• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حضرت آسیه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلیدواژه: حضرت آسیه سلام‌الله‌علیها، حضرت مریم سلام‌الله‌علیها.
پرسش: حضرت مریم سلام‌الله‌علیها و حضرت آسیه ـ سلام‌الله‌علیها ـ بنت مزاحم چگونه و در چه زمانی از دنیا رفتند و کجا به خاک سپرده شدند؟
پاسخ: هنگامی که فرعون از ایمان آسیه با خبر شد بارها او را نهی کرد، و اصرار داشت که دست از آیین موسی ـ علیه‌السلام ـ بردارد و خدای او را رها کند؛ ولی این بانوی با استقامت هرگز تسلیم خواسته فرعون نشد. سرانجام فرعون دستور داد دست و پاهایش را با میخ‌ها بسته، در زیر آفتاب سوزان قرار دهند، و سنگ عظیمی بر سینه او بیفکنند، تا این‌که به شهادت رسیدند. قبر حضرت آسیه سلام‌الله‌علیها در مصر است.
[۱] یاقوت حموی، شهاب‌الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبد الله‌، معجم البلدان، ج ۵، ص ۱۴۲، دار صادر، بیروت، چاپ دوم، ۱۹۹۵م.    
بنا بر تحقیق در منابع تاریخی که در دسترس بود، دربارۀ سن وفات او چیزی نیافتیم. در منابع اسلامی برخلاف کلمات کتاب مقدس، حضرت مریم ـ سلام‌الله‌علیها ـ در زمان حیات عیسی علیه‌السلام ـ در سن ۵۱ یا ۶۳ سالگی ـ از دنیا رفت و حضرت عیسی علیه‌السلام او را غسل داد.
[۲] کلینی، کافی، ج ۱، ص ۴۵۹، ح ۴، نشر اسلامیه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش.    
[۳] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۰۶، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    



با توجه به پرسش که در دو بخش مطرح شده، پاسخ آن را در دو بخش ارائه می‌کنیم.

تاریخ زندگی حضرت مریم ـ سلام‌الله‌علیها ـ به‌خوبی روشن نیست و نمی‌توان دربارۀ جزئیات زندگی او نظری داد.

۲.۱ - وفات حضرت مریم

به تصریح کتاب مقدس، حضرت مریم ـ سلام‌الله‌علیها ـ تا مدت‌ها پس از مرگ عیسی ـ علیه‌السلام ـ زنده و شاهد به صلیب کشیده شدن فرزند بوده است.
[۴] انجیل یوحنا، ۲۵:۱۹.
ولی در منابع اسلامی برخلاف کلمات کتاب مقدس، حضرت مریم ـ سلام‌الله‌علیها ـ در زمان حیات عیسی ـ علیه‌السلام ـ از دنیا رفته و حضرت عیسی او را غسل داد.
[۵] کلینی، کافی، ج ۱، ص ۴۵۹، ح ۴، نشر اسلامیه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش.    
[۶] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۰۶، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    


۲.۲ - مرقد

و مرقد مریم سلام‌الله‌علیها در بیت‌المقدس است.
[۷] ابن الفقیه، ابوعبدالله احمد بن محمد بن اسحاق‌، البلدان، تحقیق الهادی، یوسف، ‌ص ۱۴۶، بیروت، عالم الکتب، ط الأولی، ۱۴۱۶/۱۹۹۶.    


۲.۳ - سن وفات

دربارۀ سن وفات حضرت مریم ـ سلام‌الله‌علیها ـ اختلاف نظر وجود دارد که برخی سن وفات او را ۵۱ سالگی
[۸] ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۱، ص ۳۰۷، دار صادر، بیروت، ۱۳۸۵ق.    
و برخی نیز ۶۳ سالگی نوشته‌اند.
[۹] ناسخ التواریخ، جلد حضرت عیسی (ع)، ص ۱۱۳، به نقل از نرم‌افزار پرسمان.
اما دربارۀ چگونگی وفات وی نقل صحیحی وارد نشده است.
[۱۰] قصص الانبیاء، یا، قصص قرآن از آدم تا خاتم، حسین عمادزاده، نشر اسلام، ۱۳۸۸ش؛ مثلاً گفته اند:«حضرت مریم روزی که به صحرا رفته بود، در دامنۀ کوهی خسته شد و خوابید و از دنیا رفت، خداوند حوریان بهشتی را فرستاد تا او را غسل دادند و پارچة سفیدی رویش انداختند. عیسی ـ علیه‌السلام ـ به سراغ مادر رفت و دید خوابیده و پارچةسفیدی روی او کشیده شده، دلش نیامد مادر را بیدار کند تا مدتی اطراف او راه می‌رفت. چون وقت نماز و افطار مادر شد و از وقت گذشت آهسته آهسته او را صدا زد و جواب نشنید، نزدیک رفت و بلندتر صدا کرد، جواب نشنید تا پارچه را عقب کرد دید مادرش از دنیا رفته است، با دل سوخته و دیدة گریان مادر را برداشت و برد و در بیت‌المقدس به خاک سپرد»؛ در‌حالی‌که بخشی از این نقل با حدیثی که تصریح دارد حضرت عیسی علیه‌السلام، مادرش را غسل داد، منافات دارد.




۳.۱ - ایمان حضرت آسیه

هنگامی که آسیه، همسر فرعون معجزه موسی ـ علیه‌السلام ـ را در مقابل ساحران در روز مبارزه مشاهده کرد، اعماق قلبش به نور ایمان روشن شد و از همان لحظه به موسی ایمان آورد. او پیوسته ایمان خود را مخفی می‌کرد؛ ولی ایمان و عشق به خدا چیزی نیست که بتوان آن را همیشه کتمان کرد، هنگامی که فرعون از ایمان او باخبر شد، بارها او را نهی کرد و اصرار داشت که دست از آیین موسی ـ علیه‌السلام ـ بردارد، و خدای او را رها کند؛ ولی این زن با استقامت هرگز تسلیم خواسته فرعون نشد.

۳.۲ - شهادت

سرانجام فرعون دستور داد دست و پاهایش را با میخ‌ها بسته، در زیر آفتاب سوزان قرار دهند، و سنگ عظیمی بر سینه او بیفکنند، هنگامی که آخرین لحظه‌های عمر خود را می‌گذارند، دعایش این بود: «پروردگارا برای من خانه‌ای در بهشت در جوار خودت بنا کن و مرا از فرعون و اعمالش رهایی‌بخش و مرا از این قوم ظالم نجات ده».
[۱۱] تحریم (۶۶)، آیه ۱۱.    
خداوند نیز دعای این زن مؤمن پاکباز فداکار را اجابت فرمود.
[۱۲] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۱۳، ص ۱۶۴ و ۱۶۵، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    
[۱۳] ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۱، ص ۱۸۳ ۱۸۵، دار صادر، بیروت، ۱۳۸۵ق.    


۲.۲ - مرقد

قبر حضرت آسیه ـ سلام‌الله‌علیها ـ در مصر است.
[۱۴] یاقوت حموی، شهاب‌الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبدالله‌، معجم البلدان، ج ۵، ص ۱۴۲.    


۲.۳ - سن وفات

اما دربارۀ سن وفات او بنا بر تحقیقاتی که در منابع تاریخی که در دسترس بود، انجام پذیرفت، چیزی نیافتیم.

۱. ↑ یاقوت حموی، شهاب‌الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبد الله‌، معجم البلدان، ج ۵، ص ۱۴۲، دار صادر، بیروت، چاپ دوم، ۱۹۹۵م.    
۲. ↑ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۴۵۹، ح ۴، نشر اسلامیه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش.    
۳. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۰۶، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    
۴. ↑ انجیل یوحنا، ۲۵:۱۹.
۵. ↑ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۴۵۹، ح ۴، نشر اسلامیه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش.    
۶. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۰۶، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    
۷. ↑ ابن الفقیه، ابوعبدالله احمد بن محمد بن اسحاق‌، البلدان، تحقیق الهادی، یوسف، ‌ص ۱۴۶، بیروت، عالم الکتب، ط الأولی، ۱۴۱۶/۱۹۹۶.    
۸. ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۱، ص ۳۰۷، دار صادر، بیروت، ۱۳۸۵ق.    
۹. ↑ ناسخ التواریخ، جلد حضرت عیسی (ع)، ص ۱۱۳، به نقل از نرم‌افزار پرسمان.
۱۰. ↑ قصص الانبیاء، یا، قصص قرآن از آدم تا خاتم، حسین عمادزاده، نشر اسلام، ۱۳۸۸ش؛ مثلاً گفته اند:«حضرت مریم روزی که به صحرا رفته بود، در دامنۀ کوهی خسته شد و خوابید و از دنیا رفت، خداوند حوریان بهشتی را فرستاد تا او را غسل دادند و پارچة سفیدی رویش انداختند. عیسی ـ علیه‌السلام ـ به سراغ مادر رفت و دید خوابیده و پارچةسفیدی روی او کشیده شده، دلش نیامد مادر را بیدار کند تا مدتی اطراف او راه می‌رفت. چون وقت نماز و افطار مادر شد و از وقت گذشت آهسته آهسته او را صدا زد و جواب نشنید، نزدیک رفت و بلندتر صدا کرد، جواب نشنید تا پارچه را عقب کرد دید مادرش از دنیا رفته است، با دل سوخته و دیدة گریان مادر را برداشت و برد و در بیت‌المقدس به خاک سپرد»؛ در‌حالی‌که بخشی از این نقل با حدیثی که تصریح دارد حضرت عیسی علیه‌السلام، مادرش را غسل داد، منافات دارد.
۱۱. ↑ تحریم (۶۶)، آیه ۱۱.    
۱۲. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۱۳، ص ۱۶۴ و ۱۶۵، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    
۱۳. ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۱، ص ۱۸۳ ۱۸۵، دار صادر، بیروت، ۱۳۸۵ق.    
۱۴. ↑ یاقوت حموی، شهاب‌الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبدالله‌، معجم البلدان، ج ۵، ص ۱۴۲.    


پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : قرآن شناسی | قصص قرآنی
جعبه ابزار