشند، اما در توقیع شریف این اصل رعایت نشده و «اسم ان» که در اصل، «مبتدا» بوده به صورت جمع و «خبر ان» که در اصل «خبر» بوده به صورت مفرد ذکر شده است.

۱.۱ - جواز عدم مطابقت مبتدا با خبر

برای رسیدن به دلیل این عدم مطابقت، ناگزیر باید موارد جواز عدم مطابقت مبتدا با خبر به صورت اجمال بیان و سپس عبارت مورد نظر بررسی شود.
در خبر مبتدا دو حالت به شرح زیر، قابل تحقق و تصور است:
[۲] حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، ج۲، ص۵۴، تهران، مفید، چاپ دوم، ۱۳۶۴ ش.


۱.۱.۱ - حالت اول در خبر مبتدا

خبر در بردارنده ضمیری باشد که به مبتدا برگشت می‌کند. در این صورت، اصل این است که مبتدا و ضمیر در خبر از جهت مفرد، تثنیه و جمع بودن و همچنین از جهت مذکر و مؤنث بودن با یکدیگر مطابقت داشته باشند؛ اما در برخی از موارد وفق قاعده و قیاس از این اصل عدول شده و از جهت ظاهری نیازی به مطابقت بین مبتدا و خبر نیست.
[۳] حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، ج۲، ص۵۴ – ۵۵.
این موارد عبارتند از:
۱. جایی که مبتدا لفظ «کل»، «بعض»، «جمیع»، «کلا»، «کلتا»، (در کلا و کلتا، می‌توانیم خبر را به اعتبار لفظشان مفرد مذکر و به اعتبار معنایشان تثنیه مذکر و مؤنث بیاوریم.) اسمای مبهمه از قبیل «ما» و «من» باشد، در این صورت خبرش هم می‌تواند مفرد مذکر باشد جهت مطابقت با لفظ هر کدام و هم می‌تواند مفرد مؤنث (برخی گفته‌اند: در شرایطی خبر «کل» می‌تواند به اعتبار صرف معنایش که جمع است جمع مذکر هم بیاید.) باشد به اعتبار معنایشان به تقدیر «جماعة».
۲. هر صفتی که از مختصات زنان از قبیل حائض، حامل و عاقر باشد و به عنوان مبتدا یا خبر قرار بگیرد.
۳. جایی که خبر، اسم تفضیل بدون «ال» باشد، در تمام حالاتش به صورت مفرد مذکر می‌آید.
[۵] حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، ج۲، ص۴۸۲.

۴. هر وصفی که بر وزن «فعیل» یا «فعول» یا برخی از صیغه‌های مبالغه باشد در آن، هر دو وجه - مطابقت و عدم مطابقت – جایز است.
۵. مبتدا مفردی باشد که از آن اراده جنس یا مجموعی شده باشد که دارای اجزاء باشد، پس جایز است خبرش را مفرد بیاوریم به اعتبار مطابقت با لفظ و همچنین جایز است جمع بیاوریم به اعتبار افراد و اجزای مبتدا.
۶. جایی که مبتدا جمع مکسر برای غیر عقلاء باشد جایز است خبرش هم به صورت جمع مؤنث و هم به صورت مفرد مؤنث باشد.
۷. مبتدا، جمع مکسر برای صاحبان عقل باشد، اصل در خبرش این است که جمع بیاید ولی گاهی مفرد مؤنث آورده می‌شود به تاویل و اعتبار «جماعة».
۸. مبتدا جمع مؤنث سالم برای صاحبان عقل و غیر عقل باشد پس جایز است در خبرش این که جمع مؤنث یا مفرد مؤنث باشد هر چند برای صاحبان عقل بهتر است جمع و برای غیر صاحبان عقل بهتر است مفرد آورده شود.
[۶] حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، ج۲، ص۵۵ - ۵۶.


۱.۱.۲ - حالت دوم در خبر مبتدا

خبر دارای ضمیری که به مبتدا برگشت کند نباشد؛ در این فرض، اصل کلی مبنی بر مطابقت یا عدم مطابقت مبتدا با خبر وجود ندارد ولی در چند مورد به طور قیاس و قاعده نیازی به مطابقت مبتدا با خبر نیست که عبارتند از:
۱. در جایی که خبر با صیغه مصدر باشد همیشه مفرد می‌آید و در مذکر و مؤنث بودن با مبتدا مطابقت ندارد.
۲. در جایی که مبتدا با صیغه مصدر یا شبه مصدر «و فی حکم المصدر الجملة المؤولة الیه اذا وقعت خبرا او مبتدا». باشد.
۳. مبتدا یا خبر، اسم جنس باشند.
۴. جایی که مبتدا واحد باشد ولی مشبه به متعدد باشد.
۵. مبتدا متعدد ولی مشبه به واحد باشد.
[۷] حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، علوم العربیة، ج۲، ص۵۷.



گفتنی است هر چند اصل بحث مطابقت و عدم مطابقت را در مبتدا و خبر به تفصیل بیان کردیم ولی تمام این موارد در غیر مبتدا و خبر از قبیل فعل و فاعل یا حال و ذوالحال و ضمیر و مرجع آن و همچنین در تمام اقسام توابع جاری خواهد بود.
[۸] حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، علوم العربیة، ج۲، ص۵۸.



در حدیث شریفه نیز چون «حجت» که خبر قرار گرفته «اسم مصدر» (به معنای دلیل و برهان) بوده
[۹] طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، محقق، حسینی، سید احمد، ج۲، ص۲۸۶، کتابفروشی مرتضوی، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۵ ش.
و دارای ضمیری که به مبتدا برگشت کند نیز نمی‌باشد نیازی به مطابقت نیست. از این رو؛ با اسم ان که در اصل مبتدا بوده مطابقت نکرده و بصورت جمع استعمال نشده است.


۱. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، محقق:غفاری، علی اکبر، ج۲، ص۴۸۴، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.    
۲. حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، ج۲، ص۵۴، تهران، مفید، چاپ دوم، ۱۳۶۴ ش.
۳. حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، ج۲، ص۵۴ – ۵۵.
۴. درویش محیی الدین، اعراب القرآن و بیانه، ج۶، ص۱۵۷، سوریه، دارالارشاد، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق.    
۵. حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، ج۲، ص۴۸۲.
۶. حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، ج۲، ص۵۵ - ۵۶.
۷. حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، علوم العربیة، ج۲، ص۵۷.
۸. حسینی طهرانی، هاشم، علوم العربیة، علوم العربیة، ج۲، ص۵۸.
۹. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، محقق، حسینی، سید احمد، ج۲، ص۲۸۶، کتابفروشی مرتضوی، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۵ ش.



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «تطابق اسم و خبر از لحاظ مفرد و جمع»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱/۲۰.    



جعبه ابزار