ارتباط با دوستان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: دوست، برقراری ارتباط.
پرسش: چه‌گونه می‌توانیم با کسی که دوستش داریم، ارتباط برقرار کنیم؟
پاسخ:
همان‌گونه که می‌دانید
آفرینش انسان به گونه‌ای است که بسیاری از نیازمندی‌های روحی و روانی خود را در اجتماع و در سایه روابط با سایر افراد برآورده می‌سازد. همه ما ناگزیر از برقراری ارتباط با همنوعان خویش هستیم؛ اما در این میان، برخی پیوندها را با
میل و
اختیار بیش‌تری برمی‌گزینیم، به آن دل می‌بندیم و امید داریم تا از منظر آن در مسیر
رشد و تعالی خود قدم برداریم.
این پرسش در حقیقت دغدغه ذهنی تمام کسانی است که می‌خواهند در این بخش مهم از زندگی اجتماعی خود عملکرد موفقی را داشته باشند.
حال سؤال این است که شروع این رابطه چه‌گونه باید باشد و در این تعامل چه نکاتی باید مراعات شود تا در نتیجه آن، از یک ارتباط عمیق و پایدار بهره‌مند شویم؟
در متون دینی، تعالیم بسیار دقیق و ارزشمندی در این باره ذکر شده است که در
روان‌شناسی اجتماعی نیز، اندیشمندان به برخی از آن‌ها اشاره کرده‌اند؛ در این‌جا نیز مناسب است که مهم‌ترین آن‌ها را با یکدیگر به گفت‌وگو بنشینیم:
اساس
ذهن و روان آدمی به گونه‌ای است که با آن‌چه می‌بیند، انس بیش‌تری می‌گیرد و از باب «هر آن‌چه دیده بیند دل کند یاد»، این
انس و پیوند در درون
انسان جای می‌گیرد.
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در این باره می‌فرمایند: «ملاقات و دیدار، باعث رویش
مودت و
دوستی می‌شود».
اما به هر حال اصل ملاقات پدیدآورنده زمینه‌های رشد نهال
محبت و دوستی است و عوامل زیر در بارور ساختن این نهال می‌تواند کمک شایانی به شما داشته باشد.
تحقیقات آزمایشگاهی روان‌شناسان نشان می‌دهد که ابراز عواطف مثبت به هنگام برخورد با یکدیگر منجر به ارزیابی مثبت طرف مقابل خواهد شد؛ حالت چهره، آراستگی ظاهر، شیوه‌های مناسب آغاز گفت‌وگو و... هرکدام عوامل مهمی در پیدایش نوع ارتباط هستند؛ صورت شاد و گشاده‌رویی در
چهره این پیام را برای طرف مقابل دارد که شما از دیدار با او خرسند و به او علاقه‌مند هستید.
نوع لباس پوشیدن آراسته بودن موی سر، خوش‌بو بودن و نظم و نظافت ظاهر می‌تواند آغازی مناسب برای ارتباط شما باشد که در
روایات نیز بر اهمیت رعایت این امور تأکید فراوان شده است.
رعایت شیوه‌های مناسب آغاز گفت‌وگو نیز می‌تواند به نوعی شروعی پرجاذبه را برای ایجاد محبت و دوستی به ارمغان آورد. تصور کنید فردی که همواره مقید است که شروع برخورد خود را با «سلام کردن» مقرون سازد، آیا به نظر شما چنین فردی کشش و تمایل بیش‌تری نسبت به کسی که چنین نیست در طرف مقابل خود به وجود نمی‌آورد؟
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) می‌فرماید: «وارد بهشت نخواهید شد، مگر آن‌که
ایمان بیاورید و ایمان نخواهید، آورد مگر آن‌که یکدیگر را دوست بدارید. آیا شما را به چیزی راهنمایی بکنم که اگر انجامش دهید، محبوب یکدیگر خواهید شد؟ سلام کردن میان خود را
آشکار کنید».
سلام از نام‌های خداست و آغاز
سخن با سلام نوعی اعلام محبت و دوستی و اظهار تمایل به ایجاد ارتباط با دیگران است.
بر زبان آوردن نامی که مورد علاقه شخص است و مثلاً در میان اسامی خود آن نام برایش محبوب‌تر و خوشایند‌تر است،
علاقه و
عاطفه شما را به او نشان می‌دهد.
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) می‌فرمایند: «یکی از اموری که دوستی را خالص و یک‌رنگ می‌کند این است که او را با محبوب‌ترین نام‌هایش بخوانید».
همه این مواردی را که برشمردیم، به نوعی اظهار و اعلام دوستی و محبت به فرد مورد علاقه شماست؛ اما در این میان «تصریح به این دوست داشتن» و به زبان آوردن محبتی که نسبت به او دارید نیز، موجب برانگیخته شدن مودت و محبت او نسبت به شما خواهد شد.
امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «هرگاه کسی را دوست داشتی، او را به آن آگاه ساز که این کار دوستی میان شما را پایدارتر می‌کند».
خیلی وقت‌ها یک
هدیه ـ هرچند کم و به ظاهر کوچک ـ می‌تواند تأثیر شگرفی در الفت میان قلب‌ها از خود بر جا گذارد، مخصوصاً اگر مناسب با حال و شأن شخص و به دور از
تکلف باشد. در تعبیر
روایات، فواید بسیاری در مورد هدیه دادن عنوان شده است؛ آثاری همچون پایداری دوستی، از میان رفتن کدورت‌ها، افزایش محبت و برآوردن نیازها و... .
شاید بتوانیم سخت‌ترین و حساس‌ترین مرحله یک ارتباط ایجادشده را
وفاداری دو دوست نسبت به یکدیگر عنوان کنیم. حتماً شما هم ما را تصدیق می‌کنید و شاید هم مثل خیلی دیگر این
تجربه برای شما هم اتفاق افتاده باشد که رشته بسیاری از دوستی‌هایتان در اثر بی‌وفایی یکی از دو طرف از هم گسسته باشد.
وفاداری مانند دریایی است که خیلی از گوهرها را درون خود جای داده است؛ همچون خیرخواهی دوست در حضور و غیبتیش، هم‌دردی صادقانه و صمیمانه با او، گذشتن از لغزش‌ها و پذیرش پوزش‌هایش، حفظ و تداوم دوستی و کوشش در برآوردن نیازهایش و خلاصه هر آن‌چه که سبب عمق و تداوم دوستی می‌شود؛ هم‌چنین در
روایات، رعایت سابقه دوستی از نشانه‌های ایمان شمرده شده است.
قدرتِ رهبری مناسب و اداره هوشمندانه یک ارتباط، نکته بسیار مهمی است که باید به آن توجه کامل داشت. ما باید این توان را در خود ایجاد کنیم که از عهده
مدیریت روابط خود به‌خوبی برآییم؛ موانع و آفات دوستی را بشناسیم و از بروز زمینه‌هایی که پدیدآورنده آن هستند، جلوگیری کنیم؛ گرفتار احساسات آنی و زودگذر نشویم؛ مراقب تندبادهای
افراط و تفریط در رفتار خود باشیم و در برابر سیل بنیان‌برانداز تهمت‌ها، سوءظن‌ها، حسادت‌ها، عیب‌جویی‌ها و کینه‌ورزی‌ها و...، سد محکمی از خصال نیکوی انسانی بنا کنیم؛ حقیقتاً تلاش کنیم تا هر آن‌چه برای خود می‌پسندیم، برای دیگران هم بپسندیم و از
خدای مهربان که
خالق دوستی‌هاست، متضرعانه بخواهیم که تمام حب‌وبغض‌های ما را در مسیر
رضایت و خشنودی خود قرار دهد.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «ارتباط با دوستان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۰۱/۰۵.
