• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اهل سنت و رجعت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: رجعت، اهل سنّت، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، امام مهدی (علیه‌السّلام)، صحابه.

پرسش: چرا اهل سنّت، رجعت را نمی‌پذیرند؟

پاسخ:



با توجّه به آیات قرآنی مربوط به رجعتِ برخی افراد یا اقوام در گذشته، می‌توان نتیجه گرفت که در تاریخ ادیان نیز رجعت در شکل‌های مختلف واقع شده و اعتقاد به آن، به نوعی وجود داشته است و اسلام نیز بر آن تاکید ورزیده و وقوع آن را در آخر الزمان، بیان نموده است.
در روایات اهل سنّت، از بازگشت گروه‌هایی از مردم در زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و پس از ایشان و نیز برخی صحابه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مانند زید بن خارجه و ربیع بن حراش، سخن گفته شده است. تعداد این روایات، بسیار است تا جایی که ابن ابی‌الدنیا کتابی با نامَ من عاش بعد الموت (کسانی که پس از مرگ زیسته‌اند)، نوشته است.


همچنین روایات فراوانی از اهل سنّت نقل شده که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پس از مرگ، زنده شده و افرادی ایشان را دیده‌اند. میان علمای اهل سنّت درباره امکان چنین چیزی، بحث‌های زیادی در گرفته و حتّی سیوطی کتابی در موضوع امکان دیدن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و فرشتگان نوشته است. او احادیث صحیحی را به نقل از بخاری، مسلم و ابوداوود می‌آورد که در آنها امکان دیدن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در بیداری، بیان شده است. سپس توضیحات مفصّلی در ردّ منکران امکان رجعت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و امکان دیدن ایشان می‌آورد و اقوال علمایی را بیان می‌کند که قائل به امکان آن بوده‌اند و اشاره می‌کند که آنان مواردی را نقل کرده‌اند که کسانی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را در بیداری دیده‌اند و این را از جمله کرامات آنها برشمرده‌اند. وی کرامت شمردن این دیدار را تنها در صورتی قبول دارد که در بیداری باشد، نه در خواب؛ چرا که دیدن رؤیای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای همه امکان دارد و کرامتی به حساب نمی‌آید.


با توجّه به این مطالب، جای این پرسش وجود دارد که: چرا اهل سنّت ـکه اصل «ظهور مهدی» را قبول دارند و امکان رجعت را نیز با توجّه به روایاتشان می‌پذیرندـ، رجعت به هنگام ظهور امام مهدی (علیه‌السّلام) را قبول ندارند؟
در جواب پرسش شاید بتوان حدس زد که قبول رجعت در آخر الزمان، از آن‌جا که متضمّن رجعت امامان اهل بیت (علیهم‌السّلام) و انتقام‌گیری آنان از دشمنانشان است، به بحث «امامت» بر می‌گردد و چون اهل سنّت، اصل امامت را قبول ندارند، نمی‌توان انتظار داشت که فرع آن را بپذیرند، وگرنه با توجّه به ادلّه متعدّد و محکم رجعت، جایی برای انکار آن وجود ندارد.
[۱] ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (علیه‌السلام) بر پایه قرآن و حدیث و تاریخ، ج۸، ص۴۵-۴۷.
[۲] باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی (علیه‌السّلام) بیشتر بدانیم، ص۱۰۲ - ۱۰۳.



۱. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (علیه‌السلام) بر پایه قرآن و حدیث و تاریخ، ج۸، ص۴۵-۴۷.
۲. باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی (علیه‌السّلام) بیشتر بدانیم، ص۱۰۲ - ۱۰۳.



حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «اهل سنت و رجعت» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۱۱/۰۸.    


رده‌های این صفحه : رجعت | مباحث کلامی | مهدویت در اهل سنت




جعبه ابزار