حضور قلب در نماز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: حضور قلب، نماز.
پرسش: عبارت «نمازی جز به حضور قلب نیست» از کدام
معصوم ـ علیه‌السلام ـ است؟
پاسخ:
با جست‌وجویی که در منابع دست اول حدیثی انجام شد، روایتی که کاملاً منطبق با متن ارائه شده باشد، مشاهده نشد؛
اما این
روایت با تعابیر مختلف از معصومان ـ علیهم‌السلام ـ نقل شده است که ما در این‌جا به دو نمونه بسنده می‌کنیم:
أ. امیرالمؤمنین ـ علیه‌السلام ـ می‌فرماید: «إِذَا قَامَ بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ فَإِنَّمَا لَهُ مِنْ صَلَاتِهِ مَا أَقْبَلَ عَلَیْه»؛ بنده‌ای که دربرابر خدا می‌ایستد، باید از آشفتگی فکری خود بکاهد؛ زیرا از
نماز همان مقداری که حضور قلب داشته، نصیب اوست.
از
امام رضا ـ علیه‌السلام ـ نقل شده که فرمود: «و لا صلاة إلا بإسباغ الوضوء و إحضار النیة و اقبال قلب و خلوص الیقین و إفراغ القلب و ترک الأشغال»؛ نماز نیست مگر با
وضو‌ی پر
آب و حاضر ساختن
نیت و
خلوص با
یقین و توجه دل به خدا و ترک هر چیز غیر از خدا.
در پایان بیان این نکته خالی از لطف نیست که اساساً
ارزش اعمال عبادی به نیت و حضور قلب آن است و در
عبادات هرچه نیت خالص‌تر و حضور قلب بیشتر باشد، ارزش آن نیز افزون‌تر خواهد بود؛ ازاین‌رو باید تلاش کنیم نمازمان را از نیت‌های غیرخدایی و بدون مخاطبی که تنها لقلقه
زبان است، دور کرده و به نمازهای خدایی و در حضور خدا تبدیل کنیم.
پایگاه اسلام کوئست.
