• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اخلاق فلسفی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کليدواژه: سعادت، فلسفه عقلی اخلاق فلسفی.

پرسش: معنای «اخلاق فلسفی» چیست؟

پاسخ: اخلاق فلسفی گونه‌ای از نظام‌های اخلاقی است که مبادی، هدف، گفتارها و روش‌هایش را از نوعی فلسفه دریافت می‌کند.



در اخلاق اسلامی رویکردها و مشرب‌های متفاوتی وجود دارد که دستگاه‌ها و نظام‌های اخلاقی گوناگونی را پدید آورده است. یکی از این رویکردها و مشرب‌ها، «اخلاق فلسفی (عقلی)» می‌باشد.
اخلاق فلسفی را گونه‌ای از نظام‌های اخلاقی دانسته‌اند که مبادی، هدف، گفتارها و روش هایش را از نوعی فلسفه دریافت می‌کند. ماده این گونه اخلاق ، یک نظام ارزشی و هنجاری (مثلا دینی)، و صورت آن، مقولات و گفتارهای فلسفی است. مفهوم محوری این مشرب اخلاقی، سعادت از دیدگاه فلاسفه است.
اخلاق فلسفی مانند خود فلسفه می‌تواند در سه چهره جلوه گر شود:
۱. مشرب اخلاق فلسفی مشائی، ۲. مشرب اخلاق فلسفی اشراقی، ۳. مشرب اخلاق فلسفی صدرائی.
ولی اخلاق فلسفی رایج در حوزه فلسفه اسلامی، اخلاق فلسفی ارسطوئی بوده و پیروان فراوان‌تر و نیرومندتری در جهان اسلام داشته است. البته نظام اخلاقی ارسطوئی دیباچه‌ای بر سیاست است و اخلاق فلسفی در جهان اسلام در غایت و هدف؛ یعنی سعادت با سیاست مرتبط است. با اوج گیری بحث‌های کلامی، اخلاق به سوی صبغه و سیستم عقلی و نظری گام برداشت.
[۱] روحانی نژاد، حسین، نگرشی به مراحل تطور علم اخلاق اسلامی، مجله: کتاب نقد، بهار ۱۳۸۳، شماره ۳۰.
[۲] ، سید خلیل الرحمان، درآمدی بر اخلاق فلسفی در حکمت متعالیه، قم، پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی.



۱. روحانی نژاد، حسین، نگرشی به مراحل تطور علم اخلاق اسلامی، مجله: کتاب نقد، بهار ۱۳۸۳، شماره ۳۰.
۲. ، سید خلیل الرحمان، درآمدی بر اخلاق فلسفی در حکمت متعالیه، قم، پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی.



پایگاه اسلام کوئست برگرفته از مقاله «اخلاق فلسفی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۹/۷.    



جعبه ابزار