ازدواج با زن بدکار در قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلید واژه : قرآن،
ازدواج ، زن بدکاره
پرسش : آیا
قرآن ازدواج با
زن بدکاره را
حرام می داند؟
پاسخ :
«اَلْخَبِيثَتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَتِ وَالطَّيِّبَتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ؛
زنان ناپاک از آن مردان ناپاکند، و مردان ناپاک نیز به زنان ناپاک تعلّق دارند؛ و زنان پاک از آن مردان
پاک ، و مردان پاک از آن زنان پاکند! اینان از نسبتهاى ناروایى که (ناپاکان) به آنان مى دهند مبرّا هستند؛ و براى آنان
آمرزش (الهى) و روزى پرارزشى است!»
«الزَّانی لا یَنْكِحُ إِلاَّ زانِیَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَ الزَّانِیَةُ لا یَنْكِحُها إِلاَّ زانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَ حُرِّمَ ذلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ؛
مرد زناكار جز با زن زناكار یا
مشرک ازدواج نمى كند و زن زناكار را، جز مرد
زناکار یا
مشرک ، به ازدواج خود درنمى آورد و این كار بر
مؤمنان حرام شده است.»
درباره خبری بودن یا انشائی بودن این مطلب اختلاف نظر وجود دارد. چون اگر
حکم شرعی باشد و ازدواج با زن زناکار حرام باشد، باید جمله معنای انشائی داشته باشد، در حالی که هر دو
آیه بیان خبری دارند. به همین دلیل اختلاف نظری به وجود آمده است.
« بدون شك
قانون " نوریان مر نوریان را طالبند" و" ناریان مر ناریان را جاذبند" و
ضرب المثل معروف" كند
همجنس با همجنس پرواز" و همچنین ضرب المثلى كه در
عربی معروف است:" السنخیة علة الانضمام" همه اشاره به یك سنت
تکوینی است كه" ذره ذره موجوداتى را كه در ارض و سما است در بر مى‌گیرد كه
جنس خود را همچو كاه و كهرباء جذب مى كنند". به هر حال همه جا همنوعان سراغ همنوعان مى‌روند و هر گروه و هر دسته‌اى با هم‌سنخان خود گرم و صمیمى اند.
اما این واقعیت مانع از آن نخواهد بود كه آیه بالا همانند آیه"الزَّانِیَةُ لا یَنْكِحُها إِلَّا زانٍ أَوْ مُشْرِكٌ" اشاره به یك حكم
شرعی باشد كه ازدواج با زنان آلوده حد اقل در مواردى كه
مشهور و
معروف به
عمل منافى عفتند ممنوع است. مگر همه
احکام تشریعى ریشه تكوینى ندارد؟ مگر سنتهاى الهى در
تشریع و
تکوین هماهنگ نیستند؟ »
« در اینكه این آیه بیان یك
حکم الهی است، یا خبر از یك قضیه خارجى و طبیعى؟ در میان مفسران گفتگو است: بعضى معتقدند آیه تنها یك واقعیت عینى را بیان مى كند كه آلودگان همیشه دنبال آلودگان مى روند، و همجنس با همجنس پرواز مى كند، اما افراد پاك و با ایمان هرگز تن به چنین آلودگیها و انتخاب
همسران آلوده نمى دهند، و آن را بر خویشتن تحریم مى كنند، شاهد این
تفسیر همان
ظاهر آیه است كه به صورت" جمله خبریه" بیان شده.
ولى گروه دیگر معتقدند كه این جمله بیان یك
حکم شرعی و الهى است مخصوصا مى خواهد
مسلمانان را از ازدواج با افراد زناكار باز دارد، چرا كه بیماریهاى اخلاقى همچون بیماریهاى
جسمی غالبا واگیردار است. و از این گذشته این كار یك نوع ننگ و عار براى افراد پاك محسوب مى شود. بعلاوه فرزندانى كه در چنین دامانهاى لكه دار یا مشكوكى پرورش مى یابند
سرنوشت مبهمى دارند.
روى این جهات
اسلام این كار را منع كرده است. شاهد این تفسیر جمله و حُرِّمَ ذلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ است كه در آن
تعبیر به
تحریم شده. و شاهد دیگر روایات فراوانى است كه از
پیامبر اسلام (ص) و سایر
پیشوایان معصوم(ع) در این زمینه به ما رسیده و آن را به صورت یك
حکم تفسیر كرده اند.
حتى بعضى از
مفسران بزرگ در شان
نزول آیه چنین نوشته اند:" مردى از مسلمانان از
پیامبر(ص) اجازه خواست كه با"
ام مهزول "- زنى كه در عصر
جاهلیت به
آلودگی معروف بود و حتى پرچمى براى شناسایى بر در خانه خود نصب كرده بود!- ازدواج كند،
آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت"
در
حدیث دیگرى نیز از
امام باقر(ع) و
امام صادق(ع) مى خوانیم:" این آیه در مورد مردان و زنانى است كه در عصر
رسول خدا(ص) آلوده
زنا بودند، خداوند مسلمانان را از ازدواج با آنها نهى كرد، و هم اكنون نیز مردم مشمول این حكمند هر كس مشهور به این
عمل شود، و
حد الهی به او جارى گردد، با او ازدواج نكنید تا توبه‌اش ثابت شود" این نكته نیز لازم به یاد آورى است كه بسیارى از
احکام به صورت" جمله خبریه" بیان شده است، و لازم نیست همیشه
احکام الهى به صورت جمله"
امر " و"
نهی " باشد.»
سایت شهر سوال
