• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادب با آفریدگار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خداوند متعال، ادب، آفریدگار.

پرسش: ادب با آفریدگار به چه معناست؟



ادب با آفریدگار، عبارت است از رعایت حرمت حضور او در همه حالات و حرکات و سکنات، آن‌گونه که شایسته عظمت و بزرگواریِ اوست. این ادب نیز انواع و مراتبی دارد:
مرتبه اوّل: ترک محرّمات و انجام دادن واجبات الهی.
مرتبه دوم: ترک مکروهات و انجام دادن مستحبّات دینی.
مرتبه سوم: پاک‌سازیِ دل از آنچه غیر خداوند متعال است. با اشاره به همین مرتبه ادب، امام علی (علیه‌السّلام) فرمود:
«کَفی بِالعَبدِ ادَبا الّا یُشرِکَ فی نِعَمِهِ و اربِهِ غَیرَ رَبِّهِ؛ بنده را ادب، همین بس که در نعمت‌ها و حاجت‌هایش، کسی را جز پروردگار خویش، شریک نگردانَد.
و این سخن امام صادق (علیه‌السّلام) نیز به همین مرتبه اشاره دارد:
«القَلبُ حَرَمُ اللّهِ؛ فَلا تُسکِن حَرَمَ اللّهِ غَیرَ اللّهِ؛ دل، حرم خداست پس در حرم خدا، غیر خدا را جای مده.»


۱. ر. ک:محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه قرآن و حدیث، ج۲، ص۲۳۰، ح۶۲.    
۲. شعیری، محمد بن محمد، جامع‌الاخبار، ص۵۱۸، ح۱۴۶۸.    



حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «ادب با آفریدگار» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۲/۲۰.    



جعبه ابزار