اعتبار حدیث سد ابواب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: شیعه،
اهل سنت،
متواتر.
پرسش: میزان اعتبار حدیث سد الابواب چقدر است؟
حدیث سد ابواب از روایت‌های متواتر نزد شیعه و اهل سنت است و در اعتبار آن تردیدی نیست. این حدیث با اندک تفاوت در لفظ نقل شده است. چند نمونه را از منابع اهل سنت می‌آوریم:
«انَّ رَسولَ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) امَرَ بِسَدِّ الاَبوابِ الّا بابَ عَلِی؛
پیامبر خدا فرمان به بستن درها
[به مسجد
] بجز در
[خانه
] علی (علیه‌السّلام) داد.»
«قالَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): سُدّوا ابوابَ المَسجِدِ غَیرَ بابِ عَلِی. فَیدخُلُ المَسجِدَ جُنُبا و هُوَ طَریقُهُ لَیسَ لَهُ طریقٌ غَیرُهُ؛
پیامبر خدا فرمود: «درهای مسجد را، بجز در
[خانه
] علی، ببندید. او در حال جنابت هم وارد مسجد می‌شد، چون راه وی، از آن‌جا بود و راهی غیر از آن برایش نبود.»
«عبد اللّه بن الرقیم الکنانی: خَرَجنا الَی المَدینَةِ زَمَنَ الجَمَلِ، فَلَقینا سَعدَ بنَ مالِک بِها، فَقالَ: امَرَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بِسَدِّ الاَبوابِ الشّارِعَةِ فِی المَسجِدِ، و تَرَک بابَ عَلِی رضی الله عنه؛
عبد اللّه بن رقیم کنانی: در زمان
جنگ جمل به
مدینه رفتیم و در آن جا
سعد بن مالک (
ابن ابی‌وقّاص) را دیدیم. وی گفت: پیامبر خدا، فرمان به بستن درهایی که به مسجد باز می‌شدند، داد و درِ
[خانه
] علی (علیه‌السّلام) را نبست.»
«جابر بن عبد اللّه: سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یقولُ: سُدُّوا الاَبوابَ کلَّها الّا بابَ عَلِی و اومَاَ بِیدِهِ الی بابِ عَلِی؛
جابربن عبد اللّه: از پیامبر خدا شنیدم که در حالی که با انگشت به درِ
[خانه
] علی (علیه‌السّلام) اشاره می‌کرد، می‌فرمود: «همه درها را، بجز درِ
[خانه
] علی، ببندید».
«سُئِلَ ابنُ عُمَرَ عَن عَلِی و عُثمانَ. فَقالَ: امّا عَلِی فَلا تَساَلوا عَنهُ؛ انظُروا الی مَنزِلَتِهِ مِن رَسولِ اللّهِ، فَاِنَّهُ سَدَّ ابوابَنا فِی المَسجِدِ، و اقَرَّ بابَهُ؛
از
عبد‌اللّه بن عمر، درباره
علی و
عثمان پرسش شد. گفت: امّا علی؛ از وی نپرسید، بلکه به جایگاهش در نزد پیامبر خدا بنگرید. همه درهای باز شده به
مسجد را بست و درِ
[خانه
] علی را باز گذاشت.»
«انَّ النَّبِی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قالَ: سُدّوا عَنّی کلَّ خَوخَةٍ فِی المَسجِدِ الّا خَوخَةَ عَلِی؛
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «همه ورودی‌ها را به مسجد، جز در ورودی علی، ببندید».
«زید بن ارقم: کانَ لِنَفَرٍ مِن اصحابِ رَسولِ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ابوابٌ شارِعَةٌ فِی المَسجِدِ، قالَ: فَقالَ یوما: سُدّوا هذِهِ الاَبوابَ الّا بابَ عَلِی.
قالَ: فَتَکلَّمَ فی ذلِک النّاسُ، قالَ: فَقامَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، فَحَمِدَ اللّهَ تَعالی و اثنی عَلَیهِ، ثُمَّ قالَ: امّا بَعدُ، فَاِنّی امَرتُ بِسَدِّ هذِهِ الاَبوابِ الّا بابَ عَلِی، و قالَ فیهِ قائِلُکم، و انّی وَ اللّهِ ما سَدَدتُ شَیئا و لا فَتَحتُهُ! و لکنّی امِرتُ بِشَیءٍ فَاتَّبَعتُهُ؛
زید بن ارقم: برای تعدادی از یاران پیامبر خدا، درهایی بود که از مسجد می‌گذشت. روزی فرمود: «این درها را، بجز درِ
[خانه
] علی، ببندید».
مردم، در این باره حرف‌هایی زدند. پیامبر خدا به پا ایستاد و حمد و ثنای خدای متعال را گفت و سپس افزود: «امّا بعد؛ من فرمان به بستن درها، جز درِ
[خانه
] علی، دادم. کسانی از بین شما حرف‌هایی زدند. به خدا سوگند، من دری را نبستم و یا باز نکردم؛ بلکه به چیزی فرمان داده شدم و آن را اجرا کردم».
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «اعتبار حدیث سد ابواب» تاریخ بازیابی۱۳۹۷/۶/۷.
