شاه نعمتالله ولیذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: شاه نعمتالله ولی،
تصوف،
صوفیه، فرقه نعمت اللهی، کرمان، امیر تیمور،
خانقاه.
پرسش: شاه نعمتالله ولی که قبرش در شهر
ماهان استان
کرمان است، که بود؟
پاسخ: شاه نعمتالله ولی، مؤسس فرقه نعمتاللهی از
سادات حسینی بود و نسبش با نوزده واسطه به
پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) میرسید.
[ویرایش]
سیدنورالدین نعمتالله بن عبدالله بن محمد معروف به شاه (از سده هشتم هجری به بعد اولیای الهی را «شاه» میخواندند.) نعمتالله ولی
مؤسس
فرقه نعمتاللهی از
سادات حسینی بود و نسبش با نوزده واسطه به
پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) میرسید.
[ویرایش]
پدرش، میرعبدالله، از
علما و
دانشمندان شهر
حلب به شمار میرفت.
[ویرایش]
سید نعمتالله ولی در سال ۷۳۰ هـ.ق در شهر حلب متولد شد.
[ویرایش]
ایشان در سال ۸۳۴ هـ.ق در
سن ۱۰۴ سالگی درگذشت.
[ویرایش]
پدر شاه نعمتالله ولی در اوانِ کودکی او، از شهر حلب به ناحیه «مَکران» (سرزمینی ساحلی در جنوب شرقی ایران)
مهاجرت میکند و سید نعمتالله،
کودکی و جوانی خود را در
ایران میگذراند. وی در دوران جوانی به فراگیری علوم متداول زمان پرداخت.
[ویرایش]
شاه نعمتالله قسمتی از عمر خود را با
امیر تیمور و پسرش سلطان شاهرخ تیموری معاصر بود.
[ویرایش]
بقعه وی در ماهان
کرمان واقع است.
[ویرایش]
با اینکه امیر تیمور با
عرفا و بزرگان
تصوف اظهار ارادت مینمود، بعد از مدتی، از توقف شاه نعمتالله ولی در سمرقند نگران گردید؛ زیرا مریدان زیادی به آستان سید جمع شدند. افرادی به او
حسادت ورزیدند و این خبر را به امیر تیمور رساندند. امیر تیمور به توهم آنکه شاید فتنهای ایجاد شود، کسی نزد سید فرستاد و او را از توقف در
سمرقند منع کرد.
[ویرایش]
شاه نعمتالله، در مکتب استادانی (مانند «شیخ رکنالدین شیرازی»، «شیخ شمسالدین مکی» و «قاضی عضدالدین ایجی»)
علم کلام،
بلاغت و
فقه را آموخت.
[ویرایش]
سپس سالها به
ریاضت و تصفیه و
تزکیه باطن مشغول گردید و به سیر آفاق و انفس پرداخت و در
سن ۲۴ سالگی در
مکه معظمه از دست شیخ
عبدالله یافعی خرقه پوشید و از جمله مریدان او گردید.
[ویرایش]
شاه نعمتالله پس از آن، دست به مسافرتهای گوناگونی میزند. وی از راه
مصر،
شام و
آذربایجان به
ماوراءالنهر میرود و پس از مدتی اقامت در سمرقند، عاقبت در
کرمان رحل اقامت میافکند.
[ویرایش]
در
ماهان،
خانقاه،
باغ و حمّام میسازد و بیست و پنج سال باقیمانده
عمر خود را در ماهان میگذراند.
[ویرایش]
سرانجام در سال ۸۳۴ هـ.ق در ماهان دار فانی را وداع گفت و او را در همان باغ خود در ماهان به
خاک میسپارند.
[ویرایش]
بعدها به دستور سلطان
احمدشاه دکنی (پادشاه دکن) بنای باشکوه و بقعهای بر آرامگاه او بنا کردند.
[ویرایش]
قرون هشتم و نهم، سیطره افکار و آرای
محیالدین ابن عربی در
تصوف و
عرفان است. تقریباً تمام فرقههای مختلف تصوف، نظیر نقشبندیه، نوربخشیه و مولویه، مروّج آرای
ابن عربی هستند. شاه نعمتالله نیز از این قاعده مستثنا نیست و از جمله شارحان مهم نظریههای ابن عربی بهشمار میرود. شاه ولی به محیالدین ابن عربی به دیده تکریم و احترام مینگریست و کتاب «
فصوص الحکم» او را از حفظ بود و حتی یکی از مفصلترین رسالههای خود را به شرح ابیات «فصوص الحکم» اختصاص داده است.
[ویرایش]
بهطور کلی میتوان گفت آثار شاه ولی ـ اعم از منظوم و منثور ـ آیینه تمامنمای آرای ابن عربی (نظیر
وحدت وجود،
انسان کامل،
مسئله قطب و ولایت و
علم اسرار حروف و نقطه) است.
آثار شاه نعمتالله به دو دسته منظوم و منثور تقسیم میشوند.
مهمترین اثر منظوم شاه ولی،
دیوان اشعار اوست که شامل قصاید، غزلیات، قطعات، مثنویها و رباعیات است که بالغ بر دوازده هزار بیت میباشد. بعضی از
اشعار و ابیات این دیوان منسوب به اوست. همه آنها از نوع اشعار عرفانی و حاوی اشارات و توضیحات درباره عقاید و افکار متصوفه میباشد.
تعداد رسالات منثور شاه نعمتالله را تا پانصد ذکر کردهاند؛ البته تاکنون انتساب ۱۱۴ رساله به او مسلم شده است.
نثر این رسالهها اغلب مشکل و پیچیده است و اکثراً از ویژگیهای نثر قرن هشتم و نهم برخوردار است.
[ویرایش]
[ویرایش]
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «شاه نعمتالله ولی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۵/۲۹.