• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نشانه‌های خدا در آفرینش خورشید و ماه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خورشید، ماه، آفرینش، خدا

پرسش: نشانه‌های خدا در آفرینش خورشید و ماه چیست؟



از نگاه قرآن کریم، خورشید و ماه، دو دلیل روشن دیگر بر خالق حکیم و توانای جهان آفرینش‌اند. در این کتاب آسمانی، هفده بار به بیان‌های مختلف، جامعه انسانی به تأمّل در این دو پدیده شگفت جهان آفرینش، دعوت شده است.
عناوین درس‌هایی که خورشید و ماه در مسیر خداشناسی ارائه می‌نمایند، عبارت است از:

۱.۱ - نظام خورشید و ماه

خدای متعال می‌فرماید:
«وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتقَرٍّ لَّهَـا ذَ لِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ• وَ الْقَمَرَ قَدَّرْنَـهُ مَنَازِلَ حَتَّی عَادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ• لاَ الشَّمْسُ یَنـبَغِی لَهَا اَن تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَ لاَ الَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ؛ و خورشید، به قرارگاه خود روان است. این تقدیر آن عزیز فرزانه است و برای ماه، منزل‌هایی معیّن کرده‌ایم تا چون شاخه خشک و نازک خرما [شود و] بازگردد. نه خورشید را سزد که به ماه رسد و نه شب که بر روز، پیشی گیرد و هر کدام در مداری شناورند.»

۱.۲ - حرکت خورشید و ماه

هر چند «خورشید»، مرکز منظومه شمسی و زمین بر گِرد آن در حرکت است؛ امّا خورشید نیز ساکن نیست و دارای حرکات وضعی، به سوی شمال و به دور مرکز کهکشان است. همچنین، ماه دارای حرکات انتقالی و وضعی به دور خورشید و همراه با کاروان منظومه شمسی است.
آیات متعدّدی دلالت بر حرکت منظّم خورشید و ماه و دلالت آنها بر توحید دارند. از جمله:
«وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لِاَجَلٍ مُّسَمًّی؛ و خورشید و ماه را مسخّر کرد. هر یک تا مدّتی معیّن روان‌اند».

۱.۳ - سجده خورشید و ماه بر خداوند

مقصود از سجود خورشید و ماه برای خدای متعال، نهایت خضوع و فرمانبَری تکوینیِ آنها از اوست، به گونه‌ای که در ظرف میلیون‌ها سال، کم‌ترین کوتاهی‌ای در انجام وظیفه‌ای که در نظام آفرینش به عهده آنها گذاشته، ندارند و ذرّه‌ای از مداری که برای آنان تعیین شده، تجاوز نمی‌کنند:
«اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَن فِی السَّمَـوَ تِ وَ مَن فِی الْاَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ؛ آیا نمی‌بینی که همه آسمانیان و زمینیان و خورشید و ماه برای خدا سجده می‌کنند؟».

۱.۴ - تسخیر خورشید و ماه بر انسان

مهم‌ترین نکته قابل تامّل در جهت خداشناسی در آفرینش خورشید و ماه این که: خورشید، با حجمی معادل یک میلیون و ۳۹۱ هزار برابر حجم کره زمین (بنا‌بر‌این، حجم کره خورشید، یک میلیارد میلیارد و ۵۶۰ میلیون میلیارد و ۸۰۸ هزار و ۱۲۰ میلیارد کیلومتر مکعب است
[۷] جهان آفرینش، ص۱۲۶.
گفتنی است که ظاهرا این حجم که منبع مذکور از کتاب جهان‌های دور
[۸] جهان‌های دور، ص ۲۲۹.
نقل شده، تقریبی است. لذا برخی منابع دیگر، حجم خورشید را یک میلیون و سیصد هزار برابر حجم زمین و جرم آن را ۳۳۱ هزار برابر جرم زمین گفته‌اند (دائرة المعارف فارسی).) و ماه با حجمی معادل یک چهل و نهم حجم کره زمین
[۹] جهان آفرینش، ص۲۶۵.
که در برابر فرمان آفریدگار جهان، ساجد و خاضع‌اند، در نظام آفرینش، مسخّر انسان و در خدمت زندگی او هستند. این نکته در قرآن کریم، مکرّر مورد تأکید قرار دارد:
«وَ سَخَّرَ لَکُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دَائبَیْنِ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الَّیْلَ وَ النَّهَارَ؛ و برایتان خورشید و ماه را، که همواره روان‌اند، و شب و روز را مسخّرتان کرد».
امّا این که مسخّر بودن خورشید و ماه برای انسان چه سودی دارد و به سخن دیگر، پاسخ این سؤال را که نقش آنها در زندگی انسان چیست، در بند ۵ و ۶ ملاحظه می‌فرمایید.

۱.۵ - نقش خورشید در تأمین نور

وجود حیات در کره زمین، پیوندی ناگسستنی با نور خورشید دارد. بنا بر این، آفرینش خورشید و قرار دادن آن برای بهره مندی انسان، در حقیقت، مقدّمه آفرینش انسان و تداوم زندگی اوست:
«وَ جَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا؛ و ما چراغی تابان قرر دادیم»
روزی که این «سراج وهّاج» خاموش شود، تاریکی و سرمای مرگ بار، همه جای زمین را فرا خواهد گرفت، نه نسیمی خواهد ورزید، نه ابری وجود خواهد داشت، نه برف و بارانی؛ چشمه‌ها خشک خواهد شد، نهرها و آبشارها متوقّف می‌گردند، گیاهی نمی‌روید، چیزی برای تغذیه وجود نخواهد داشت، توده‌های عظیم یخ زمین را فرا خواهد گرفت و سرانجام، چراغ زندگی خاموش خواهد شد.
افزون بر این، آنچه از منابع روشنایی و ذخایر معدنی که هم اکنون در زمین وجود دارند (مانند: نفت، زغال‌سنگ، طلا و نقره) نیز در گروی نور خورشید هستند.

۱.۶ - شکل‌گیری تقویم

اندازه‌گیری زمان، یکی از ارکان اساسی زندگی بشر به شمار می‌رود. خورشید و ماه، علاوه بر همه نقش‌هایی که در زندگی انسان دارند، دو وسیله محاسبه زمان و تاریخ نیز هستند؛ دو ساعت دقیقی که با همه حجم و وزن و حرکات مختلف خود، چنان منظّم و دقیق کار می‌کنند که در طی میلیون‌ها سال، حتّی یک ثانیه و کمتر از آن، جلو و یا عقب نرفته و نمی‌روند. آری! این نیز یکی دیگر از درس‌های خداشناسی است که قرآن می‌آموزد:
«فَالِقُ الاْءِصْبَاحِ وَجَعَلَ الَّیْلَ سَکَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَ لِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ؛ شکافنده صبح، و شب را برای آرامش، و خورشید و ماه را وسیله سنجش قرار داد. این‌اندازه‌گیریِ شکست‌ناپذیر داناست.»


۱. یس/سوره۳۶، آیه۳۸-۴۰.    
۲. رعد/سوره۱۳، آیه۲.    
۳. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۳.    
۴. یس/سوره۳۶، آیه۳۸-۴۰.    
۵. زمر/سوره۳۹، آیه۵.    
۶. حج/سوره۲۲، آیه۱۸.    
۷. جهان آفرینش، ص۱۲۶.
۸. جهان‌های دور، ص ۲۲۹.
۹. جهان آفرینش، ص۲۶۵.
۱۰. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۳.    
۱۱. رعد/سوره۱۳، آیه۲.    
۱۲. نبا/سوره۷۸، آیه۱۳.    
۱۳. انعام/سوره۶، آیه۹۶.    
۱۴. رحمن/سوره۵۵، آیه۵.    
۱۵. یونس/سوره۱۰، آیه۵.    



حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «نشانه‌های خدا در آفرینش خورشید و ماه» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۱/۲۱.    



جعبه ابزار