رفع اندوه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:غم، اندوه، رفع اندوه، شادی، یاد خدا.
پرسش :تعالیم و آموزه‌های دینی در ارتباط با رفع اندوه چه دستور العمل‌هایی را توصیه می‌کند؟ به بیان دیگر؛ آدم وقتی دلش می‌گیرد چه کار باید کند؟
پاسخ :
تعالیم و آموزه‌های دینی می‌گوید؛ هنگامی که
انسان در
زندگی در اثر مشکلات دلش می‌گیرد و دچار اندوه می‌شود، تنها
یاد خدا است که تمام ناراحتی‌ها را از دل انسان بیرون می‌کند و به وی آرامش می‌دهد:«...أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب»؛
تنها با یاد خدا دلها
آرامش می‌یابد!
در این راستا، از تعالیم و دستور العمل‌هایی که از پیشوایان معصوم(علیهم السلام) برای
آرامش روح و
روان به ما رسیده، به چند مورد اشاره می‌کنیم:
سعید بن یسار می‌گوید به
امام صادق (علیه السلام) گفتم گاهی
اندوهگین می‌شوم و دلم می‌گیرد، و برای رفع آن از حضرتش دستوری خواستم. امام فرمود بسیار بگو: «اللَّه اللَّه ربی لا اشرک به شیئا»؛
خدا خدا
پروردگار من است. هیچ چیز را
شریک او قرار نمی‌دهم.
و هر گاه از
وسوسه یا خاطره‌های شیطانی بترسی بگو:«اللهم انی عبدک و ابن عبدک و ابن امتک ناصیتی بیدک عدل فی حکمک، ماض فی قضاؤک، اللهم انی أسألک بکل اسم هو لک أنزلته فی کتابک أو علمته أحدا من خلقک أو استأثرت به فی علم الغیب عندک ان تصلی علی محمد و آل محمد و ان تجعل القرآن نور بصری و ربیع قلبی و جلاء حزنی و ذهاب همی، اللَّه اللَّه ربی لا اشرک به شیئاً».
راوی می‌گوید:
رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود:هر کس به او اندوهی یا غمی یا سختی یا بلائی یا دشواری برسد، پس بگوید:«اللَّه ربی و لا اشرک به شیئاً، توکلت علی الحی الذی لا یموت».
اسماعیل بن جابر از
امام (صادق) نقل می‌کند که برای رفع اندوه فرمود:
غسل می‌کنی و دو رکعت
نماز میخوانی و می‌گویی:
«یا فارج الهم و یا کاشف الغم یا رحمان الدنیا و الآخرة و رحیمهما فرج همی و اکشف غمی یا اللَّه الواحد الاحد الصمد الذی لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ اعصمنی و طهرنی و اذهب ببلیتی».
آن‌گاه
آیة الکرسی را با دو سوره
معوّذتین (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ) میخوانی.
و آن‌حضرت فرمود:هر گاه چیزی شما را دل‌گیر کرد و به
اندوه افکند، بگو در آخر سجده‌ات (یا در آخرین سجده‌ات):
«یا
جبرئیل یا
محمد ، یا جبرئیل یا محمد- و آن را تکرار کن- اکفیانی ما انا فیه فانکما کافیان و احفظانی باذن اللَّه فانکما حافظان».
هشام بن سالم می‌گوید:حضرت صادق(علیه السلام) فرمود:هر گاه برای مردی پیش آمد ناگواری یا سختی به وجود آمد، یا أمری او را اندوهناک ساخت، پس دو زانوی خود را با آرنج‌های دستانش برهنه کند و به زمین بچسباند، و سینه خود را به
زمین نزدیک کرده و با این حال در
سجده برای حاجت خود
دعا کند.
پایگاه اسلام کوئست
