پرسش: امامان (علیه‌السّلام) برای شناخت احادیث درست از نادرست، دیگران را به قرآن ارجاع داده‌اند. اگر علم به معنای لغات قرآن حاصل نشود، مگر با بیان حدیث آیا دور باطل نیست؟
روایات عرضه به قرآن، حدیث‌هایی را نادرست خوانده‌اند که با قرآن تنافی دارند و در تضادند. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «اعرِضوا حَدیثی علی کتابِ اللّهِ، فانْ وافَقَهُ فهُو مِنّی و انا قُلتُهُ؛
حدیث مرا با کتاب خدا بسنجید، اگر موافق بود، از من است و من آن را گفته‌ام.» اما معصومان (علیه‌السّلام) بهترین مفسران قرآنند و هرگاه در تفسیر آیات قرآن سخنی گفتند لازم است به آن اخذ کنیم. امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: «انَّ مِن عِلمِ ما اوتینا تَفسیرَ القُرآنِ و احکامَهُ، و عِلمَ تَغییرِ الزَّمانِ وحَدَثانِهِ؛
از جمله علومی که به ما داده شده است تفسیر قرآن و احکام آن و علم تغییر زمان و ناگواری‌های آن می‌باشد.» آنچه در سؤال آمده توضیح و تفسیر قرآن است و با قرآن منافات ندارد. بنابراین دور نیست.
