اخلاق فلسفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کليدواژه: سعادت،
فلسفه عقلی اخلاق فلسفی.
پرسش: معنای «اخلاق فلسفی» چیست؟
پاسخ: اخلاق فلسفی گونهای از نظامهای اخلاقی است که مبادی، هدف، گفتارها و روشهایش را از نوعی فلسفه دریافت میکند.
در اخلاق اسلامی رویکردها و مشربهای متفاوتی وجود دارد که دستگاهها و نظامهای اخلاقی گوناگونی را پدید آورده است. یکی از این رویکردها و مشربها، «اخلاق فلسفی (عقلی)» میباشد.
اخلاق فلسفی را گونهای از نظامهای اخلاقی دانستهاند که مبادی، هدف، گفتارها و روش هایش را از نوعی فلسفه دریافت میکند. ماده این گونه
اخلاق ، یک نظام ارزشی و هنجاری (مثلا دینی)، و صورت آن، مقولات و گفتارهای فلسفی است. مفهوم محوری این مشرب اخلاقی،
سعادت از دیدگاه فلاسفه است.
اخلاق فلسفی مانند خود
فلسفه میتواند در سه چهره جلوه گر شود:
۱. مشرب اخلاق فلسفی مشائی، ۲. مشرب اخلاق فلسفی اشراقی، ۳. مشرب اخلاق فلسفی صدرائی.
ولی اخلاق فلسفی رایج در حوزه فلسفه اسلامی،
اخلاق فلسفی ارسطوئی بوده و پیروان فراوانتر و نیرومندتری در
جهان اسلام داشته است. البته
نظام اخلاقی ارسطوئی دیباچهای بر سیاست است و اخلاق فلسفی در جهان اسلام در غایت و هدف؛ یعنی سعادت با سیاست مرتبط است. با اوج گیری بحثهای کلامی، اخلاق به سوی صبغه و سیستم عقلی و نظری گام برداشت.
پایگاه اسلام کوئست برگرفته از مقاله «اخلاق فلسفی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۹/۷.