جاودانی بودن اهل دوزخ در جهنم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:قیامت، گناه، جهنم، مجازات عمل، خلود در آتش.
پرسش :کسی که دوره کوتاهی - حداکثر صد سال - در
دنیا بوده و تمامش را نیز
گناه کرده، حال چرا او باید تا بی‌نهایت در
جهنم باشد؟
فرض کنید یک نفر صد سال عمر کرده است و در این صد سال هیچ کار خوبی انجام نداده باشد و تمام این عمر را گناه کرده است، آیا چنین شخصی حتماً تا ابد جهنمی است؟ مگر این‌گونه نیست که گناهان به اندازه خودشان جزا داده می‌شوند پس این ابدیت به چه معنا است؟ آیا این
عدالت است؟ و یا چرا مثلاً به جهت ارتکاب یک گناه، آن‌چنان مجازاتی برایش ذکر کرده‌اند که وحشتناک است! مثلاً اگر کسی یک نگاه حرام داشته باشد، چشمانش را پُر از آتش می‌کنند!
از
امام صادق (علیه‌السلام) راجع به جاودانی بودن
اهل بهشت در
بهشت و
اهل دوزخ در
دوزخ پرسیده شد، آن‌حضرت در پاسخ فرمود:«اهل دوزخ به این جهت همیشه در دوزخ هستند چون نیّتشان این بود که اگر برای همیشه در دنیا باشند عصیان و
نافرمانی حق تعالی را بنمایند. و اهل بهشت به این جهت در بهشت جاودانی هستند چون نیّتشان در دنیا این بود که اگر در آن باقی بمانند پیوسته
اطاعت خداوند را نمایند. پس
نیّت این دو گروه باعث جاودانه بودنشان در بهشت و دوزخ گردیده است»، سپس آن‌حضرت این آیه شریفه را تلاوت فرمود:«قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ»؛
-ای پیامبر! به مردم- بگو:هر کس بر حسب ذات و طبیعت خود عملی انجام خواهد داد. بعد حضرت صادق(علیه‌السلام) فرمود:«یعنی بر حسب نیّت و قصد خود».
براساس این روایت؛ شخصی که در مدت عمر خود گناه کرده و نیّتش هم این باشد که اگر در این دنیا به طور همیشه زندگی کند، به نافرمانی خداوند و انجام گناه مشغول باشد، همیشه در آتش جهنم خواهد بود.
مگر این‌که در حال حیات و زندگی در این دنیا پشیمان شده و
توبه کند؛ زیرا هر چند پروردگار جهان، رفتارهایی را برای انسان ممنوع کرده و بیان داشته که در صورت ارتکاب چنین رفتارهایی،
آتش دوزخ در انتظارشان خواهد بود. ولی با توجه به
رحمت واسعه خداوند ، مسیرهایی فراروی انسان‌ها نهاده شده، تا بتوانند با عبور از آنها، برخی مجازات‌های سنگین خود را لغو کرده و یا آنها را تا حدودی کاهش دهند. جُبران خسارت ناروا، طلب بخشش از آسیب دیدگان ناشی از گناه و در نهایت، توبه به
درگاه الهی از راه‌های
جبران یک گناه می‌باشد.
بدیهی است که این موارد جبران کننده و بویژه توبه، باید قبل از
مرگ انسان و در زمان زنده بودنش انجام شود و اگر کسی تنها نیت و قصد او در دنیا گناه و نافرمانی باشد، و به دنبال
انجام کار نیک نباشد، و نیتش این باشد که چنین رویکردی را تا آخر عمر ادامه دهد، همیشه بودن او در جهنم در اثر نافرمانی خود او است و این با
عدالت خداوند منافاتی ندارد.
پایگاه اسلام کوئست
