• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شرکت در مجالس مسجد و حسینیه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: نماز، مسجد، عزاداری، حسینیه.

پرسش: در محله‌ای مسجد و حسینیه روبه‌روی هم قرار دارند؛ اما متأسفانه عده‌ای به بهانه این‌که مسجد واجب و حسینیه مستحب است، اصلاً اهمیتی به حسینیه نمی‌دهند و در مراسم روضه‌خوانی امام حسین (علیه‌السلام) شرکت نمی‌کنند و مادام الوقت در مسجد هستند. حکم شرعی آن چیست؟ حق با کدام گروه هست؟

پاسخ: نماز و عزاداری با هم منافاتی نداشته و هرکدام در جای خود لازم بوده و نباید یکی را مانع دیگری دانست، شرکت در عبادات مساجد و عزاداری‌های حسینیه‌ها نباید در رقابت با هم در نظر گرفته شوند؛ بلکه هم مسجدی‌ها باید در عزاداری حسینیه‌ها شرکت کنند و هم اهل حسینیه در عبادات مساجد، و با توجه به اهمیت این دو، هرکدام در جای خود نیکو است. البته سزاوار نیست در اوقات ویژه نماز، مساجد از نمازگزاران خالی باشد.



در تعالیم و آموزه‌های دین اسلام مسجد دارای جایگاه بس بزرگی است؛ این اهمیت و جایگاه در آیات و روایات فراوانی مورد تأکید قرار گرفته، حضور در مسجد و زنده نگه داشتن آن نیز از نظر اسلام اهمیت بسیاری دارد.

۱.۱ - حدیثی از پیامبر

در حدیثی از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) ضمن بیان جایگاه مسجد، به فضیلت اهل مسجد نیز اشاره شده است: «الْمَسَاجِدُ بُیُوتُ الْمُتَّقِینَ وَ مَنْ کَانَتِ الْمَسَاجِدُ بَیْتَهُ ضَمِنَ اللَّهُ لَهُ بِالرَّوْحِ وَ الرَّاحَةِ وَ الْجَوَازِ عَلَى الصِّرَاطِ وَ قِیلَ لِلنَّبِیِّ ائْذَنْ لَنَا فِی التَّرَهُّبِ قَالَ تَرَهُّبُ أُمَّتِی الْجُلُوسُ فِی الْمَسَاجِدِ وَ قَالَ إِذَا رَأَیْتُمُ الرَّجُلَ یَعْتَادُ الْمَسَاجِدَ فَاشْهَدُوا لَهُ بِالْإِیمَانِ لِأَنَّ اللَّهَ یَقُولُ إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ ...»؛ «مسجدها خانه‌های پرهیزکاران هستند، کسی که مسجد را خانه خود قرار دهد (زیاد به مسجد رفت‌و‌آمد کند)، خداوند متعال راحتی و آسایش و جواز عبور از صراط را برای او ضمانت می‌کند. سپس پیامبر فرمود: هرگاه مردی را دیدید که به رفت‌و‌آمد به مسجد عادت کرده، به ایمان او گواهی دهید؛ زیرا خدای عزوجل می‌فرماید:

« إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ ...»؛ «مساجد خدا را تنها کسی آباد می‌کند که ایمان به خدا آورده است ...».


ثواب عزاداری امام حسین (علیه‌السلام) نیز از امور انکارناپذیر در مکتب تشیع است. البته در زمان پیشوایان دینی، عزاداری در محل خاصی صورت نمی‌گرفت؛ اما با گسترش جمعیت شهرها و محلات، نیاز به وجود محل‌هایی برای عزاداری نیز انکارناپذیر است. حال در همان مسجد، حسینیه و یا محلی دیگر.
به هر حال نماز و عزاداری با هم منافاتی نداشته و هرکدام در جای خود لازم بوده و نباید یکی را مانع دیگری دانست، شرکت در عبادات مساجد و عزاداری‌های حسینیه‌ها نباید در رقابت با هم در نظر گرفته شوند؛ بلکه هم مسجدی‌ها باید در عزاداری حسینیه‌ها شرکت کنند و هم اهل حسینیه در عبادات مساجد، و با توجه به اهمیت این دو، هرکدام در جای خود نیکو است. البته سزاوار نیست در اوقات ویژه نماز، مساجد از نمازگزاران خالی باشد.


۱. محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۳، ص۳۶۲، مؤسسه آل‌البیت (علیهم‌السلام)، قم، ۱۴۰۸ق.    
۲. توبه/سوره۹، آیه۱۸.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «شرکت در مجالس مسجد و حسینیه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱/۱۶.    



جعبه ابزار