• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امامت در طفولیت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خداوند، مکلف، امام.

پرسش: با توجه به اینکه کودک، مکلف نیست چگونه می‌تواند امام شود و حتی در امور عمومی تصرف کند و رهبری جامعه را به‌عهده گیرد؟



کسانی که از امامت در خردسالی سخن می‌گویند، بر این عقیده‌اند که وی تنها از نظر جسمی و سنّی خردسال است، و گرنه از جهت ادراک و اراده (که دو رکن امامت و پیشوایی‌اند)، به کمال رسیده است، چنان‌که شیخ مفید بدان تصریح کرده بود که خداوند در زمان حیات پدرش، عقل او را کامل کرد و به وی حکمت و فصل‌الخطاب بخشید و با این صفات، از دیگران ممتاز شد. بنا‌بر‌این، سخن از امامت کودکِ محجور و ممنوع التصرّف نیست. سخن از امامت کسی است که خداوند به قدرت الهی، این توانایی را به وی بخشیده است، چنان‌که به عیسی (علیه‌السّلام) و یحیی (علیه‌السّلام) بخشید.


ضمناً این نکته روشن است که خصوصیات و ویژگی‌های طبیعی کودکان، یکسان نیست و برخی کودکان، توان‌مندی‌های خدادادی بیشتری دارند و آمادگی آنان برای رشد و به فعلیت رسیدن استعدادهایشان فراتر از معمول است و قاعدتاً تفضّل الهی برای داشتن مقامات معنوی از سنخ امامت، به چنین کودکانی تعلّق می‌گیرد.


حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «امامت در طفولیت» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۲۰.    



جعبه ابزار