شبهه نزول عذاب با وجود پیامبر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ذی المعارج،
مسلمان، پیامبر،
غدیر.
پرسش: طبق
قرآن، با وجود
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عذابی نازل نشد. پس چگونه می‌توان
شأن نزول آیات نخستین
سوره معارج را به
عذاب آن شخص در قضیه غدیر ربط داد؟
آیات نخستین سوره معارج:
«سَاَلَ سائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ• لِلْکَافِرِینَ لَیسَ لَهُ دَافِعٌ• مِنَ اللهِ ذِی الْمَعَارِجِ؛
تقاضا کننده‌ای، تقاضای عذابی کرد که واقع شد. این
عذاب، ویژه
کافران است و هیچ کس نمی‌تواند آن را دفع کند. از سوی خداوندِ ذی المعارج است (خداوندی که فرشتگانش بر آسمان‌ها صعود می‌کنند).
یکی از رویدادهای مهمّی که پس از حادثه غدیر و معرّفی علی (علیه‌السّلام) به جانشینی پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اتّفاق افتاد، نزول عذاب بر معترض بر این اقدام پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود. این رویداد، گواه بر ولایت الهی امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) است.
در
قرآن آمده است: «وَ مَا کانَ اللهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَاَنتَ فِیهِمْ وَمَا کانَ اللهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یسْتَغْفِرُونَ؛
خداوند، آنها را عذاب نمی‌کند، در حالی که تو در میان آنانی، و خداوند، عذاب‌کننده‌شان نیست، در حالی که
آمرزش می‌طلبند».
سخن مقبول، آن است که
عذاب عمومی و همگانی به احترام پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وجود نداشت، ولی بدین معنا نیست که عذاب‌های شخصی و خصوصی وجود نداشته است؛ بلکه بارها چنین حوادثی رخ داده و
تاریخ اسلام، گواه است که افرادی مانند «
ابو زمعه»، «
مالک بن طلاله»، «
حکم بن ابی العاص» و جز آنان، به
نفرین پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یا بدون آن، دچار عذاب شده‌اند.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «عذاب در سوره معارج» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۵/۳.
