• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آیه حفظ قرآن از تحریف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: تحریف قرآن، قرآن،آیه حفظ.

پرسش: قرآن می‌فرماید «اِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ اِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ». مراد از «حفظ» روشن نیست (و حفظ شدن قرآن در برابر همه انواع تحریف را شامل نمی‌شود) و می‌توان گفت که با تحقّق نوعی از تحریف نیز حفظ، صادق است. پس چگونه با این آیه می‌توان به عدم تحریف قرآن استدلال کرد؟



۱. مراد از «حفظ» در آیه، روشن است؛ زیرا این کلمه به صورت مطلق آمده است، نه مبهم، و بدین رو، حفظ از هر گونه تحریفی را در هر روزگاری شامل می‌شود.
[۱] طبری، محمد بن جریر، تفسیر الطبری، ج۱۴، ص۷.
استثنا کردن نوعی از تحریف در این جا به معنای تقیید مطلق است که دلیل معتبر می‌طلبد و در مسئله مورد نظر ما، چنین دلیلی در دست نیست و به عکس، ادلّه متعددی (که مهم‌ترین آنها در این مقاله آمده‌اند)، خلاف آن را ثابت می‌کنند.


تحریفی که مورد نظر طرح کننده شبهه است و به ادّعای او، «خود، موجب حفظ قرآن گردیده» از دو حال بیرون نیست: یا این که معنایی از قرآن را کاسته که در این صورت، بی‌شک حفظ، تحقق نیافته است، که این، خلاف فرض اوست؛ و یا این که هیچ معنایی را از میان نبرده که در این صورت، انگیزه‌ای برای چنین تحریفی نمی‌توان یافت و پیش‌تر اشاره شد که محرِّف، به عمد و با غرضِ پنهان ساختن مقصود متکلّم و جایگزین کردن مقصود خود، دست به تغییر می‌زند. این نوع از تحریف که به تغییر در مقاصد و معانی قرآن نمی‌انجامد، اساساً در کانون توجه اهل تحریف نبوده است و چنانچه تغییر ناچیزی نیز رخ داده باشد، با اصول محوری قرآن منافات ندارد، هر چند دلیل معتبر بر نفی آن، قائم است.
[۴] جوادی آملی، عبدالله، نزاهت قرآن از تحریف، ص‌۸۳.



احتمال تحریف از نوع کاستی در برخی آیات قرآن، نه تنها حجیت آیات را متزلزل می‌کند که اصل استناد آنها به خداوند را نیز با مشکل مواجه می‌سازد؛ زیرا هنگامی می‌توان استناد آنها را به خداوند به جزم پذیرفت که معجزه بودن قرآن را دریافت و اعجاز قرآن زمانی ثابت می‌گردد که همه آیات آن موجود باشند تا ارزیابی شوند و عدم اختلاف آنها با یکدیگر معلوم گردد. تحدّی قرآن در انسجام و هماهنگی سراسر آیات و سور، از بارزترین تحدّی‌های قرآنی است: «وَلَوْ کَانَ مِنْ عِندِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُواْ فِیهِ اخْتِلَفًا کَثِیرًا؛ اگر از سوی غیر خدا بود، در آن اختلاف‌های زیادی می‌یافتند.» و با فقدان برخی آیات، نمی‌توان به جزم به انسجام و هماهنگی و عدم اختلاف علم حاصل کرد و آنگاه وحیانی بودن این کتاب با تردید مواجه می‌شود.
[۶] جوادی آملی، عبدالله، نزاهت قرآن از تحریف، ص‌۹۶ - ۹۷.



۱. طبری، محمد بن جریر، تفسیر الطبری، ج۱۴، ص۷.
۲. شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۳۲۰.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۶، ص۵۰۹.    
۴. جوادی آملی، عبدالله، نزاهت قرآن از تحریف، ص‌۸۳.
۵. نساء/سوره۴، آیه۸۲.    
۶. جوادی آملی، عبدالله، نزاهت قرآن از تحریف، ص‌۹۶ - ۹۷.



سایت‌ حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «دلایل مدعیان تحریف قرآن» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱/۲۰.    



جعبه ابزار