ارتباط آیه تبلیغ با نگهبانی ابو‌طالب از پیامبر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: سبب نزول، آیه اکمال، آیه تبلیغ،
ولایت،
امامت.
پرسش: آیا
آیه تبلیغ در باره نگهبانی
ابو‌طالب (علیه‌السّلام) از
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیست؟
«یا اَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا اُنْزِلَ اِلَیکَ مِن رَبِّکَ وَاِن لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ اِنَّ اللهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ؛
ای پیامبر! آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنی، پیامش را نرسانده‌ای و
خدا، تو را از گزند مردم، نگاه می‌دارد. آری. خدا، گروه
کافران را
هدایت نمی‌کند.»
دیدگاهی معتقد است در سال‌های اوّلیه
بعثت، ابو‌طالب عموی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، عدّه‌ای از
بنی‌هاشم را برای حراست از ایشان گمارده بود تا این‌که این آیه، نازل شد. در نتیجه، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از عموی خود خواست که به سبب وعده خداوند به حفاظت، دیگر از وی نگاهبانی نکند.
این اعتقاد صحیح نیست؛ زیرا ابو‌طالب (علیه‌السّلام) قبل از
هجرت در
مکّه از
دنیا می‌رود و
سوره مائده با تمامی آیاتش
مدنی است. لذا این سبب نزول، قابل پذیرش نیست. هم‌چنین پذیرش این
سبب نزول، باعث اخلال به پیوستگی قطعی آیه تبلیغ می‌گردد؛ چرا که صدر این آیه، به دلالت روایات فراوان، در باره ابلاغ
ولایت علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) است و مضمون پیوسته آیه و سیاق واحد آن، مانع از آن می‌گردد که ذیل آیه را به حادثه‌ای دیگر اسناد داد.
افزون بر این دو، واقعیت تاریخی، گویای این مطلب است که از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) تا آخر عمر شریفش نگاهبانی می‌شده است و وجود «
استوانة الحَرَس» در
مسجد مدینه، گواه این مدّعاست.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «ارتباط آیه تبلیغ نگهبانی ابو‌طالب از پیامبر» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۵/۵.
