• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اثرات منفی تلویزیون

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: تلویزیون، کودکان، اثرات منفی.

پرسش: در رابطه با تاثیرات سوء تلویزیون بر روی کودکان و روش‌های جلوگیری از آن راهنمایی بفرمایید؟ (خصوصاً راه‌کارهای عملی)

پاسخ:




ابتدا به عنوان مقدمه لازم است به این نکته اشاره کنم که تأثیرات سوء تلویزیون بر روی کودکان به عواملی چند بستگی دارد:
۱. مدت‌زمانی که صرف تماشای تلویزیون می‌شود؛
۲. محتوای برنامه‌هایی که دیده می‌شود؛
۳. شرایط سنی و توانایی‌های کودک.


تحقیقات انجام شده در دهه‌های اخیر در کنار پاره‌ای از تأثیرات مثبت تلویزیون بر رشد کودکان، حکایت از پی‌آمدهای منفی قابل توجه‌ای نیز دارد که در این نوشتار مواردی از آن را بر‌می‌شماریم:


کودکانی که مدت زمان زیادی را صرف تماشای تلویزیون می‌کنند. فرصت کمتری برای دیگر فعالیت‌های پرتحرک و تعامل با همسالان دارند. به نظر می‌رسد که تماشای تلویزیون، جای‌گزین دیگر فعالیت‌هایی می‌شود که کودکان باید به‌طور مستقیم در آن‌ها درگیر شوند؛ از قبیل: بازی کردن، مطالعه، شرکت در ورزش‌های سازمان‌یافته و... (ویلیا مزو هندفورد ۱۹۸۶)
در آزمایش طبیعی، فعالیت‌های روزانه بزرگ‌سالان و کودکان را در سه شهر کانادا مورد مقایسه قرار دادند. یک شهر که تلویزیون نداشت، یک شهر که یک کانال تلویزیون داشت و یک شهر که چهار کانال تلویزیون داشت. اطلاعات به دست آمده نشان داد که کودکان و نوجوانان شهر بدون تلویزیون، در مقایسه با کودکان و نوجوانان دو شهر دیگر، بیشتر به فعالیت‌های ورزشی و اجتماعی می‌پرداختند. پس از آن‌که در آن شهر نیز گیرنده‌های تلویزیون نصب شد، شرکت در این فعالیت‌ها به‌طور چشم‌گیری کاهش یافت.
[۱] هنری ماسن، پاول و همکاران، رشد و شخصیت کودک، ص۵۱۹، ترجمه مهشید یاسایی، نشر مرکز، ۱۳۶۸ ش.
[۲] نیومن، فلیپ و نیومن، باربارا، تربیت، ص۴۳، شماره دهم، سال چهاردهم.


۳.۱ - کاهش ارتباط کلامی کودکان

تماشای تلویزیون باعث کاهش ارتباط کلامی کودکان می‌شود. تحقیقات در مورد رشد شناختی نشان می‌دهد که تعامل و ارتباط کلامی عامل بسیار مهمی در رشد شناختی کودکان است.
کودکان از طریق ارتباط و تعامل با بزرگ‌سالان و هم‌سالان، عقاید و نظرات خود را ابراز نموده و می‌کوشند راه‌حل‌های جدیدی برای مسائل و مشکلاتشان بیابند و یا باورهای کودکانه‌شان را اصلاح نمایند. از آن‌جا که تلویزیون، ارتباط کلامی و گفت‌و‌شنودهای با دیگران را کاهش می‌دهد، پس می‌تواند بر رشد شناختی و فرآیند اجتماعی شدن، تاثیر منفی داشته باشد. یک مطالعه مشاهده‌ای از زمان‌های مشاهده تلویزیون توسط افراد خانواده نشان داد که کودکان در مقایسه با زمان‌های عدم تماشای تلویزیون، تعامل کمتری با پدرانشان دارند.
[۳] نیومن، فلیپ و نیومن، باربارا، تربیت، ص۴۳، شماره دهم، سال چهاردهم.


۳.۲ - اثرات منفی صحنه‌های خشونت‌آمیز

صحنه‌های خشونت‌آمیز تلویزیون بر رفتارها و باورهای کودکان خردسال پیامدهای منفی قطعی دارد.
[۴] هنری ماسن، پاول، رشد و شخصیت کودک، ص۴۳۱.
کودک ممکن است لحظاتی پس از مشاهده صحنه‌های خشونت‌آمیز تلویزیون، شبیه آن رفتار را از خود در برخورد با والدین، همسالان و... نشان دهد و حتی ممکن است الگویی برای شخصیت آینده کودک قرار گیرد. در برخی موارد نیز ممکن است کودک همان‌گونه که در هنگام مشاهده تلویزیون نقش انفعالی دارد، در تعاملات و برخوردهای با دیگران نیز نقش منفعلانه‌ای به خود گیرد.

۳.۳ - تاثیر منفی آگهی‌های تبلیغاتی

یکی دیگر از پی‌آمدهای منفی تماشای تلویزیون که مورد توجه قرار گرفته است، تأثیر آگهی‌های تبلیغاتی تلویزیون بر نگرش‌ها و علایق کودکان است.
[۵] هنری ماسن، پاول و همکاران، رشد و شخصیت کودک، ص۵۱۷، ترجمه مهشید یاسایی، نشر مرکز، ۱۳۶۸ ش.
کودکان چون نمی‌توانند انگیزه شرکت‌ها را از تبلیغات به درستی درک کنند، اطمینان دارند که یک پیام بازرگانی دقیق و درست است و لذا ممکن است مشکلاتی را به ‌دنبال داشته باشد:

۳.۳.۱ - تعارض با والدین در خرید محصولات

أ. با والدینشان بر سر خرید محصولاتی که تبلیغات آن را در تلویزیون دیده‌اند، دچار تعارض شوند و گاه والدین مجبور می‌شوند که کالای تبلیغ‌شده‌ای را بخرند که نامرغوب است.

۳.۳.۲ - مصرف محصولات و اضافه وزن

ب. تبلیغات تلویزیون کودکان را تشویق به مصرف بیش از‌ اندازه محصولات غذایی قندی، مانند آب‌نبات و نوشیدنی‌های شیرین می‌کند و گاه به افزایش وزن و پوسیدگی دندان منجر می‌شود.

۳.۴ - اثر منفی بر بینایی چشم

بر بینایی کودکان تأثیر منفی بر جای می‌گذارد.
[۶] ویلبر شرام و همکاران، تلویزیون در زندگی کودکان ما، ص۲۲۹، ترجمه محمود حقیقت کاشانی، مرکز تحقیقات صدا و سیما.



راهکارهای عملی به والدین و مربیان برای راهنمایی کودکان در تماشای برنامه‌های تلویزیون:

۴.۱ - محدود کردن برنامه‌های خشونت‌آمیز

تماشای برنامه‌های خشونت‌آمیز توسط کودکان را محدود کنید. احتمالاً امکان‌پذیر نخواهد بود که آن‌ها را به کلی از تماشای چنین برنامه‌هایی محروم کنید؛ اما باید اقدامات هشیارانه‌ای به عمل آورد و فعالیت‌های دیگری را به جای دیدن برنامه‌های خشونت‌آمیز تلویزیون، جای‌گزین نمود.

۴.۲ - صحبت کردن درباره اهداف آگهی‌ها

با کودکان درباره اهداف آگهی‌های تبلیغاتی شرکت‌های تجاری و این‌که چگونه می‌خواهند کودکان را تحت تأثیر قرار دهند، صحبت نمایید.

۴.۳ - تشویق کودکان به فعالیت‌های دیگر

کودکان را به فعالیت‌های دیگر تشویق نمایید و حتی اگر لازم بود خود شما نیز آنان را در سرگرمی‌های و رفتن به پارک و... همراهی نمایید. این کار باعث می‌شود کودکان وقت و انگیزه کمتری برای تماشای تلویزیون داشته باشند.

۴.۴ - برنامه‌ریزی درباره برنامه‌های تلویزیون

در مورد تماشای برنامه‌های تلویزیون از قبل برنامه‌ریزی کنید و ساعات مخصوص را به آن اختصاص دهید. هیچ‌گاه به کودک اجازه ندهید که تمام وقت و هر نوع برنامه‌ای را تماشا کند؛ چون علاوه بر پی‌آمدهای منفی ناشی از محتوای فیلم‌ها، نفس این عمل باعث خستگی مفرط، اختلال توجه و... می‌شود.

۴.۵ - همراهی کردن با کودکان

برنامه‌هایی را که مفید و سودمند تشخیص داده و برای کودکان در نظر گرفته‌اید، همراه با آن‌ها تماشا نموده و درباره داستان‌ها و صحنه‌های نمایش داده شده آن صحبت کنید.
[۷] هنری ماسن، پاول و همکاران، رشد و شخصیت کودک، ترجمة مهشید یاسایی، نشر مرکز، ۱۳۶۸، ص۵۱۷ و ۵۱۸.


۴.۶ - بیان یک نکته

نکته‌ای که بسیار قابل توجه است و می‌تواند از بسیاری پی‌آمدهای احتمالی جلوگیری نماید این است که شناخت و بینش صحیح برای کودکان ایجاد نمایید و بگویید که بسیاری از صحنه‌های تلویزیون واقعی نیستند و با زندگی واقعی هم‌خوانی ندارند.
امید است این راهکارهای عملی بتواند شما را در برنامه‌ریزی مربوط به کودکان یاری رساند.


۱. تلویزیون در زندگی کودکان ما، ویلبرشرام و همکاران، ترجمه محمود حقیقت کاشانی، مرکز تحقیقات صدا و سیما، ۱۳۷۷ ش.
۲. تلویزیون و کودکان، امه دور، ترجمه علی رستمی، سروش، ۱۳۷۴ ش.
۳. کودک و تلویزیون، واحد انتشارات و مطبوعات صدا و سیما، ۱۳۷۱ ش.


۱. هنری ماسن، پاول و همکاران، رشد و شخصیت کودک، ص۵۱۹، ترجمه مهشید یاسایی، نشر مرکز، ۱۳۶۸ ش.
۲. نیومن، فلیپ و نیومن، باربارا، تربیت، ص۴۳، شماره دهم، سال چهاردهم.
۳. نیومن، فلیپ و نیومن، باربارا، تربیت، ص۴۳، شماره دهم، سال چهاردهم.
۴. هنری ماسن، پاول، رشد و شخصیت کودک، ص۴۳۱.
۵. هنری ماسن، پاول و همکاران، رشد و شخصیت کودک، ص۵۱۷، ترجمه مهشید یاسایی، نشر مرکز، ۱۳۶۸ ش.
۶. ویلبر شرام و همکاران، تلویزیون در زندگی کودکان ما، ص۲۲۹، ترجمه محمود حقیقت کاشانی، مرکز تحقیقات صدا و سیما.
۷. هنری ماسن، پاول و همکاران، رشد و شخصیت کودک، ترجمة مهشید یاسایی، نشر مرکز، ۱۳۶۸، ص۵۱۷ و ۵۱۸.




سایت ‌اندیشه قم، برگرفته از مقاله «اثرات منفی تلویزیون»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱۰/۲۳.    



جعبه ابزار