• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رابطه مادرشوهر و عروس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه:روابط خانوادگی، مادرشوهر، خانواده همسر، عروس.
پرسش :با تشکر از کار ارزشمندی که دارید انجام میدهید. خداوند اجرتان را زیاد کند! آیا در اسلام احادیث یا قواعدی در مورد تنظیم روابط مادرشوهر و عروس وجود دارد؟ با تشکر از جواب شما.
پاسخ :



اگرچه از نظر فقهی وظیفه خاصی بر عهده هر یک از مادر شوهر و عروس نسبت به یکدیگر نیست و از این جهت مانند هر یک از والدین و فرزندان نسبت به دیگری، تکلیف و حقی را ندارند. به عبارت دیگر؛ وظیفه این دو نسبت به همدیگر همسان با وظایف دختر نسبت به مادرش یا مادر نسبت به فرزندنش نیست.


اما از منظر اخلاقی در دین مبین اسلام همه انسان ها نسبت به یکدیگر وظیفه دارند که خیر خواه هم باشند، به همدیگر ظلم نکنند و اساس و معیار روابط آنان بر اصل محبت و تعاون و همکاری باشد. در صدد این نکته باشند که حاجتی را از مسلمان و مؤمنی بر آورده سازند. در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) آمده است:«مَنِ احْتَاجَ إِلَیْهِ أَخُوهُ الْمُسْلِمُ فِی قَرْضٍ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَیْهِ فَلَمْ یَفْعَلْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ رِیحَ الْجَنَّةِ»؛ کسی که برادر مسلمانش به او نیاز داشته باشد و او بر رفع حاجتش نیز قادر باشد، اما در عین حال اقدامی در این امر نکند، خداوند بوی بهشت را بر چنین شخصی حرام می گرداند. البته این وظیفه در مورد سؤال دو صد چندان می شود؛ زیرا شکی نیست که ارتباط مادر شوهر و عروس همسان با روابط مردم عادی نیست و این دو به جهت خویشاوندی سببی باید نسبت به یکدیگر محبت بیشتری را روا دارند. علاوه بر این که گاهی نبود یک رابطه محبت آمیز و عاطفی بین این دو به آزار و اذیت شوهر یا اذیت شوهر نسبت به مادرش منجر می شود که اینها مورد نهی خداوند و شارع مقدس قرار گرفته است. نگاهی به روایات این باب خالی از لطف نیست: پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود:مَنْ کَانَ لَهُ امْرَأَةٌ تُؤْذِیهِ لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ صَلَاتَهَا وَ لَا حَسَنَةً مِنْ عَمَلِهَا حَتَّی تُعِینَهُ وَ تُرْضِیَهُ وَ إِنْ صَامَتِ الدَّهْرَ وَ قَامَتْ وَ أَعْتَقَتِ الرِّقَابَ وَ أَنْفَقَتِ الْأَمْوَالَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ کَانَتْ أَوَّلَ مَنْ تَرِدُ النَّارَ ثُمَّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ وَ عَلَی الرَّجُلِ مِثْلُ ذَلِکَ الْوِزْرِ وَ الْعَذَابِ إِذَا کَانَ لَهَا مُؤْذِیاً ظَالِماً...» معنای این روایت آن است که همسر آزاری ، یا این‌که زن حق شوهرش را ادا نکند، عدم قبولیِ نماز را در پی دارد.
امام صادق (علیه السلام) نیز فرمود:«أَلَا وَ أَیُّمَا امْرَأَةٍ لَمْ تَرْفُقْ بِزَوْجِهَا وَ حَمَلَتْهُ عَلَی مَا لَا یَقْدِرُ عَلَیْهِ وَ مَا لَا یُطِیقُ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهَا حَسَنَة»؛ اگر زنی شوهرش را بر کاری اجبار نماید که قادر بر انجامش نباشد و نسبت به او رفق و مدارا نداشته باشد، خداوند از او حسنه ای را قبول نمی کند.
بر این اساس؛ زن برای این که بتواند به روابط خود با شوهرش استحکام بخشد، باید نسبت به مادر شوهرش احترام ورزد و همان رفتاری را نسبت به او روا دارد که دوست دارد در آینده اگر عروسی گرفت، عروسش با او روا دارد و همین طور مادر شوهر همان گونه با عروسش رفتار کند که در دورانی که عروس خانواده ای بود، دوست می داشت مادر شوهرش با او انجام دهد. در روایات آمده است:«بر مردم بپسند آنچه را بر خود می‌پسندی».


۱. شیخ صدوق، محمّد بن علی بن بابویه القمّی، امالی، ص ۵۱۶.    
۲. شیخ صدوق، محمّد بن علی بن بابویه القمّی‌، من لایحضره الفقیه، ج‌۴، ص ۱۵. چاپ سوم‌، مؤسسه انتشارات اسلامی، قم‌، ۱۴۱۳ ه ق.‌    
۳. حر عاملی، شیخ محمد بن حسن،‌ وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۱۶۳، ۲۹ جلدی، چاپ اول‌، مؤسسه آل البیت لإحیاء التراث، قم‌، ۱۴۰۹ ه ق.‌    
۴. شیخ صدوق، محمّد بن علی بن بابویه القمّی، امالی، ص ۵۱۶.    
۵. حرانی، حسن بن علی شعبه، تحف العقول عن آل الرسول، ص ۳۶۷، چاپ دوم‌، انتشارات جامعه مدرسین‌، قم‌، ۱۴۰۴ ه ق.‌    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «رابطه مادرشوهر و عروس»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۷/۷.    



جعبه ابزار