بت‌شکنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: بت‌شکنی، بت، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله،
حضرت علی علیه‌السلام،
تبلیغ.
پرسش: چرا پرتاب کردن بت‌ها توسط پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و امام علی ـ علیه‌السلام ـ قبل از فتح مکه انجام نشد؟ آیا این کار، آزردن افراد بت‌پرست نبود؟
پاسخ: بت‌شکنی پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و امام علی ـ علیه‌السلام ـ در مراحل پایانی تبلیغ اسلام قرار داشت و این عمل پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و امام علی علیه‌السلام، مبارزه با مصادیق مهمی بود که موجب انحراف مردم شده و بر شرک‌ورزی بیشتر دامن می‌زد. اساساً
انبیا و رسولان الاهی به‌ویژه پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ مبعوث شده بودند، برای این‌که عقاید
باطل را از بین ببرند و در مقابل، ارزش‌ها و عقاید الاهی را جای‌گزین نمایند؛ از‌این‌رو این مأموریت الاهی، پرتاب کردن بت‌ها را که مظاهر
شرک هستند، توسط پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و
امام علی علیه‌السلام ـ می‌طلبید. از سوی دیگر، این بت‌پرستان بودند که آزار و اذیت‌ها زیادی را به پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و مسلمانان رساندند، آنان را تحقیر می‌کردند و همواره جان و
مال آنان را در معرض تهدید قرار می‌دادند.
تبلیغ و انذار و ارشاد، از مسائل مهم اسلام است؛ از‌این‌رو به پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ دستور داده شد که مردم را تبلیغ و انذار نماید:
«برخیز و
انذار کن (و عالمیان را بیم ده) و پروردگارت را بزرگ بشمار».
انبیا و رسولان الاهی به‌ویژه پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ مبعوث شده بودند، برای این‌که عقاید باطل را از بین ببرند و در مقابل، ارزش‌ها و عقاید الاهی را جای‌گزین نمایند؛ اما لازم است که دانسته شود به‌طور کلی،
معارف اسلامی بر دو نوع است: معارف فردی و معارف اجتماعی.
تبلیغ و ارشاد معارف اجتماعی و برقراری اصول آن در جامعه، مراحلی را می‌طلبد که یکی از آن مراحل، مبارزه با انحرافات در این معارف است و انداختن بت‌ها از درون خانه کعبه توسط پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و امام علی ـ علیه‌السلام ـ یک نوع مبارزه با بت‌پرستی بود که هم بعد از بیان و اتمام
حجت پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ با
مشرکان، این مبارزه به صحنه آورده و جامه
عمل پوشاند و هم این‌که دیگر در
کعبه و در نظام یکتاپرستی جای این بت‌ها نبود؛ زیرا در شیوه تبلیغ پیامبر اسلام می‌توان شاهد بود که حضرت از تبلیغات انحرافی دشمن غفلت نکرده و در هر فرصتی که به دست آورده، آنان را از میان برداشته است. بازی با احساسات مردم در تحریک آنها بر ضد
حق، از نظر آن حضرت، امری خطیر و غیر قابل گذشت بوده است.
همان‌طور که،
حضرت ابراهیم علیه‌السلام از راه‌های گوناگون با
بت‌پرستی مبارزه کرد؛ ولی بیانات و مبارزات ابراهیم ـ علیه‌السلام ـ در این کافران و تیره‌بختان لجوج اثر نکرد، از طرفی دستگاه نمرود برای سرگرم کردن مردم و ادامه سلطه خود هرگز نمی‌خواست که مردم از بت‌پرستی دست بردارند، و مشرکان،
قیام او بر ضد بت‌پرستی را جدی نگرفته بودند.
ابراهیم علیه‌السلام در تبلیغ یکتاپرستی، مرحله جدیدی را برگزید و با
کمال قاطعیت به بت‌پرستان و نمرودیان اخطار کرد؛ اما آنها این اخطار ابراهیم ـ علیه‌السلام ـ را به شوخی گرفتند. سرانجام، حضرت ابراهیم ـ علیه‌السلام ـ غیر از بت بزرگ، سایر بت‌ها را شکست و بت بزرگ را نگهداشت تا در آینده از همین راه، دشمن را در بت‌پرستی محکوم نماید و بدین وسیله حقانیت خداپرستی روشن شود.
براین اساس، بت‌شکنی پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و امام علی ـ علیه‌السلام ـ در مراحل پایانی تبلیغ اسلام قرار داشت و این عمل پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و امام علی علیه‌السلام، مبارزه قاطع و پیگیر با مصادیق مهمی از
باطل بود که موجب انحراف مردم شده و بر شرک‌ورزی بیشتر دامن می‌زد.
در ضمن، خود بت‌پرستان آزار و اذیت‌های زیادی را به پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و مسلمانان رساندند. آنان را
تحقیر می‌کردند و همواره جان و مال آنان را در معرض تهدید قرار می‌دادند؛ ولی پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ تمام آنان را هنگام
فتح مکه بخشید؛ اما آزرده خاطر شدن آنان از محو باطلی که تأثیر مثبتی در زندگی آنها نداشت، نمی‌توانست دلیل خودداری پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ از نابودی آنها باشد.
پایگاه اسلام کوئست.
