• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکومت عدل جهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: ظهور، حضرت مهدی، فقیر، حکومت، گناه.
پرسش: فاصله بین ظهور حضرت مهدی و حکومت عدل چه مقداراست؟ آیا در حکومت ایشان هم فقیر یا گناه وجود دارد؟
پاسخ: از یک سال کم‌تر هست و در حکومت ایشان زمینه‌ی گناه و فقر نیست.



ایمان به ظهور امام زمان (عج) و وقایع پس از آن، از جمله مصادیق ایمان به غیب است که پذیرش و شناخت ویژگی‌های آن، جز از راه تعبّد و استفاده‌ی از متون نقلی معتبر، میسور نیست.
[۱] صافی گلپایگانی، لطف اللَّه، نوید امن و امان (امامت ومهدویت)، ج۳، ص۲۸-۴۲.



از آن جا که اغلب احادیث و روایات، در گذر زمان، دست خوش بلایایی چون تقیه از سوی شیعیان و یا جعل و تحریف از سوی دشمنان، فراموشی یا عدم دقت در ضبط، توسط راویان، گشته و با نبودن امکانات چاپ و نگه‌داری، فرسوده و نابود شده‌اند، شناخت کامل جزئیات حوادث قبل و پس از ظهور آن‌گونه که مطلوب طبع حقیقت جوی شیعیان و منتظران است، امکان ندارد. به خصوص که در این راستا به برخی تعارضات غیر قابل جمع در روایات نیز برخورد می‌کنیم.


امام باقر (ع) می‌فرمایند: "امام دوازدهم (عج) هشت ماه تمام شمشیر بر دوش نهاده و دشمنان خدا را می‌کشد تا این که خدا خشنود گردد."
[۲] الزام الناصب، ص۱۸۹.
[۳] غیبت نعمانی، ص۱۶۵.
[۴] بشارة الاسلام، ص۱۹۹؛ منقول از، روزگار رهایی، ج۱، ص۴۷۸، ح۵۸۵.



بنابر روایاتی که در اختیار ما می‌باشد ایشان در مکه ظهور نموده و پس از این که یاران و خواص ایشان به او پیوستند، به سمت عراق و سپس شام (سوریه فعلی) و بعد به سمت بیت المقدس حرکت می‌کنند و پس از آن سایر بلاد اروپا و ترکیه و چین و افغانستان و سایر ممالک به تسخیر ایشان درآمده و حکومت عدل، پس از هشت ماه درگیری پیوسته، برقرار می‌گردد و صلح و امنیت جهانی فراگیر می‌شود.
[۵] روزگار رهایی، ج۲، ص۵۳۶.
[۶] بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۹.
[۷] روزگار رهایی، ج۲، ص۳۹۲.



درباره‌ی مدت حکومت ایشان نیز اختلاف فراوانی در روایات دیده می‌شود:
۱۹ سال و چند ماه، ۷ سال، ۴۰ سال، ۱۰ سال و ۳۰۹ سال که هر سال آن برابر ۲۰ یا ۴۰ سال است و پس از شهادت یا وفات آن حضرت، ۴۰ روز خواهد گذشت تا که قیامت بر پا شود
[۸] روزگار رهایی، ج۲، ص۶۰۱.
[۹] روزگار رهایی، ج۲، ص۶۵۸.
و بساط زمین و آسمان برچیده شده و مهیای برپایی قیامت می‌گردد.


وقتی حضرت (ع) قیام می‌نمایند و حکومت عدل برقرار می‌شود، زمین گنج‌های معدنی و روییدنی خود را در اختیار حضرت (عج) قرار داده و حقوق مستضعفان و فقرا نیز از ثروت مندان و ظالمان أخذ می‌شود و عادلانه بین همه تقسیم می‌گردد، تا آن جا که هیچ فقیری باقی نمی‌ماند و موردی برای مصرف صدقات و زکوات یافت نمی‌شود.
امام صادق (ع) می‌فرمایند: "جهان با پیاده شدن عدالت خرم می‌شود، آسمان باران‌هایش را فرو می‌ریزد، درختان، میوه‌های خود را آشکار نموده و زمین گیاهان خود را بیرون می‌فرستد و برای ساکنان خود آرایش می‌کند."
[۱۲] بشارة الاسلام، ص۷۱، منقول از، روزگار رهایی، ص۶۳۹، ح۸۸۲.

امام زمان (عج) به منادی دستور می‌دهد که در میان مردم اعلام کند که هر کس نیازی به مال دارد، برخیزد. از میان مردم کسی بر نمی‌خیزد مگر یک نفر، که می‌گوید: من (محتاجم). پس قائم (عج) به او می‌گوید: "برو پیش کلیددار و بگو مهدی (عج) به تو دستور می‌دهد که مالی به من بدهی". کلیددار می‌گوید: "جامه ات را بیاور". جامه‌اش را می‌گسترد و درون آن را پر می‌کند. هنگامی که آن را بر دوش می‌گیرد، پشیمان می‌شود و می‌گوید:"چرا در میان امت محمد (ص) من از همه آزمندتر باشم؟! چرا آن عفت نفس عمومی را من دارا نباشم؟! آن گاه مال را به کلیددار تحویل می‌دهد، اما پذیرفته نمی‌شود، و مهدی (عج) می‌گوید: "آنچه را که ما عطا کردیم، پس نمی‌گیریم."
[۱۳] منتخب الاثر، ص۱۴۷.
[۱۴] مسنداحمد، ج۳، ص۳۷.
[۱۵] الصواعق المحرقه، ص۱۶۴.
[۱۶] ینابیع المودة، ج۳، ص۱۳۵، نقل از روزگار رهایی، ص۶۴۲، ح۸۹۴.
[۱۷] روزگار رهایی، ص۵۹۶.
[۱۸] روزگار رهایی، ص۵۹۸.

رسول اکرم (ص) می‌فرمایند: "مردم دنبال کسی می‌گردند که از آنها (صدقه‌ای) و هدیه‌ای را بپذیرد، زکات مالشان را جدا می‌کنند، لکن کسی را نمی‌یابند که آن را بپذیرد؛ زیرا همه به واسطه‌ی فضل الهی بی نیاز شده‌اند."
[۱۹] الزام الناصب، ص۲۳۰.
[۲۰] بشارة الاسلام، ص۲۵۶.
[۲۱] روزگار رهایی، ص۵۹۸، ح۷۸۰.



شاخصه‌ی حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) برقراری صلح و امنیت و عدالت در سراسر گیتی و برچیدن بساط فساد و تباهی و ظلم و جور و جنایت و ستمگری است، چنان که هدف اساسی تمامی انبیا نیز همین بوده است، لکن موفقیت آن بزرگواران در زمان خودشان و اوصیای آنها پس از ایشان، چندان چشمگیر نبوده است، ولی برقراری صلح و امنیت جهانی بخشی از وعده‌های تمامی آنها بوده و فطرت پاک همه‌ی انسان‌ها، در طول تاریخ نیز، در انتظار چنین ایامی، با این خصیصه‌ی عالی بوده‌اند.


از آن جا که خداوند تبارک و تعالی و انبیا و اوصیا، معصوم‌اند و هیچ گاه خُلف وعده نکرده و بی جهت مردم را امیدوار ننموده و منتظر نگه نمی‌دارند، حتماً این وعده محقق خواهد شد، آن هم با این خصیصه‌ی چشمگیر متعالی.
بلکه می‌توان تحقق آن روزگار رهایی را، هدفآفرینش انسان قلمداد نمود. روزی که با رحمت الهی همه، امت واحده گشته و تحت پرچم توحید درآمده و کفر و شرک و نفاق برچیده می‌شود
احادیثی که صراحتاً یا تلویحاً به این امر اشاره دارند بسیار فراوان‌اند؛ از جمله:
امام عسکری (ع) به فرزندشان (عج) می‌فرمایند: "فرزندم! گویی تو را می‌بینم، هنگامی که نصرت خدا بر تو نازل شده و فرج هموار شده و شکوه و عظمت تو اوج گرفته،... در این هنگام فجر دولت حق می‌دمد و تاریکی باطل از صحنه‌ی گیتی برچیده می‌شود.
خداوند با دست تو کمر ستمگران را می‌شکند، شعایر دین را باز می‌گرداند، آفاق جهان را روشن می‌سازد، آرامش و صلح را از کران تا کران برقرار می‌کند.... دشمنانت خوار و زبون و دوستانت عزیز و پیروز می‌شوند.
در روی زمین از ستمگران، جنایتکار و منکران طغیانگر و دشمنان تجاوزگر و مخالفان عنادگر احدی باقی نمی‌ماند.
زیرا هر کس به خدا توکل کند، خداوند او را کفایت نماید، همانا خداوند امر خود را به پایان می‌رساند و وعده و قضای حتمی خویش را محقق خواهد نمود. همانا خداوند برای هر چیزی تقدیری قرار داده است.
[۲۵] وفاة العسکری، ص۴۹؛ منقول از، روزگار رهایی، ج۱، ص۵۳۰، ۵۳۱.
[۲۶] روزگار رهایی، ج۱، ص۷۳، ح۵.
[۲۷] روزگار رهایی، ج۱، ص۶۲۵، ح۸۴۴.



مهم ترین عامل صدور گناه از انسان طمع و حرص او به اندوختن مال دنیا از یکسو و احساس نیاز انسان به متاع دنیا از سوی دیگر است.
وقتی انسان به قدر کفایت از مال و ثروت بهره‌مند گشته و عزت و آبروی اجتماعی بیابد و بینش او الهی شود و دنیا و متاع آن برایش بی‌ارزش گردد و به یقین برسد که تمامی وعده‌های الهی حق‌اند و - گرچه دیگران نخواهند و نپسندند و در سر راه تحقق آن مانع بتراشند - بالاخره محقق خواهند شد.
اگر انسان به یقین برسد که معاد و حساب و کتابی در کار است و بهشت و آنچه در آن است قابل مقایسه با عمر دنیا و آنچه در آن است نبوده، دیگر انگیزه‌ای برای ارتکاب گناه باقی نمی‌ماند.
به‌خصوص که بنابر برخی روایات، و استدلالات برخی محققین فرزانه، عمر شیطان نیز با قیام حضرت (ع) تمام و آن ملعون به دست نبی اکرم (ص) در بیت المقدس ذبح خواهد شد و تسویلات و وسوسه‌ها و تزیین‌های او هم منقطع می‌گردد.
[۲۹] المیزان، عربی، ج۱۴، ذیل آیه ۳۶ سوره حجر، ص۱۶۰-۱۶۱.

[۳۰] المیزان، عربی، ج۱۴، ذیل آیه ۳۶ سوره حجر، ص۱۷۵.

و از طرف دیگر، موانع بی شماری مثل حکومت عدل فراگیر که رهایی از عدالت آن امکان ندارد و محیط امن و امان و سالم و عدم پذیرش فساد و تباهی و گناه از طرف عموم مردم، مانع صدور گناه خواهد بود، پس انگیزه، مفقود و مانع، موجود می‌شود. لذا گناه صادر نمی‌شود.

۹.۱ - مستند مطلب

در این زمینه نیز احادیث فراوان است، از جمله:
امام صادق (ع) آن دوران را این گونه توصیف می‌کنند: "روابط نامشروع، مشروبات الکلی و رباخواری از بین می‌رود، مردم به عبادت و اطاعت روی می‌آورند، امانت‌ها را به خوبی رعایت می‌کنند، اشرار مردم، نابود می‌شوند و افراد صالح باقی می‌مانند."
[۳۱] منتخب الاثر، ص۴۷۴. الزام الناصب، ص۲۲۸.
[۳۲] الملاحم والفتن، ص۵۴، منقول از، روزگار رهایی، ج۲، ص۶۰۰.

و پیامبر (ص) چنین وعده‌ی صادقانه می‌فرمایند: "خداوند به وسیله‌ی مهدی (عج) از امت رفع گرفتاری می‌کند، دل‌های بندگان را با عبادت و اطاعت پر می‌کند و عدالتش همه را فرا می‌گیرد.
خداوند به وسیله‌ی او دروغ و دروغ گویی را نابود می‌سازد. روح درندگی و ستیزه جویی را از بین می‌برد و ذلّت بردگی را از گردن آنها بر می‌دارد."
[۳۴] الملاحم والفتن، ص۵۶.
[۳۵] غیبت شیخ طوسی، ص۱۱۴.



۱. صافی گلپایگانی، لطف اللَّه، نوید امن و امان (امامت ومهدویت)، ج۳، ص۲۸-۴۲.
۲. الزام الناصب، ص۱۸۹.
۳. غیبت نعمانی، ص۱۶۵.
۴. بشارة الاسلام، ص۱۹۹؛ منقول از، روزگار رهایی، ج۱، ص۴۷۸، ح۵۸۵.
۵. روزگار رهایی، ج۲، ص۵۳۶.
۶. بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۹.
۷. روزگار رهایی، ج۲، ص۳۹۲.
۸. روزگار رهایی، ج۲، ص۶۰۱.
۹. روزگار رهایی، ج۲، ص۶۵۸.
۱۰. بحار، ج۵۲، ص۲۷۹.    
۱۱. بحار، ج۵۲، ص۳۹۲.    
۱۲. بشارة الاسلام، ص۷۱، منقول از، روزگار رهایی، ص۶۳۹، ح۸۸۲.
۱۳. منتخب الاثر، ص۱۴۷.
۱۴. مسنداحمد، ج۳، ص۳۷.
۱۵. الصواعق المحرقه، ص۱۶۴.
۱۶. ینابیع المودة، ج۳، ص۱۳۵، نقل از روزگار رهایی، ص۶۴۲، ح۸۹۴.
۱۷. روزگار رهایی، ص۵۹۶.
۱۸. روزگار رهایی، ص۵۹۸.
۱۹. الزام الناصب، ص۲۳۰.
۲۰. بشارة الاسلام، ص۲۵۶.
۲۱. روزگار رهایی، ص۵۹۸، ح۷۸۰.
۲۲. هود/سوره۱۱، آیه۱۲۳،    
۲۳. هود/سوره۱۱، آیه۱۱۸.    
۲۴. بحار، ج۵۲، ص۳۵.    
۲۵. وفاة العسکری، ص۴۹؛ منقول از، روزگار رهایی، ج۱، ص۵۳۰، ۵۳۱.
۲۶. روزگار رهایی، ج۱، ص۷۳، ح۵.
۲۷. روزگار رهایی، ج۱، ص۶۲۵، ح۸۴۴.
۲۸. طلاق/سوره۶۵، آیه۳.    
۲۹. المیزان، عربی، ج۱۴، ذیل آیه ۳۶ سوره حجر، ص۱۶۰-۱۶۱.
۳۰. المیزان، عربی، ج۱۴، ذیل آیه ۳۶ سوره حجر، ص۱۷۵.
۳۱. منتخب الاثر، ص۴۷۴. الزام الناصب، ص۲۲۸.
۳۲. الملاحم والفتن، ص۵۴، منقول از، روزگار رهایی، ج۲، ص۶۰۰.
۳۳. بحار، ج۵۱، ص۷۵.    
۳۴. الملاحم والفتن، ص۵۶.
۳۵. غیبت شیخ طوسی، ص۱۱۴.



اسلام کویست.    


رده‌های این صفحه : حکومت جهانی حضرت مهدی | ظهور | مهدویت




جعبه ابزار