امامت در طفولیت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: خداوند،
مکلف، امام.
پرسش: با توجه به اینکه کودک، مکلف نیست چگونه میتواند
امام شود و حتی در امور عمومی تصرف کند و
رهبری جامعه را بهعهده گیرد؟
کسانی که از امامت در خردسالی سخن میگویند، بر این عقیدهاند که وی تنها از نظر جسمی و سنّی خردسال است، و گرنه از جهت ادراک و
اراده (که دو رکن
امامت و پیشواییاند)، به
کمال رسیده است، چنانکه
شیخ مفید بدان تصریح کرده بود که خداوند در زمان حیات پدرش،
عقل او را کامل کرد و به وی
حکمت و
فصلالخطاب بخشید و با این صفات، از دیگران ممتاز شد. بنابراین، سخن از امامت کودکِ محجور و ممنوع التصرّف نیست. سخن از امامت کسی است که خداوند به
قدرت الهی، این توانایی را به وی بخشیده است، چنانکه به
عیسی (علیهالسّلام) و
یحیی (علیهالسّلام) بخشید.
ضمناً این نکته روشن است که خصوصیات و ویژگیهای طبیعی کودکان، یکسان نیست و برخی کودکان، توانمندیهای خدادادی بیشتری دارند و آمادگی آنان برای رشد و به فعلیت رسیدن استعدادهایشان فراتر از معمول است و قاعدتاً تفضّل الهی برای داشتن مقامات معنوی از سنخ
امامت، به چنین کودکانی تعلّق میگیرد.
حدیثنت، برگرفته از مقاله «امامت در طفولیت» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۲۰.